واحد مرکزی خبر: خبرگزاری فرانسه در گزارشی از واشنگتن درباره مشخصات موشک‌های کروز تام‌هاوک نوشت// این موشک‌ها که بیش از صد و ده فروند آنها شنبه شب به سوی لیبی شلیک شد، از سی سال پیش و برای هدف‌‌گیری دقیق اهداف دور دست مورد استفاده قرار می‌گیرند. این موشک که از زیردریایی یا ناو شلیک می‌شود، با سرعت هشتصد و هشتاد کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند و بعضی از نمونه‌های آن تا مسافت دو هزارو پانصد کیلومتری را با دقت چند متر هدف قرار می‌دهند. این موشک به لطف رادار هدایت خود در ارتفاع پانزده تا صد متری سطح زمین حرکت می‌کند. موشک‌های تام‌هاوکی که روز شنبه در عملیات نظامی بر ضد لیبی مورد استفاده قرار گرفتند و با استفاده از آنها شماری از سایت‌های دفاع ضدهوایی و مراکز فرماندهی لیبی هدف قرار گرفتند، ازکشتی و زیردریایی شلیک شدند. تام‌هاوک همچنین برای هدف قرار دادن زیرساخت‌های حیاتی مانند ساختمان‌ها، اردوگاه‌های نظامی یا فرودگاه‌ها و اهداف به شدت حفاظت شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این موشک یک و نیم تنی دارای خرج انفجاری چهارصد و پنجاه کیلوگرمی است.

این موشک‌ها همچنین می‌توانند به کلاهک هسته‌ای مجهز شوند اما آمریکا در سال دو هزار و ده میلادی اعلام کرد تا یکی دو سال آینده قصد دارد موشک‌های هسته‌ای تام هاوک خود را از رده خارج کند. هر یک از این موشک‌ها که کارخانه‌هایی نظیر جنرال دینامیکز General Dynamics یا ریتونRaytheon سازنده آنها هستند، بر اساس تجهیزات مورد استفاده در آنها، بین ششصد هزار تا یک میلیون و دویست هزار دلار قیمت دارند. این موشک که از سال هزار و نهصد و هشتاد و سه در اختیار پنتاگون قرار گرفته، برای نخستین بار در هفده ژانویه هزارو نهصد و نود و یک میلادی بر ضد عراق مورد استفاده قرار گرفت.

در آن زمان تقریباً تمام موشک‌های کروز تام‌هاوک شلیک شده به اهداف خود اصابت کردند.

از آن زمان به بعد، آمریکا تقریباً در تمام مداخله‌های نظامی خود بویژه در بوسنی در سال هزارو نهصد و نود و پنج، در افغانستان در سال دو هزار و یک و در عراق در سال دو هزارو سه میلادی استفاده کرده است. موشک کروز تام‌هاوک بطور مرتب تحت نوسازی قرار می‌گیرد.

آخرین نمونه از این موشک‌ها که روز شنبه نیز بر ضد اهدافی در لیبی مورد استفاده قرار گرفت قادر است پیش از اصابت به هدف در اطراف آن دور بزند.

موشک هارپون(AGM-84 Harpoon)

موشک هارپون یکی از معروفترین و قویترین سلاح های ضد کشتیست که با وجود عمر طولانی آن هنوز یکی از موشک های اصلی ضد کشتی در نیروی دریایی آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران است(هارپون به معنی نیزه ی شکار نهنگ است)
موشک هارپون بسور اختصاصی و تنها برای مقابله با کشتی ها ساخته شد و اولین بار به خدمت نیروی زمینی و دریایی آمریکا  در آمد موشک هارپون بدلیل نیاز شدید نیرو های هوایی و دریایی در مدل های مختلف به تولید انبوه رسید بعدها موشکSLAM که به معنی  (Stand-off Land Attack Missile) است از روی آن تولید گردید
در 1965 نیروی دریایی بصورت آزمایشی در قالب یک طرح پژوهشی بر روی موشک برای مقابله ی سطحی با زیر دریایی ها و با برد 45 کیلومتر شروع به بررسی نمود پس از نابودی رزم ناو اسرائیلی Eilat توسط دو ناوچه ی موشک انداز ساخت روسیه در 1967 احمیت این پروژه دوچندان شد چرا که نیاز به یک موشک ضد کشتی قوی در برابر اهداف سطحی بسیار حس میشد با سرعت گرفتن رشد پروژه در 1970 اولین نمونه ی هارپون تحت عنوان ZAGM-84A  مورد آزمایش قرار گرفت با این وجود نتیجه ی آزمایشات رضایت بخش نبود در نتیجه سال بعد این قرار داد طی مناقصه ای به شرکت McDonnell-Douglas اعطا گردید بدنبال این امر مکدانل داگلاس طی مدت کوتاهی سه مدل مختلف از این موشک را تدوین نمود و سریعا اولین تست ها انجام شد نمونه ی اولیه در 1972 آزمایش شدمدل هایی که مکدانل داگلاس ارائه کرد به این ترتیب بود موشک هوا به دریا مدل پایه AGM-84A و موشک دریا به دریا RGM-84A  و زمین به دریا UGM-84A ولی طرح ایراداتی نیز داشت از جمله برد کم در حالی که حد اقل نیاز به دامنه برد 90 کیلومتر می بود که بعدها اصلاح شد
اولین مدل در 1977 وارد خدمت شد و اولین نمونه هم نمونه ی دریا به دریا بود پس از آن اولین نمونه ی هوا به دریا (AGM-84A ) در 1979 بر روی هواپیما های P-3 اوریون نصب شد اولین نمونه ی زمین به دریا هم در 1981 وارد خدمت گردید.
از تعداد و امادگی این نوع موشک در نیروی دریایی ایران اطلاعات زیادی دردست نیست و  سیاست ایران در ضمینه موشک های دریایی برپایه موشک های کروز قرار دارد.موشک هارپون در مدلهای مختلفی تولید گشته و ما مشخصات موشک های تحت اختیار ایران را در زیر قرار می دهیم.
مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
طول: 4 متر 55 سانتیمتر
وزن: 5/661 کیلوگرم
برد: 60 مایل
سرعت: 855 کیلومتر بر ساعت

2-موشک کروز دریایی کوثر(C-701)

این موشک ترکیبی از تکنولوژی بومی و برداشتهایی از نمونه ی چینی C-701 است این موشک به یک سرجنگی الکترو اوپتیک مجهز است که به همراه یک رادار جستجوی میلیمتری کنترل آن را انجام میدهد
موشک کوثر مناسب برای شلیک از شناور های گشتی کوچک تا متوسط لانچر های زمینی هلیکوپتر ها و جنگنده ها یا هواپیماهای گشت دریاییست (مانند اوریون)
از توانایی های این موشک میتوان به اصلاح اتوماتیک مسیر شلیک انتخاب اتوماتیک هدف بعدی(نزدیک ترین هدف در صورت خارج شدن هدف اول از دسترس یا قفل رادار بطور کلی بازیافت البته امکان هدایت اپتیکی تلوزیونی هم هست)

مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
برد بیشینه:15 تا 19 کیلومتر
طول:2.6 متر
وزن سرجنگی: 29 کیلوگرم با توانایی ضد زره برای ورود به قسمت های داخلی تر(تاخیر در انفجار)
وزن کلی: 100 کیلوگرم
موتور: یک بوستر سوخت جامد با سوخت ذخیره
سرعت: 0.8 ماخ
نوع کنترل گر: کنترل گر تصویری یا رادار موج میلیمتری به همراه رادار خانگی Sea skimmer
[img]http://img.photoamp.com/i/VG71I4YWo.JPG[/img]

3-موشک کروز دریایی نور(بهینه شده c-802)

موشک کروز نور از جمله موشک های ساخت داخل میباشد که با الگو برداری از موشک های چینی c-802 توسط متخصصان داخلی تولید شده .این موشک در ایران در سال 80 به صورت تولید انبوه در اختیار نیروهای مسلح قرار گرفت.در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم(ص) نوع بهینه شده ای از موشک نور مورد ازمایش قرار گرفت و با موفقیت ازمایش شد.موشک بهینه نور بدون نیاز به سیستم OTHT با حداکثر برد به سمت اهداف سطحی شلیک می‌شود.جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری است که توانست موشک نور(c-802) را بر روی بالگرد نصب کند و ما نخستین کشوری هستیم که این تکنولوژی را دارا می‌باشیم.
مشخصات:
برد:120 کیلومتر
ورن کلاهک جنگی:165 کیلوگرم

4-موشک حوت

در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم(ص) موشکی را ازمایش کرد که باعث حیرت بیش از پیش جامعه جهانی گشت.ایران در این رزمایش موشکی با سرعت 100 متر بر ثانیه را ازمایش کرد.موشک انداز های این موشک کامل رادار گریز بوده و از دید رادارهای دشمن مخفی میمانند.توان رزمی این موشک برابر با موشک VA-111 Shkval ساخت روسیه است و تنها دو کشور ایران و روسیه فناوری لازم را برای ساخت چنین موشک های به دست اورده اند.هنوز مشخص نیست که آیا "حوت" بر پایه shkval ساخته شده است یا خیر.سرعت متوسط این موشک 4 برابر اژدر معمولی زیر ابی است.
این موشک با تولید حبابهای بخار که از نوک دماغه و پوسته خود خارج می کند لایه ای از گاز در اطراف خود شکل می دهد و بدین ترتیب خود را از تماس مستقیم با آب و پسای قابل ملاحظه ناشی از آن دور می کند.
این موشک قابلیت پرتاب از روی شناور و یا زیردریایی در عمق 100 متری را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 کیلومتر بر ساعت) کپسول پرتاب خود را ترک می کند. با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن کرده و به سمت هدف راهی می شود.
از چالش های فنی توسعه چنین موشکی می توان به کاویتاسیون اشاره نمود که لازم است میزان حبابهای کاویتاسیون برای حفظ و پایدار نگهداشتن لایه گاز اطراف موشک ونیز رسیدن به کمترین پسا کنترل شود. در همین رابطه توجه به تداخل گازهای خروجی از راکت و نیز سطوح کنترل موشک با لایه گاز ایجاد شده در اطراف آن، پیچیدگیهای این مساله را روشن تر می سازد. به ویژه زمان شروع به کار موتور و شرایط گذار (Transision) ناشی از آن از این حیث قابل توجه است.
سیستم هدایت چنین موشکی نیز با چالشهای خود روبرو است. تغییر محیط سیال اطراف موشک، شکست امواج و نیز سرعت خودموشک از مواردی است که هدایت آن را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد

5-موشک سانبرن(SS-N-22 Sunburn,Moskit)

موشک جهت شکست دادن سیستم راداری دفاعی آمریکا طراحی شده است . یک ناو آمریکایی در حالت دفاعی به هر صورت در جریان شناسایی موشک SUNBURN که به طرف آنها در حرکت است تنها زمان کافی برای محاسبه و پیدا کردن راه حل شلیک را دارد نه وقت کافی برای منهدم کردن موشک SUNBURN را. به همین خاطر از نوعی اسلحه جدید که می‌تواند 3000 گلوله اورانیوم را در یک دقیقه شلیک کند ولی این سلاح باید هماهنگی دقیقی را برای نابودی موشک به موقع انجام دهد که بسیار مشکل است .
ترکیب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژی تخریبی زیادی را هنگام برخورد با کشتی ایجاد می‌کند . یکعدد از این موشک‌ها می‌تواند یک کشتی جنگی را غرق کند. تنها راه ناوهای آمریکایی برای دفاع از خودشان در مقابل سلاحهای مهیبی چون SUNBURN این است که قبل از رسیدن جنگنده پرتاب کننده بمب به محدوده پرتاب موشک آن را نابود کنند. SUNBURN می‌تواند یک بمب اتمی 200 کیلو تنی یا یک کلاهک 750 پوندی را در حدود 100 مایل حمل کند. بیش از دو برابر میزانی که EXOCET می‌تواند. SUNBURN می‌تواند سرعتی دو برابر سرعت صوت داشته و با قابلیت تنظیم مسیر پروازی که می‌تواند از کنار موانع عبور کند تا خود را به استحکامات دشمن برساند. این موشک قابلیت شلیک از زیر دریایی ساحل و ناوهای جنگی را بر خوردار است.مدل هوایی ان نیز قابلیت شلیک از جنگنده su-27k یا su-33 رادارا میباشد که نام دیگر ان Kh-4 می باشد.
مطابق گزارش وزیر دفاع ایران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازدید از مسکو در خواست پرتاب آزمایشی آن را کرد که روسها هم با روی باز ترتیب آن را داده و علی شمخانی که مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از این موشک را به روسها داد.
از تعداد موشک های ایران اطلاعاتی در دست نیست.
مشخصات:
طول: 9 متر
وزن:450کیلوگرم
وزن کلاهک:320 کیلوگرم
سرعت: 3 ماخ
برد نهایی: 250 کیلومتر
نوع رادار: فعال

6-موشک اگزوسه(Exocet)

 طراحی موشک اگزوسه در سال1967 اغاز  گردیده و نوع دریا پایه ان که با کد MM 38 شناخته می شود در سال 1975 وارد خدمت گردید.نوع هواپایه ان که با کد AM 39 شناخته می شود طراحی ان از سال 1974 اغاز گردید و در سال  1979 تحویل نیروی دریایی فرانسه گشت.این موشک در جنگ فالکلند از یک جنگنده ارژانتینی شلیک شده و باعث غرق شدن ناو جنگی انگلستان گشت و در جنگ اول خلیج فارس جنگنده های نیروی هوایی عراق این موشک را به سمت یک ناوچه امریکایی شلیک کرد و قبل از اینکه ناو امریکایی بتواند کاری از پیش ببرد موشک به ان برخورد کرده و ان را به دونیم میکند.
ایران درسال 2003 سفارش تعداد نامحدودی از این نوع موشک را به فرانسه داده است.از دریافت سفارس ایران اطلاعاتی در دست نیست ولی منابع مطلع تعداد این موشک های ایران را 500 عدد اعلام کرده اند.این موشک به وسیله جنگنده های میراژ فرانسوی که در اختیار نیروی هوایی قرار دارد قابل شلیک است.
مشخصات:
سال ورود:1979
انداره: 580 سانتیمتر
وزن: 855 کیلوگرم
وزن کلاهک:168 کیلوگرم به همراه زره تاخیر انداز در انفجار
سرعت: 0.93 ماخ
برد: 63 کیلومتر
رادار:ESD ADAC  رادار فعال

7-موشک ضد کشتی رعد(HY-2)


در سال 2004 ایران یک مدل جدید از موشکهای ضد کشتی را بر مبنای موشک چینی کرم ابریشم را با برد و سرعت بیشتر طراحی نمود و به تولید انبوه رساند
این موشک با توجه به سرعت زیاد آن یکی از خطرناک ترین موشک های ضد کشتی است که امکان هر گون تحرکی را از حریف صلب میکند

مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
سرعت: بین0.8 تا 1 ماخ
طول:7.8 متر
وزن: 2998 کیلوگرم
برد: 135 تا 200 کیلومتر
ارتفاع پرواز:30 تا 50 متر
نوع سیستم راداری: رادار مونو پالس (فعال)
وزن سر جنگی: 512 کیلوگرم
موتور: یک موتور سوخت مایع بهمراه یک بوستر سوخت جامد

8-موشک ضد کشتی نصر:


این موشک ماهیتی همچنان نامشخص دارد اما اولین بار در نمایشگاه هوایی ایران در سال 2004 به نمایش درآمد این موشک یک موشک تاکتیکی جدید بحساب می آید
این موشک در حالت راداری تا 35 کیلومتر برد دارد با این وجود همچنان اطلاعات چندانی از آن در دست نیست  

9-موشک ضد کشتی فجر دریا: 

این موشک نیز یکی از موشک هاییست که اطلاعات کمی در مورد آن انتشار یافته این موشک یک موشک ضد کشتی هوا پرتاب است و تاکنون شلیک آن از هلیکوپتر های سی کینگ نیروی دریایی آزمایش گردیده

در صورت استفاده با نوشتن نام و ذکر منبع ما را یاری کنید.

گفته می شود حماس در پی این حادثه صدها راکت و موشک ضد هوایی را از مصر به نوار غزه منتقل کرده است.

 مشخصات چند نمونه موشک ساخت داخل رو براتون می زارم امیدارم خوشتون
            بیاد موشک نور :
            این موشک یک موشک ضد کشتی هست که هم از ساحل و هم از ناوها شلیک می
            شود.
            (دریا به دریا و ساحل به دریا) البته این موشک قرار هست با یک موشک
            جدیدتر با برد بیشتر و دقت بیشتر جایگزین شود.
            مشخصات :
            برد : 120 کیلومتر حداکثر و حداقل 10 کیلومتر
            وزن سر جنگی : 165 کیلو گرم
            وزن موشک : 714 کیلو گرم
            طول : 5.329 متر
            قطر :360 میلیمتر
            نوع سوخت : مایع
            موشک کوثر :
            این موشک هم ضد کشتی هست و قابلیت شلیک از ناوها و ناوچه ها و همچنین
            قایقهای تندرو را دارا می باشد (دریا به دریا).این موشک یک موشک کوتاه
            برد و در این حال چابک و سریع است که این کار را برای دفاع در برابر آن
            مشکل می کند.
            مشخصات:
            برد:حداکثر 30 و حداقل 4 کیلومتر
            وزن سر جنگی : 30 کیلو گرم
            وزن موشک : 105 کیلو گرم
            طول : 2.5 متر
            قطر : 180 میلیمتر
            نوع سوخت : جامد
            موشک صیاد 1 :
            این موشک یک موشک دفاع هوایی است که در بخش پدافند برد متوسط تا بلند
            طبقه بندی می شود.
            مشخصات :
            برد : حداکثر 34 و حداقل 27 کیلومتر
            وزن سر جنگی : 190 کیلو گرم
            وزن موشک: 2326 کیلوگرم
            طول: 10.824 متر
            قطر: 500 میلیمتر
            نوع سوخت : جامد

            موشک شهاب ثاقب:
            این موشک یک موشک دفاع هوایی است که در بخش پدافند برد کوتاه و خیلی
            کوتاه قرار دارد. این موشک در تمام شرایط اب و هوایی قابل استفاده است.

            برد :5.5 حداکثر و حداقل 1.5 کیلومتر
            وزن سر جنگی : 13.5 کیلوگرم
            وزن: 121.5 کیلوگرم
            طول : 5936 میلیمتر
            قطر :156 میلیمتر
            نوع سوخت : جامد
            میثاق 1
            این موشک یک موشک برد کوتاه سبک دوش پرتاب است که با سیستم مادون قرمز
            هدایت می شود این موشک بیشتر بر ضد اهداف کم سرعت و ارتفاع پایین مثل
            هلیکوپتر و پهپادها استفاده می شود.
            برد : 4000 متر حداکثر و حداقل 500 متر
            وزن سر جنگی : 1.4 کیلو گرم
            وزن: 10.7 کیلوگرم
            طول : 1477 میلیمتر
            قطر : 71 میلیمتر
            نوع سوخت : جامد
            موشک توفان
            این موشک یک موشک ضد زره بسیار دقیق با دقت اصابت بالای 95 درصد است که
            در انواع مختلفی ساخته شده است. این موشک از لانچرهای مختلفی پرتاب می
            شود که از انها می توان به هلیکوپتر کبرا اشاره کرد.
            برد : 3850 متر حداکثر و 68 متر حداقل
            وزن سرجنگی‌: 4.1 کیلوگرم
            وزن : 19.1 کیلو گرم
            طول :1450 میلیمتر
            قطر : 150 میلیمتر
            نوع سوخت : جامد

            موشک توسن :
            این موشک هم یک موشک ضد زره است . که برای انهدام اهداف متحرک و ثابت
            مناسب است.
            مشخصات :
            برد : 4000 متر حداکثر و 100 متر حداقل
            وزن سر جنگی : 2 کیلوگرم
            وزن : 17.2 کیلو گرم
            طول : ؟
            قطر :؟
            نوع سوخت : جامد
            این موشک تقریبا کمی از تاو کوچکتر است.
            موشک نصر :
            این موشک یک موشک ضد ناو و کشتی هست .
            برد : حداکثر : 27 کیلومتر و حداقل 4 کیلومتر
            وزن سر جنگی: 120کیلو گرم
            وزن :360 کیلوگرم
            طول : 3.5 متر
            قطر : 280 میلیمتر
            نوع سوخت : جامد
            موشک شهاب 1
            این موشک یک موشک بلستیک کوتاه برد بود که دقیقا یادم نیست ولی فکر می
            کنم در حدود سالهای 74 به بعد ساخته شده باشه. و اولین موشک بالسیک
            ایرانی بود.
            مشخصات
            برد : 300 کیلومتر حداکثر و 50کیلومتر حداقل
            وزن سر جنگی‌: 987 کیلوگرم
            وزن : 5860 کیلو گرم
            طول : 10944 میلیمتر
            قطر : 880 میلیمتر
            نوع سوخت: مایع
            شهاب 2
            این موشک تقریبا نوع ارتقاع یافته شهاب 1 بود که با کاهش وزن کلاهک
            موشک و افزایش مقدار سوخت و یک سری تغییرات جزیی برد آن را افزایش
            دادند.
            مشخصات
            برد : 500 کیلومتر حداکثر و 50 کیلومتر حداقل
            وزن سر جنگی : 770 کیلوگرم
            وزن : 6094 کیلوگرم
            طول : 10944 میلیمتر
            قطر : 880 میلیمتر
            نوع سوخت : مایع
            شهاب 3
            و اما گل سر سبد موشکهای بالستیک ایرانی موشک شهاب 3 بود که با رسیدن
            به برد 1300 کیلومتر و در تیرس قرار گرفتن اسراییل گرد وخاک زیادی به
            پا کرد.
            البته در مورد آن گفته می شود که ایران آن را به کمک کشور هایی نظیر
            کره شمالی پاکستان و روسیه ساخته است که البته در مورد پاکستان بگوییم
            که موشکهای ساخت پاکستان معمولا کلاهکهایی سبکتر از موشکهای ایرانی
            دارند و در ضمن موشکهای بالستیک پاکستانی پس از شلیک از خود رد دود به
            جا می گذارند ولی موشک شهاب 3 هیچ ردی از دود ندارد که این نشان از
            تفاوت زیادی در سوخت دو موشک می باشد.
            این موشک اولین بار در سال 1998 ( 1377) امتحان شد که بازتاب بسیاری در
            جهان داشت و همه از پیشرفت قابل توجه و شگفت انگیز ایران در ساخت موشک
            بالستیک سخن گفتند.
            البته آقای ایتن بن الایهو فرمانده نیروی هوایی اسراییل در سال 1997
            ادعا کرد که ایران موشک جدید را با توانایی هدف قرار دادن اسرایی را
            آزمایش کرده است. وی همچنین گزارش کرده بود که بنا بر اطلاعات به دست
            آمده توسط سازمانهای جاسوسی و اطلاعاتی روسیه در حال کمک به ایران برای
            ساخت موشکهای دور برد است.
            (گزارش‌ها توجیهی که توسط سازمان اطلاعات اسراییل (موساد) در سپتامبر
            1997 عرضه شده است، نشان می‌دهد که روسیه در حال کمک به ایران در زمینه
            توسعه چهار نوع موشک بوده است. سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA)
            گزارش می‌دهد که چین نیز در رابطه با چهار موشک مزبور کمک‌هایی به
            ایران عرضه کرده است. )
            گزارش‌ها اسراییل نشان می‌دهد که موشک «شهاب 3»، سوخت مایع دارد و برد
            آن بین 1200 تا 1500 کیلومتر است و می‌تواند 700 کیلوگرم مواد را حمل
            کند.
            ایران موشک «شهاب 3» را در 21 جولای 1998 ( 30 تیر 1377 ) به طور رسمی
            آزمایش کرد و آن را یک اقدام دفاعی در برابر اسراییل خواند.
            بنابر گزارش سازمان سیا و بر طبق اطلاعات به دست آمده از ماهواره های
            جاسوسی اعلام کرد که این موشک طی 100 ثانیه، 620 مایل مسافت را طی نمود
            و بعد منفجر شد. منابع اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) نتوانستند مشخص کنند
            که این انفجار عمدی بوده یا نه، اما اشاره کردند که سیستم نهایی این
            موشک بستگی به میزان موادی که حمل خواهد کرد، ممکن است حداکثر 1240
            کیلومتر برد داشته باشد. آزمایش‌ها نشان داد که این موشک سیستم سوخت
            مایع دارد. که طبق این گزارش این موشک از سرعت بسیار خوبی برخوردار
            است.
            بعد از این ایران بارها این موشک را ارتقاع داده که این موشک در مقایسه
            با نمونه های اولیه از نظر برد و دقت و سرعت بسیار بهتر هستند یکی از
            مهمترین تغییرات در این موشک استفاده از سوخت جامد بود که باعث افزایش
            عمر نگهداری موشک و همچنین افزایش برد می شود.
            در پایان مشخصات این موشک را می نویسم که البته مربوط به نمونه های
            اولیه می باشد.
            برد: 1300 کیلومتر حداکثر و 500 کیلومتر حداقل
            وزن سر جنگی : 1200 کیلوگرم
            وزن : 17408 کیلوگرم
            طول : 16585 میلیمتر
            قطر : 1380 میلیمتر
            نوع سوخت : مایع

در اوایل دهه 1950 میلادی دفتر طراحی یانگل واقع در اوکراین با استقلال از مجموعه او کی بی-1 کارالیف (پدر فضانوردی شوروی) این فرصت را پیدا کرد که به پروژه های مستقل جدیدی بیندیشد . اولین برنامه مهمی که طراحی و ساخت آن را یانگل انجام داد موشک میانبرد اس اس -4 یا آر-12 ساندل بود.
این موشک با ایده افزایش برد موشکهای دارای سوخت قابل ذخیره توسعه یافت.

در آن زمان برد2000 کیلومتری برای این موشک در نظر گرفته شده بودند. برای دستیابی به این برد والنتین گلوشکو مدیر مرکز موتور او کی بی-456 پیشنهاد موتور جدیدی ارائه داد. این مرکز در آن زمان مهمترین مرکز موتور شوروی بود و بنا براین توسعه موتور برای اس اس -4 را به عنوان پیمانکار دفتر یانگل برعهده گرفت.

 موتور جدیداز پمپ های گریز از مرکز و یک توربین (که توان خود را از محصولات احتراق اسید نیتریک میگرفت ) بهره میبرد. برای کنترل پرواز راکت نیز به جای موتور متعارف در آن زمان از بالکهای کنترل کننده نصب شده در محل دم استفاده میشد. کل موتور در بخش مخروطی شکل انتهای بدنه جاسازی میشد. سامانه کنترل پرواز نیز به جای کنترل رادیویی متعارف توسط شبکه ای از ایستگاههای رادیویی یک سامانه رادیویی کاملا خودکگار بود. برای این راکت برای اولین بار یک سرجنگی یک مگاتنی هسته ای در نظر گرفتند .
سرانجام طرح پروژه آر-12 در 13 فوریه 1953 تصویب شد. منابع غربی این موشک را با نام اس اس -4 شناختند و در ماه مارس سال 1957 آر-12 بصورت ایستا آزمایش شد ودر ژوئن همان سال برای اولین بار موشک شلیک شد. در پی این شلیک موفقیت آمیز تولید انبوه ـآر-12 از ماه بعد آغاز شد.

در آن زمان تنها موشک قابل مقایسه با آر-12 موشک آر-7 کورولیف بود که ماهواره اسپوتنیک (اولین ماهواره جهان ) را درمدار قرار داد.

اما مسئولین اتحاد شوروی علاقه مند به در اختیار داشتن موشک  کوچکتری بودند که بتواند ماهواره های نیمه آزمایشی کوچک را در مدار قرار دهد. موشک آر-12 گزینه مناسبی برای این کار بود. موتور آر-12 یعنی آر دی -214  چهار محفظه احتراق غیرمتحرک با فشار بالا داشت .به این ترتیب میتوانست رانش بالایی را بدون نیاز به ساخت یک محفظه احتراق بزرگ ایجاد کند.
 این موشک برای شلیک سیار به 20 نفر پرسنل و12 خودروی پشتیبانی نیاز دارد
اس اس-4 با کلاهک اتمی خود توانایی انهدام اهداف استراتژیک در اروپا و پایگاههای آمریکایی مجاور مرزهای شوروی را داشت .

برای افزایش استقامت این موشک در برابر حملات احتمالی ایالات متحده آمریکا نمونه های سیلو پرتاب این موشک نیز توسعه یافت و عملیاتی شد.

آزمایش نوع سیلو پرتاب این موشک اولین بار در سال 1960
انجام گرفت میلادی
واز سال 1965 تا 1987 م نیز این نمونه در خدمت یگانهای موشکی اتحاد جماهیر شوروی بود.
سرانجام  آخرین نمونه ارتقا یافته این موشک با نام اس اس -4 اس
به بهانه معاهده INF نابود شدند
اس اس -4 بیشتر شهرت خود را مدیون بحران موشکی کوباست . در آنزمان اتحاد جماهیر شوروی در پاسخ  به استقرار موشکهای بالستیک آمریکا موسوم به ژوپیتر  مجهز به کلاهک های اتمی  در ترکیه و اروپا موشکهای اسکاد و اس اس -4 اتمی خود را در کوبا مستقر کرد. با شناسایی شدن این تحرکات در کوبا نزدیک بود که جنگ اتمی بین دو ابرقدرت آغاز شود که با تفاهم دو طرف بحران پایان یافت.
در سال 1997 سازمان اطلاعاتی رژیم صهیونیستی گزارشی را مبنی بر انتقال تکنولوژی این موشک  از سوی روسیه به ایران منتشر کرد که فدراسیون روسیه این ادعا را قویا تکذیب کرد. هر چند در آزمایشات موشکی ایران از فناوریهای نزدیک به اس اس -4 تاکنون استفاده شده است اما به نظر نمیرسد تاکنون موشکی در ابعاد و وزن اس اس -4 در ایران آزمایش شده باشد.

هر چند منابع غربی معتقدند که ایران به وضوح در برنامه فضایی خود از فناوری اس اس -4 استفاده کرده است.

مشخصات:

کشور :اتحاد جماهیر شوروی ( فدراسیون روسیه)
نام های موشک: آر-12 - اس اس -4 - ساندل
کلاس موشک: میانبرد بالستیک MRBM
طول موشک:18.40 متر
قطرموشک:1.65 متر
حداکثر وزن پرتاب: 41700 کیلوگرم
  محموله قابل حمل: تک کلاهکی  به وزن 1630 کیلوگرم
  یا کلاهکهای اتمی با محدوده  قدرت

موشک قاره پیمای اسپانکر

ss-17/RS-16

موشک SS-17 , یک موشک بالستیک قاره پیما , زمین پایه , با پیشرانه ی سوخت مایع بود . این موشک ها با یک برنامه زمان بندی شده جایگزین موشک های SS-11 شدند و در سیلوهای بسیار مستهکم SS-11 با یکسری تغییرات انجام شده مستقر گردیدند . این اولین موشک طراحی شده شوروی بود که می توانست با چندین هدف مستقل با استفاده از سیستم MRIV درگیر شود .

SS-17 به علت محدودیت هایی در حجم به پرتاب سرد نیاز داشت ، یعنی قبل از اینکه موتور روشن شود باید پرتاب می شد . این موشک از یک سیستم هدایت داخلی استفاده می کرد . همچنین استفاده از 4 کلاهک MRIV به همراه منحرف کننده ها اثر پذیری موشک در برابر سیلو های ایالات متحده را افزایش می داد . SS-17 در 2 مدل اصلی توسعه پیدا کرد ، مد 1 و مد 2 .

تکنولوژی MRIV این توانایی را برای SS-17 فراهم می ساخت تا با دقت بالایی چندین هدف را در یک منطقه وسیعی نابود سازد . این سیستم به طور زیادی اثر پذیری موشک در برابر اهدف نظامی را افزایش می داد ، همچنین بازده سر جنگی نیز افزایش پیدا می کرد . این تکنولوژی به طور چشم گیری اثر پذیری موشک های روسی را افزایش داده بود به گونه ای که تنها با یک موشک می توانست تعدادی از سیلو های موشکی دشمن را نابود سازد .

عملیاتی شدن تکنولوژی کلاهک MIRV در این موشک به همراه تجهیزات نفوذ در سپر دفاعی دشمن ، باعث گردید SS-17 به عنوان یک سلاح بسیار موثر در ضربه زدن به دشمن شناخته شود . این موشک می توانست با آرایش گرفتن بوسیله چندین کلاهک هسته ای با قدرت متوسط به همراه دقت کافی خود ، در برابر تعدادی از سیلوهای موشکی دشمن در یک ناحیه قرار بگیرد و به این سیلو ها به همراه موشک های درون آن آسیب جدی وارد نماید . استفاده از تجهیزات گمراه کننده توانایی عبور از سپر دفاعی موشکی را برای آن فراهم ساخته بود . همچنین استفاده از تکنولوژی MRIV به طور خیلی زیادی در برابر اهداف شهری موثر بود ، تکنولوژی چند کلاهکی این توانایی را برای موشک ایجاد می کرد تا با استفاده از یک موشک به توان چندبن شهر یا هدف را مورد حمله قرار داد .

SS-17 ، مد 1 دارای ماکزیمم برد 10200 کیلومتر ( 6338 مایل ) و سر جنگی 2550 کیلوگرمی بود . این موشک می توانست 4 کلاهک هسته ایMIRV با قدرت متغیری بین KT 300 و KT 750 را با دقت در حدود m CEP 470 شلیک نماید . مد 1 دارای وزن پرتاب 71100 کیلوگرم ، طول 20.9 متر و قطر 2.25 متر بود . همچنین این مد از یک موتور 2 مرحله ای سوخت مایع استفاده می کرد .

SS-17 ، مد 2 دارای برتری هایی در زمینه دقت ، برد و قدرت کلاهک هسته ای نسبت به مد 1 بود . آن دارای ماکزیمم برد 11000 کیلومتر ( 6835 مایل ) و سر جنگی 2550 کیلوگرمی بود . این موشک می توانست 4 کلاهک هسته ایMIRV با قدرت متغیری بین KT 500 و KT 750 را با دقت در حدود m CEP 300 شلیک نماید . مد 2 دارای وزن پرتاب 72000 کیلوگرم ، طول 20.9 متر و قطر 2.25 متر بود . همچنین این مد از یک موتور 2 مرحله ای سوخت مایع استفاده می کرد .

طراحی موشک SS-17 از سال 1970 آغاز شد . اولین تست پرتاب موشک در سال 1972 انجام گرفت . مد 1 موشک در سال 1975 ابتدا" با تبدیل سیلوهای SS-11 در اتحاد جماهیر شوروی مستقر گردید . توسعه مد 2 آن 5 سال بعد آغاز گردید ، در سال 1991 تمامی موشک های SS-17 مد 1 از رده خارج شد و تنها مد 2 موشک به همراه کلاهک های MRIV در حالت عملیاتی باقی ماند . در دسامبر سال 1994 تنها 11 عدد از مد 2 ، موشک SS-17 باقی ماند و در ژوئیه 1996 تمامی موشک ها به همراه سیلو های آن نابود گردید .

 مشخصات :

کشور : فدراسیون روسیه
نام ثبت شده : Spanker, RS-16
گروه بندی : ICBM
مدت زمان خدمت : 1991- 1975 : مد 1 ، 1996-1980 : مد 2
جایگاه : سیلو زمینی
طول : 20.90 متر
قطر : 2.25 متر
وزن پرتاب : 71100 کیلوگرم : مد1 ، 72000 کیلوگرم : مد2
حداکثر قابلیت حمل : 4 عدد 2550 کیلوگرم
سر جنگی : هسته ای KT300 تا KT750 : مد 1 ، هسته ای KT500 تا KT750 : مد 2
برد : 10200 کیلومتر : مد 1 ، 11000 کیلومتر : مد 2
سیستم هدایت : هدایت خودکار
دقت : m CEP 470 : مد 1 ، m CEP 300 : مد 2
پیشرانه : 2 مرحله ای سوخت مایع
وضعیت : از رده خارج شده

مترجم : mostafa2426
برگرفته از میلیتاری

این موشک یک نمونه توسعه یافته از شهاب-3 است که به لحاظ توانایی عملیاتی برتری چشمگیری نسبت به نمونه های اولیه موشک شهاب-3 دارد. برد این نمونه 1800 کیلومتر است.

به گفته برخی منابع این موشک یک سیستم دو مرحله ایست. اما در تصاویر تنها یک موشک یکپارچه با کلاهک جداشونده تریکونیک دیده میشود که این گمانه زنی را زیر سوال میبرد.

یک موشک بالستیک

قاره پیمای قدیمی

این موشک از سوخت مایع استفاده میکند و احتمالا یک موشک 1.5 مرحله ایست.

به تک کلاهکهای موشکهای بالستیک
RV و به کلاهکهای چندگانه ای که روی برخی از موشکها سوار میشود MIRV میگویند.

هر کدام از این کلاهکها مجهز به یک سیستم هدفگیری پیشرفته و عایق حرارتی برای مصون ماندن از حرارت بالای تولید شده در مرحله بازگشت  ناشی از سرعت بالای  مرحله بازگشتی هستند.

سرعت مرحله بازگشت  اغلب به دهها برابر سرعت صوت میرسد که انهدام و رهگیری موشک را به وسیله سامانه های ضدموشکی بسیار مشکل میکند.

این موشک پره های کوچکی نسبت به  شهاب-3 آ دارد و به یک کلاهک تریکونیک ( پستانکی) مجهز است.ضمن اینکه این نمونه برد بیشتری نسبت به اسلاف خود دارد.

موشک بالستیک قاره پیمای

پیسکیپر ایالات متحده آمریکا