سفارش تبلیغ
صبا ویژن
نگاهداری دین، ثمره معرفت اساس حکمت است . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

نویسندگان وبلاگ -گروهی
کاربر(2)
لینک دلخواه نویسنده

دسته بندی موضوعی یادداشتها
 

صفحات اختصاصی
 
sitemap
آمار و اطلاعات

بازدید امروز :352
بازدید دیروز :23
کل بازدید :342713
تعداد کل یاداشته ها : 1567
103/9/9
7:13 ع
شماره: IRCAR201108109
تاریخ: 17/5/90
مقدمه
از زمان معرفی اولین فایروال ساخته شده در سیستم عامل ویندوز xp، شرکت مایکروسافت به طور مداوم در نسخه های بعدی ویندوز، فایروال خود را بهبود بخشیده است. تنظیمات فایروال در جدیدترین سیستم عامل کلاینت یعنی ویندوز 7 کامل­تر شده است و برخی از تنظیمات آن باعث شده است که محیطی بهتر و ساده تر را برای کاربر فراهم کند. در این مقاله نگاهی به نرم افزار فایروال در ویندوز 7 انداخته و نشان می­دهیم چگونه آن را با استفاده از سیاست­های چندگانه فعال در فایروال پیکربندی نمایید.
تحولی در فایروال ویندوز
نرم افزار فایروال در ویندوز xp ساده و ابتدایی بوده و تنها در برابر ترافیک ورودی محافظت می­کرد، و هرگونه اتصالات ورودی را که توسط کامپیوتر شما مورد استفاده قرار نمی­گرفتند، مسدود می­نمود. این فایروال به طور پیش فرض غیرفعال بود. مایکروسافت در بسته سرویس شماره 2 خود (SP2) این فایروال را به طور پیش فرض فعال کرد و این امکان را برای مدیران شبکه فراهم ساخت تا آن را از طریق سیاست گروهی بر روی کلاینت­ها فعال سازند. فایروال در ویندوز ویستا بر اساس یک WFP (پلت­فرم فیلتر کردن ویندوزها)  جدید ساخته شد و توانایی فیلتر کردن ترافیک خروجی را از طریق کنسول امنیتی پیشرفته MMC به آن اضافه کرد. مایکروسافت در ویندوز 7، فایروال را به خصوص برای کامپیوترهای قابل حمل با افزودن قابلیت پشتیبانی سیاست­های چندگانه گروهی فعال در فایروال، بهینه سازی کرد.
 
معرفی فایروال در ویندوز 7
همانند ویندوز ویستا، تنظیمات اولیه فایروال در ویندوز 7 از طریق کنترل پنل قابل دسترسی است. شما همچنین می­توانید تنظیمات پیشرفته از جمله پیکربندی فیلتر کردن برای اتصالات خروجی را از طریق کنترل پنل انجام دهید. این در حالی است که این تنظیمات در ویندوز ویستا از طریق ساختن یک کنسول MMC خالی و افزودن یک snap-in به آن صورت می­گیرد.
همانگونه که در شکل 1 می­بینید، بر روی گزینه تنظیمات پیشرفته در سمت چپ پنل کلیک کنید. 
 
شکل1: در ویندوز 7، شما از طریق کنترل پنل به تنظیمات پیشرفته فایروال دسترسی دارید.
 
گزینه های بیشتر برای شبکه
نرم افزار فایروال در ویندوز ویستا به شما این اجازه را می­دهد که انتخاب کنید که بر روی یک شبکه خصوصی یا عمومی قرار دارید. در ویندوز 7 شما سه انتخاب شبکه عمومی، شبکه خانگی و شبکه کاری دارید که دو گزینه آخر به عنوان شبکه خصوصی در نظر گرفته شده است.
اگر شما گزینه "شبکه خانگی" را انتخاب کنید، می­توانید یک homegroup (گروه خانگی) بسازید. در این حالت شناسایی شبکه به طور خودکار فعال می­شود، در نتیجه شما می­توانید کامپیوترها و دستگاه­های دیگری را که روی این شبکه قرار دارند ببینید و آنها هم قادر خواهند بود شما را در این شبکه ببینند. کامپیوترهای متعلق به شبکه خانگی می­توانند عکس، موسیقی، ویدئو و اسناد موجود در کتابخانه و همچنین دستگاه­های سخت افزاری مانند پرینتر را با هم به اشتراک بگذارند. اگر پوشه هایی در کتابخانه شما قرار دارند که نمی­خواهید آنها را با دیگران به اشتراک بگذارید، می­توانید آنها را از مجموعه اشتراکی خود حذف کنید.
اگر شما گزینه "شبکه کاری" را انتخاب کنید، شناسایی شبکه به طور پیش فرض فعال می­شود، ولی شما دیگر نمی­توانید یک گروه خانگی بسازید و عضو آن شوید. اگر شما عضو یک دامنه گردید (از طریق کنترل پنل/سیستم/تنظیمات پیشرفته سیستم/گزینه نام کامپیوتر) و در کنترل کننده دامنه احراز هویت شوید، فایروال به طور خودکار شبکه را به عنوان یک شبکه دامنه تشخیص می­دهد.
"شبکه عمومی" گزینه مناسبی است برای زمانی که شما به یک شبکه بی­سیم عمومی در یک فرودگاه، هتل یا کافی شاپ متصل می­شوید یا از یک شبکه پهن باند استفاده می­کنید. در این حالت کشف شبکه به طور پیش فرض غیر فعال است، بنابراین کامپیوترهای دیگر این شبکه نمی­توانند شما را ببینند. همچنین در این حالت قادر نخواهید بود یک homegroup ایجاد کرده یا در آن عضو گردید.
 با وجود انواع شبکه، فایروال ویندوز 7 به طور پیش فرض ارتباط با برنامه هایی که در لیست برنامه های مجاز نمی­باشند را مسدود می­کند. ویندوز 7 به شما اجازه می­دهد که تنظیمات هر نوع شبکه را به طور مجزا، همانطور که در شکل 2 می بینید، پیکربندی نمایید.
 
شکل2: ویندوز 7 به شما اجازه می­دهد که تنظیمات هر نوع شبکه را به طور مجزا پیکربندی کنید.
 
پروفایل­های فعال چندگانه
در ویندوز ویستا حتی اگر شما پروفایل­هایی برای هر دو شبکه عمومی و خصوصی داشته باشید، تنها یکی از آنها اجازه دارد در یک زمان فعال باشد. محدود کننده ترین پروفایل به همه اتصالات اعمال می­شود، بنابراین شما قادر نخواهید بود هر کاری که در شبکه محلی خصوصی انجام می­دادید را انجام دهید، زیرا شما تحت نظارت قوانین مربوط به شبکه عمومی هستید.
در ویندوز 7 و ویندوز سرور 2008 R2، برای هر کارت شبکه پروفایل­های مجزا می­تواند فعال شود. اتصالات مربوط به شبکه خصوصی تابع قوانین شبکه خصوصی است، در حالیکه ترافیک­های به مقصد یا از مقصد عمومی تابع قوانین شبکه عمومی است.
 
چیزهای کوچکی که به حساب می آیند
در بسیاری از موارد، قابلیت­های بیشتر وابسته به تغییرات کوچک است و مایکروسافت با استفاده از نظرات کاربران و تلفیق کردن برخی از آنها، تغییرات کوچکی در فایروال ویندوز 7 اعمال کرده است. به عنوان مثال، در ویندوز ویستا هنگام ایجاد قوانین فایروال، شما باید به طور مجزا شماره پورت و آدرس IP را ذکر می­کردید. در صورتیکه در ویندوز 7 می­توانید دامنه تغییرات را مشخص کنید که باعث کاهش زمان عملکرد این وظیفه مدیریتی می­شود.
شما همچنین می­توانید به جای استفاده از دستور netsh، قوانین امنیتی اتصالات را ایجاد کنید و پورت­ها یا پروتکل­هایی را به عنوان الزامات IPsec در کنسول فایروال، تعیین کنید.
قوانین امنیتی اتصالات نیز رمزگذاری پویا را پشتیبانی می­کند. این بدان معنی است که اگر یک سرور یک پیام غیر رمز شده (ولی احراز هویت شده) را از یک کامپیوتر کلاینت دریافت کند، بخش امنیت سرور می­تواند برای لزوم رمز گذاری به منظور ارتباط امن­تر، با کلاینت مذاکره نماید.
 
 پیکربندی پروفایل­ها با استفاده از تنظیمات پیشرفته
با استفاده از کنسول تنظیمات پیشرفته، می­توانید گزینه ها را برای هر یک از انواع پروفایل­های شبکه، همانطور که در شکل 3 می­بینید، پیکربندی نمایید. 
 
شکل3: پیکربندی گزینه ها برای هر پروفایل با استفاده از کنسول تنظیمات پیشرفته   
  
برای هر پروفایل می­توانید یکی از پیکربندی­های زیر را داشته باشید:
 
·         وضعیت فعال/غیرفعال فایروال ویندوز
·         اتصالات ورودی (مسدود کردن، مسدودکردن همه اتصالات، یا اجازه دادن)
·         اتصالات خروجی ( اجازه دادن یا مسدود کردن)
·         نمایش اطلاعیه ( هنگامی که یک برنامه مسدود شده است اطلاع دهد یا اطلاع ندهد)
·         اجازه پاسخ تکی به ترافیک چند پخشی یا پخشی
·         اعمال قوانین محلی فایروال ایجاد شده توسط مدیر محلی علاوه بر قوانین سیاست گروهی فایروال
·         اعمال قوانین محلی امنیت ارتباط ایجاد شده توسط مدیران محلی علاوه بر قوانین سیاست گروهی فایروال
 
ثبت رویداد
فایروال ویندوز ویستا را می­توان طوری تنظیم کرد تا رویدادها را در یک فایل که مسیر پیش فرض آن Windows\System32\LogFiles\Firewall\pfirewall.log است، ثبت نماید. در ویندوز 7، رویدادها می­توانند در بخش برنامه ها و سرویس­ها در پنجره نمایش رویداد (Event Viewer) ثبت شوند که دسترسی به آن ساده تر است. برای دسترسی، پنجره نمایش رویداد را باز کنید و همانطور که در شکل 4 می بینید، در سمت چپ بر روی گزینه Applications and Services Log | Microsoft | Windows | Windows Firewall with Advanced Security ، کلیک کنید.
  
شکل4: ثبت رویدادهای فایروال ویندوز 7 در پنجره نمایش رویداد
 
در بخش ثبت رویدادها در پنجره نمایش رویداد، شما می­توانید یک نمای سفارشی ایجاد نمایید، فایل ثبت رویداد را فیلتر کنید، در فایل ثبت رویداد جستجو نمایید و غیره.
 
دستور Netsh 
ویندوز 7 دارای دستور خط فرمان netsh برای فایروال است که این دستور را به منظور سازگاری با نسخه های پیشین قرار داده است. ولی اگر این دستور را اجرا کنید، پیامی با مضمون "مهم، دستور netsh نادرست است. به جای آن از دستور netsh advfirewall استفاده کنید"، دریافت می­کنید.  
 
خلاصه
فایروال ویندوز 7 نسخه بهبود یافته فایروال ویستا است. بسیاری از کاربران ویندوز ویستا، از جمله برخی از متخصصان فناوری اطلاعات، از این مسئله که می­­توانند ترافیک خروجی را فیلتر کنند و نیز از انجام تنظیمات پیشرفته روی فایروال ویندوز ویستا، بی اطلاع بودند. زیرا هیچ­یک از این قابلیت­ها از طریق اپلت فایروال در کنترل پنل قابل مشاهده نیست. مایکروسافت در ویندوز 7 یک فایروال میزبان تعبیه کرده است که نسبت به پیشینیان خود کاربردی تر است و یک جایگزین مناسب نسبت به محصولات فایروال دیگر شرکت­ها محسوب می­شود.

  
  
شماره: IRCAR201007069
آموزش و آگاهی دادن به کاربران، راهکارهای پیشگیرانه و استفاده از راه حل های امنیتی مدرن وب، اجزای یک دفاع همه جانبه در برابر تهدیدات جدید را تشکیل می دهند. در این مقاله چندین روش پیشگیرانه و ضروری را توضیح می دهیم که در صورت پیاده سازی آنها منجر به کاهش خطرات شده و تا حد امکان شما را از تهدیدات اینترنتی جدید دور نگاه می دارند. به این منظور لازم است که موارد زیر توجه لازم مبذول شود:
  • رایانه خود را به روز نگاه داشته و به روز رسانی ها را به موقع نصب کنید
  • استفاده از نرم افزارهای وب استاندارد
  • مرورگرها را امن سازید
  • یک سیاست کلمه عبور قدرتمند را اعمال کنید
  • راه حل های امنیتی مؤثر را مورد استفاده قرار دهید
هر کدام از موارد فوق به تفصیل در ادامه توضیح داده می شوند.

رایانه خود را به روز نگاه داشته و به روز رسانی ها را به موقع نصب کنید
سیستم خود را کاملاً به روز نگاه دارید، منظور این است که نه تنها سیستم عامل، بلکه مرورگرها، plug-in های مرورگرها، media players، PDF Reader و دیگر برنامه های کاربردی را نیز به روز نگاه دارد. این کار می تواند کار خسته کننده و وقت‌گیری باشد ولی متأسفانه هکرها نیز همیشه بر روی افرادی حساب می کنند که اطلاعات و یا حوصله کافی را برای به روز نگه داشتن سیستم های خود ندارند. بسیاری از بدافزارهای وب، از بسته کدهای سوءاستفاده آماده که به صورت تجاری در دسترس هستند استفاده می کنند که حاوی ده ها تست کننده آسیب پذیری مختلف، redirector ها و کدهای سوءاستفاده واقعی هستند. اغلب این کدهای سوءاستفاده هر نقص امنیتی را که شناسایی کنند به آن حمله می کنند. این بسته های بدافزاری برای سوءاستفاده از افرادی ساخته شده است که آگاهی کافی برای به روز رسانی و نصب اصلاحیه های نرم افزارها و سیستم عامل رایانه خویش را ندارند. اهداف اصلی این بسته های بدافزار مبتنی بر وب نه تنها شامل مرورگرهای وب همچون IE، فایرفاکس، Safari، Chrome و Opera می شود، بلکه plug-in های مشترک بین مرورگرها همچون PDF Reader ها، Flash Player ها، QuickTime ، محیط اجرایی جاوا و همچنین سیستم عامل را نیز در بر می گیرد. با توجه به تهدیدات روزافزون بسته های بدافزاری، اهمیت اعمال به موقع اصلاحیه ها و به روز رسانی ها کاملاً واضح است. با وجودی که این کار وقت گیر و اذیت کننده است، اما برای حفظ امنیت زیرساخت های IT بسیار حیاتی در نظر گرفته می شود. بنابراین سرمایه گذاری برای اجرای یک سیاست نصب اصلاحیه ها کاملاً ارزشمند است. یکی از بهترین روش ها برای آسان ساختن نصب اصلاحیه ها، از یک طرف فعال کردن به روز رسانی اتوماتیک برای نرم افزارهایی است که امکان مذکور را ارائه می دهند و از طرف دیگر آموزش کاربران برای نصب بلافاصله این به روز رسانی ها است.

استفاده از نرم افزارهای وب استاندارد
در صورتی که نکته شماره 1 را مطالعه کرده باشید، ممکن است هنوز هم فکر کنید که نگهداری سیستم در وضعیت کاملاً به روز، در حالی که تمام اصلاحیه های امنیتی نیز بر روی آن نصب شده اند، بسیار کار طاقت فرسایی است. چیزی که این موضوع را بدتر از پیش می کند، این است که ندانید چه نرم افزارهایی بر روی شبکه شما اجرا می شوند و یا کاربران شبکه از مرورگرها، Plugin ها و Media Player های مختلف و متفاوتی استفاده کنند. در این صورت است که کار به روز رسانی دائمی نرم افزارها بسیار سخت و تقریباً غیر ممکن می شود. همان طور که قبلاً گفته شد، حملات مدرن وب معمولاً با استفاده از بسته های بدافزاری آماده که برای سوءاستفاده از صدها آسیب پذیری در نرم افزارهای مختلف طراحی شده اند، انجام می شوند. بنابراین هر چقدر دامنه سکوها و نرم افزارهای مورد استفاده در شبکه شما گسترده تر باشد، فرصت بیشتری را در اختیار هکرها برای سوءاستفاده از سیستم های موجود در شبکه قرار می دهید. همچنین احتمال بیشتری وجود دارد که آنها یک آسیب پذیری را در یک برنامه کاربردی که اصلاحیه آن به موقع نصب نشده است، پیدا کنند. برای کاهش چشمگیر سطح تهدیدات، بهترین کار ایجاد یک مجموعه کوچک از برنامه های کاربردی اساسی برای ارتباط با اینترنت و ملزم کردن کاربران به استفاده از آنها است. در زیر به برخی از این نرم افزارها اساسی اشاره شده است:
  • مرورگر: از یک مرورگر بر روی همه سیستم های موجود در شبکه استفاده کنید. دقت داشته باشید که هرچه مرورگر مشهورتر باشد، آسیب پذیری های بیشتری را به سمت خود جذب خواهد کرد ولی از طرف دیگر نیز منابع بیشتری برای رفع آسیب پذیری ها و ارائه اصلاحیه ها دارد.
  • PDF Reader : در اینجا نیز توصیه می شود از یک PDF Reader بر روی همه سیستم ها استفاده شود. امکان به روز رسانی نرم افزار انتخاب شده را فعال کنید و از آموزش همه کاربران برای نصب بلافاصله به روز رسانی ها مطمئن شوید.
  • Media Player : از add-on ها و بسته های codec غیر ضروری اجتناب کنید. در صورتی که امکان دارد از Media Player ارائه شده توسط سیستم عامل استفاده کنید و سیستم عامل خود را به روز نگاه دارید.
  • Plug-ins، add-ons و نوار ابزارها: از Plug-in ها و نوارابزارهای غیر ضروری اجتناب کنید، زیرا آنها تنها سطح بالقوه حملات را افزایش می دهند.
به علاوه، مرورگرها را طوری تنظیم کنید که مطمئن باشید به صورت اتوماتیک به نصب plug-inها، add-on ها، کنترل های ActiveX و نوار ابزارها بدون اینکه به شما اطلاع دهند، نمی پردازند. برای اطلاع از چگونگی این امر به بخش3 ،مرورگرها را امن سازید، مراجعه فرمایید.

مرورگرها را امن سازید
شما باید با امکانات مختلف امنیتی مرورگرتان آشنایی پیدا کنید زیرا برخی از تنظیمات امنیتی تنها تعداد هشدارها را افزایش می دهند و باعث اذیت و آزار کاربر می شوند بدون اینکه تأثیر خاصی بر روی سطح امنیتی داشته باشند، در حالی که برخی تنظیمات دیگر اهمیت بسزایی در کاهش سوءاستفاده ها و تهدیدات دارند. جهت آشنایی از چگونگی امن سازی مرورگرها به مقاله های مرورگر خود را امن کنید- قسمت اول ، مرورگر خود را امن کنید- قسمت دوم و مرورگر خود را امن کنید- قسمت سوم مراجعه فرمایید.

یک سیاست کلمه عبور قدرتمند را اعمال کنید
هدف از سیاست اعمال کلمه عبور بسیار واضح است: در صورتی که نمی خواهید هر کسی به فایل یا اطلاعات مشخصی دسترسی داشته باشد، یک کلمه عبور را تعیین می کنید تا تنها افراد مجاز قادر به دسترسی به اطلاعات مذکور باشند. هدف از ایجاد یک کلمه عبور مؤثر، حفظ کلمات عبور از به آسانی حدس زده شدن و یا شکسته شدن توسط هکرها می باشد. علاوه بر تعداد زیاد آسیب پذیری های موجود در سیستم ها، برخی سازمان ها حتی این راهکار کاهش خطر مؤثر و ساده را نیز رعایت نمی کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کلمات عبور به مقاله چگونه هکرها را ناامید کنیم مراجعه فرمایید.

راه حل های امنیتی مؤثر را مورد استفاده قرار دهید
یک راه حل امنیت وب مناسب، یکی از اجزاء ضروری استراتژی کلی برای محافظت از سازمان در برابر تهدیدات مدرن وب است. یک راه حل امنیتی مناسب، خطرات را از طریق محدود کردن کاربران به وب سایت هایی که مرتبط با کار آنها است (یا حداقل ممانعت از دسترسی آنها به وب سایت های غیر مجاز و آلوده) کاهش می دهد. این راه حل همچنین از شما در برابر وب سایت های قانونی و مطمئن که هر روز به آنها مراجعه می کنید ولی ممکن است در دست هکرها افتاده باشد و یا بی سر و صدا به انتشار بدافزار به کاربران بی گناه بپردازد، محافظت به عمل می آورد. بالاخره چنین راه حلی به حفظ منابع اینترنت در برابر سوءاستفاده هایی همچون انتقال اطلاعات غیرمجاز و یا سرقت پهنای باند کمک می کند.
یک راه حل امنیتی و کنترلی لازم است موارد زیر را لحاظ سازد:
  • فیلتر کردن بر اساس کارایی و شهرت وب سایت ها یک سیاست کاربری قابل قبول را ارائه می دهد و همچنین از گسترده شدن تهدیدات وب سایت های بدنام و خرابکار جلوگیری به عمل می آورد. از طرف دیگر این سیاست، وب سایت های با شهرت بد را نیز، مستقل از طبقه بندی آنها فیلتر می سازد.
  • فیلتر کردن پراکسی اجازه نمی دهد کاربران از محدودیت های اعمال شده در فیلتر گذر کرده و در نتیجه خود و سازمان مربوطه را به خطر اندازند.
  • فیلتر کردن بلادرنگ بدافزارها، آنها را بلافاصله در زمان بارگذاری از یک وب سایت خرابکار گیر می اندازد.
  • فیلتر کردن HTTPS، زیرا کاملاً نسبت به راه حل های فیلترینگ وب کور است.
  • فیلتر کردن بر اساس محتوا، از طرفی انواع فایلی که معمولاً با بدافزارها همراه هستند را شناسایی می کند و از طرف دیگر چگونگی مصرف پهنای باند را زیر نظر دارد.
با رعایت همه نکات مذکور می توانید تا حد بسیار زیادی از بروز حملات در شبکه جلوگیری به عمل آورید و امنیت شبکه را به سطح مطلوب و قابل قبولی برسانید.

  
  
شماره: IRCAR200910039
حمله های phishing یا سرقت هویت چیزی فراتر از هرزنامه های ناخواسته و مزاحم هستند. آنها می توانند منجر به دزدیده شدن شماره های اعتباری، کلمات عبور، اطلاعات حساب یا سایر اطلاعات شخصی کاربر شوند. این حمله ها در واقع نوعی از حملات مهندسی اجتماعی هستند که با استفاده از فریب کاربران سعی در به دست آوردن اطلاعات محرمانه از آنها دارند.

یک حمله مهندسی اجتماعی چیست؟

برای انجام یک حمله مهندسی اجتماعی، مهاجم به تعامل با کاربر برای به دست آوردن اطلاعات در مورد سازمانها و یا سیستم های کامپیوتری نیاز دارد. فرد مهاجم معمولاً بسیار ساده و قابل احترام به نظر می رسد و ممکن است ادعا کند کارمند جدید، تعمیرکار و یا محقق است. حتی گاهی اوقات تاییدیه ای را به فرد قربانی نشان می دهد و ادعا می کند که برای پشتیبانی از وی فرستاده شده است. به هر حال با پرسیدن سؤالات، فرد مهاجم می تواند اطلاعات خرد به دست آمده را کنار هم گذاشته و به اطلاعات کافی برای شکستن سد دفاعی شبکه یک سازمان دست پیدا کند. این افراد معمولاً با به دست آوردن اطلاعات کمی از فردی در سازمان مورد نظر، بنا بر اطلاعات به دست آمده سعی می کنند تا با پرسیدن سؤالات تخصصی تر از افراد دیگر در همان سازمان، دامنه اطلاعات خود را گسترش دهند.

منظور از حمله سرقت هویت چیست؟

همان طور که گفته شد، حملات سرقت هویت نوعی از حملات مهندسی اجتماعی هستند. حملات سرقت هویت از ایمیلها یا وب سایتهای خرابکاری که ظاهرا به یک سازمان قابل اطمینان تعلق دارند، برای به دست آوردن اطلاعات از افراد سوءاستفاده می کنند. برای مثال، فرد مهاجم یک ایمیل را برای فرد قربانی ارسال می کند که به نظر می رسد از یک شرکت صاحب کارت اعتباری و یا از یک مؤسسه مالی ارسال شده است و در آن از کاربر خواسته می شود اطلاعات حساب کاربری خود را به علت به وجود آمدن یک مشکل وارد کند. زمانی که کاربر اطلاعات خواسته شده را به خیال معتبر بودن ایمیل برای فرستنده ارسال می کند، مهاجم قادر است با استفاده از اطلاعات مذکور به حساب کاربری فرد قربانی دسترسی پیدا کند. حملات سرقت هویت می توانند از طریق دیگر مؤسسات نیز انجام شوند که اغلب مؤسسات خیریه می باشند و از وقایع روز یا مناسبتهای موجود در سال برای فریب کاربران استفاده می کنند. برای مثال می توان به مصائب طبیعی (سونامی اندونزی)، ترس از اپیدمی بیماریها (H1N1)، مسائل اقتصادی، انتخابات ها و تعطیلات اشاره کرد.
در زیر چندین راهکار برای اجتناب از قربانی شدن در حملات سرقت هویت آورده شده است:
  • تغییر منظم رمز عبور
    متخصصان امنیتی پیشنهاد می کنند، کاربران هر سه ماه یک بار رمز عبور حسابهای کاربری خویش را تغییر دهند. در ضمن بهتر است که از رمز عبورهای یکسان در وب سایتهای مختلف استفاده نشود. تغییر منظم رمزهای عبور مختلف بر روی وب سایتهای گوناگون و به خاطر سپردن همه آنها کار چندان ساده ای نیست. برای این منظور بهتر است از نرم افزارهای مدیریت رمز عبور مانند LastPass یا RoboForm استفاده کرد که رمزهای عبور قوی را تولید و مدیریت می کنند.
  • کلیک با احتیاط
    در صورتی که کاربر ایمیلی را ظاهراً از یک وب سایت معتبر دریافت کند و در آن به هر دلیلی از وی خواسته شود تا بر روی لینکی کلیک کند، لازم است قبل از کلیک کردن لحظه ای تأمل کند. لینک مذکور ممکن است وی را به یک وب سایت تقلبی ارجاع دهد که قصد جمع آوری اطلاعات برای سرقت هویت یا دیگر جرائم اینترنتی را دارد. روش مطمئن تر تایپ URL صحیح در نوار آدرس است. در مورد وب سایتهایی که شماره ملی و یا شماره کارت اعتباری را درخواست می کنند باید بسیار مراقب بود و با احتیاط عمل کرد. همچنین کاربر باید از تطابق آدرس وب سایت با سایتی که در حال مشاهده آن است، اطمینان حاصل کند.
  • استفاده از وب سایتهای امن
    در صورتی که کاربر در حال ارسال اطلاعات کارت اعتباری و یا دیگر اطلاعات حساس به وب سایتی است، لازم است دقت کند که حتماً آدرس وب سایت مذکور با https شروع شود که s در اینجا نماینده security یا امنیت است. همچنین باید علامت قفل که معمولاً در قسمت پایین و سمت راست مرورگر مشاهده می شود، در وب سایت مذکور موجود باشد.




این نشانه دلالت بر استفاده وب سایت از رمزنگاری برای کمک به محافظت از اطلاعات حساس دارد. (شماره کارت اعتباری، شماره کارت ملی و جزئیات پرداخت که کاربر وارد می کند.) اگر کاربر بر روی این علامت دوبار کلیک کند، گواهی امنیتی سایت نشان داده می شود. نام بعد از Issued to باید با سایتی که کاربر در آن حضور دارد، مطابقت کند و در صورتی که نام متفاوت است، احتمالاً در سایت جعلی قرار دارد.
  • مرور منظم اعلامیه های کارت اعتباری و بانک
    حتی اگر کاربر سه مرحله قبل را به درستی انجام دهد، هنوز ممکن است قربانی دزدی هویت شود. در صورتی که کاربر اعلامیه های بانک و کارت اعتباری را حداقل ماهانه مرور کند، ممکن است بتواند یک جاعل را شناسایی و از وارد آمدن خسارات قابل توجه جلوگیری کند.
  • استفاده از فیلترهای ضد سرقت و نرم افزارهای مطمئن ضد بدافزار
    خوشبختانه امروزه در مرورگرهای جدید امکانات فیلتر کردن سایتهای سرقت هویت وجود دارد و بسته های نرم افزاری آنتی ویروس معروف نیز امکاناتی مشابه را ارائه می کنند. فایده دیگر نرم افزارهای ضد بدافزار مراقبت از کاربر در برابر سرقت ضربات صفحه کلید است. لازم است کاربران برای مقابله با حملات خرابکارانه آنتی ویروس خود را همواره به روز نگه دارند.
  • تفکر منتقدانه
    در صورتی که چیزی خوبتر از آن به نظر می رسد که حقیقت داشته باشد، در اغلب موارد واقعاً خوبتر از آن است که حقیقت داشته باشد. لازم است کاربران در مشاهده وب سایتهایی که وعده های باورنکردنی به آنها می دهند دقت لازم را به عمل آورند.
  • گزارش سو ءاستفاده های مشکوک از اطلاعات شخصی به مراکز مناسب
    قربانیان حملات سرقت هویت باید:
    فوراً جعل را به شرکتی که جعل در مورد آن صورت گرفته است، گزارش کنند. اگر مطمئن نیستند که چگونه با شرکت تماس بگیرند، بهتر است وب سایت شرکت را برای گرفتن اطلاعات صحیح تماس، نگاه کنند. شرکت ممکن است یک آدرس ایمیل مخصوص برای گزارش چنین سو ءاستفاده ای داشته باشد. لازم است جزئیات جعل مانند ایمیل های دریافت شده، به مراکز ذیصلاح قانونی همچون مرکز ماهر نیز گزارش شود.

  
  
شماره: IRCAR200902007
نکات فنی مطرح شده در این مقاله برای افرادی که تازه می­خواهند کامپیوتر خود را به اینترنت متصل کنند مفید است. این نکات برای کاربران خانگی، دانشجویان و دانش آموزان، شرکتهای کوچک و هر جایی که از اینترنت پرسرعت (DSL) یا dial-up استفاده می کنند نیز می­تواند آموزنده باشد.

عوامل زمینه ساز حمله

در بسیاری از مواقع شاهد این هستیم که ناگهان کامپیوتر ما دچار حجم وسیعی از مشکلات امنیتی می­گردد. این مساله می­تواند به دلایل متعددی اتفاق بیفتد. از جمله این دلایل می­توان به موارد زیر اشاره کرد:
  • تنظیمات پیش فرض بسیاری از کامپیوترها ناامن است.
  • از زمانی که سازنده کامپیوتر را ساخته و تنظیم کرده است تا زمانی که کاربر آن را مورد استفاده قرار می­دهد، ممکن است آسیب پذیریهای امنیتی جدیدی کشف شده باشند که در تنظیمات پیش فرض کامپیوتر در نظر گرفته نشده باشند.
  • ممکن است آسیب پذیریهای جدیدی از زمان تولید نرم­افزاری که از طریق CD-ROM یا DVD-ROM نصب می­گردد، کشف شده باشند.
  • افراد مهاجم محدوده آدرسهای IP خطوط اینترنت پرسرعت و dial-up را می­شناسند و هر از گاهی آنها را اسکن می­کنند و به دنبال کامپیوترهای ناامن می­گردند.
  • کرمهای بی­شماری به طور مداوم در حال چرخیدن در اینترنت هستند و همیشه دنبال کامپیوتر جدیدی برای نفوذ و سوء استفاده می­گردند.
در نتیجه زمان میانگین برای سوء استفاده از یک کامپیوتر محافظت نشده در برخی شبکه ها به واحد دقیقه اندازه گیری می­شود. این مساله به خصوص در مورد محدوده های آدرسهای IP مورد استفاده در ارتباطات DSL و dial-up صادق است. پیشنهاد و توصیه استاندارد برای کاربران خانگی این است که اصلاحیه های نرم افزارها را بعد از اتصال به اینترنت هر چه سریعتر دریافت و نصب نمایند. به هر حال از آنجایی که فعالیت نفوذ کننده ها روی اینترنت بسیار زیاد و فراگیر است، ممکن است قبل از اینکه فرایند دریافت و نصب اصلاحیه ها کامل گردد به سیستم مورد نظر آسیب برسانند. در اینجا سعی می­کنیم پیشنهاداتی ارائه دهیم که به کمک آنها بتوانید قبل از اتصال به اینترنت سیستم خود را به گونه ای محافظت کنید که این نفوذ کننده ها مانع دریافت و نصب این اصلاحیه ها نگردند.

پیشنهادات

ادامه این مقاله به دو بخش اصلی تقسیم می­گردد: راهنماییهای عمومی و راهنماییهای مخصوص سیستم عامل.
  1. راهنماییهای عمومی
    توجه داشته باشید که این راهنماییها لیست کاملی برای حفظ امنیت کامپیوتر نیستند. بلکه باید راهنماییهای بعدی نیز در نظر گرفته شوند. پیشنهاد می­کنیم این نکات را زمانی که به تازگی سیستم عامل خود را نصب کرده اید و قبل از اولین بار اتصال به اینترنت مورد توجه قرار دهید:
    • در صورت امکان از طریق یک فایروال شبکه (سخت افزاری) به اینترنت وصل شوید.
      یک فایروال شبکه، سخت افزاری است که کاربران می­توانند روی شبکه محلی خود بین کامپیوترها و مودم نصب نمایند. این ابزار اجازه دسترسی به کامپیوترهای شبکه محلی را از روی اینترنت نمی­دهد، در حالیکه به کامپیوترهای شبکه محلی اجازه می­دهد که به اینترنت دسترسی داشته باشند. به این ترتیب به کاربر فرصت کافی می­دهد تا اصلاحیه های مورد نیاز خود را دریافت و نصب نماید. اگر شما از طریق یک فایروال یا روتری که کار ترجمه آدرس شبکه را انجام می­دهد (NAT) به اینترنت وصل شوید و در عین حال سایر کامپیوترهایی که از طریق این فایروال به اینترنت متصل هستند، تمامی اصلاحیه های لازم را نصب کرده باشند و همگی قطعا فاقد هر نوع کرم و ویروس و کدهای خرابکار باشند، می­توانید مطمئن باشید که نیازی به فعال کردن یک فایروال نرم افزاری اضافی نخواهید داشت.
    • نرم افزار فایروال کامپیوتر را فعال نمایید.
      اگر سیستم عامل شما به شکل پیش فرض دارای یک فایروال نرم افزاری است، پیشنهاد می­کنیم که آن را فعال نمایید و به این وسیله از دسترسی سایر کامپیوترهای روی اینترنت به کامپیوتر خود جلوگیری کنید. همانطور که در بالا نیز اشاره شد، اگر از طریق یک فایروال سخت افزاری به اینترنت متصل می­شوید و مطمئن هستید که تمامی کامپیوترهای شبکه شما سالم هستند، انجام این مرحله اختیاری است. علی رغم این موضوع بهتر است این گام را به عنوان یکی از مراحل مهم استراتژی دفاعی خود انجام دهید. در صورتی که سیستم عامل شما یک فایروال نرم افزاری پیش فرض ندارد، می­توانید یک فایروال نرم افزاری جداگانه نصب کنید. بسیاری از این نرم افزارها به راحتی در دسترس شما هستند. اما اگر قصد نصب یک فایروال نرم افزاری را دارید، بهتر است آن را از اینترنت دریافت نکنید، بلکه از روی CD یا DVD نصب کرده و پیش از اتصال به اینترنت فعال نمایید.
    • سرویسهای غیر لازم مانند به اشتراک گذاری فایل و چاپگر را غیر فعال کنید.
      بیشتر سیستم عاملها بطور پیش فرض این سرویسها را فعال نمی­کنند. اما اگر در حال به روز کردن و ارتقای سیستم عامل کامپیوتر خود هستید و این سرویسها در این کامپیوتر فعال هستند، ممکن است سیستم عامل جدید نیز این سرویسها را فعال نماید. از آنجایی که ممکن است سیستم عامل جدید آسیب پذیریهای جدیدی نیز داشته باشد، بهتر است که قبل از ارتقای سیستم عامل خود، سرویسهای به اشتراک گذاری فایلها و چاپگر را غیر فعال کنید و پس از نصب اصلاحیه های لازم آن را مجددا فعال نمایید.
    • اصلاحیه های نرم افزاری را دریافت و نصب نمایید.
      زمانیکه تمامی گامهای فوق را به دقت انجام دادید، باید به اینترنت وصل شده و اصلاحیه های نرم افزاری لازم را دریافت و نصب کنید. بسیار مهم است که از این مرحله صرفنظر نکرده یا آن را به تاخیر نیندازید. اصلاحیه های نرم افزاری را از سایتهای شناخته شده و مطمئن دریافت کنید تا از دسترسی تروجانها به سیستم خود جلوگیری نمایید.
  2. ویندوز XP
    برای تکمیل این گامها شما باید به عنوان کاربری با سطح دسترسی Administrator محلی وارد سیستم عامل شده باشید.
    • «راهنماییهای عمومی» مرحله قبل را بخوانید.
    • از طریق یک فایروال سخت افزاری (مطابق راهنماییهای عمومی) متصل شوید.
    • فایروال اتصال به اینترنت را فعال نمایید. مایکروسافت در سایت خود به تفصیل دستورات لازم برای فعال کردن فایروال پیش فرض ویندوز XP را بیان کرده است.
    • سرویس اشتراک گذاری را غیر فعال کنید. برای این کار:
      • از منوی Start وارد Control Panel شوید.
      • قسمت Network and Internet Connections را باز کنید.
      • وارد Network Connections شوید.
      • روی ارتباط شبکه ای که می­خواهید آن را تغییر دهید (مثلا Local Area Connection) کلیک راست کرده و از منوی باز شده Properties را انتخاب کنید.
      • اطمینان حاصل کنید که File and Printer Sharing for Microsoft Networking انتخاب نشده است.
    • به شبکه وصل شوید.
    • وارد سایت http://windowsupdate.microsoft.com شوید.
    • اصلاحیه های مهم را دریافت و نصب نمایید.
    • قسمت «حفظ امنیت» این مقاله را مطالعه نمایید.
  3. MAC OSX
    • «راهنماییهای عومی» فوق را بخوانید
    • در صورت امکان از طریق یک فایروال سخت افزاری به شبکه متصل شوید.
    • فایروال نرم افزاری را فعال نمایید. برای این کار:
      • System Preferences را باز کنید.
      • Sharing را انتخاب نمایید.
      • سربرگ Firewall را انتخاب کنید.
      • روی Start کلیک کنید.
      • سربرگ Services را انتخاب نمایید.
      • مطمئن شوید که هیچیک از سرویسها انتخاب نشده اند.
      • به شبکه وصل شوید.
    • نرم افزار نصب شده را مطابق مراحل زیر به روز کنید:
      • System Preferences را باز کنید.
      • Software Updates را انتخاب نمایید.
      • به روز رسانی خودکار را فعال نمایید.
      • یک بازه زمانی مناسب برای به روز شدن خودکار انتخاب کنید (پیشنهاد می­کنیم که این کار را بطور روزانه انجام دهید).
      • روی Check Now کلیک کنید.
      • تمامی آپدیتهای پیشنهادی را نصب کنید.
    • قسمت «حفظ امنیت» این مقاله را مطالعه نمایید.
  4. سایر سیستم عاملها
    کاربران سایر سیستم عاملها باید ابتدا «راهنماییهای عمومی» قسمت قبل را مطالعه کرده، سپس از طریق سایت ارائه دهنده سیستم عامل خود دستورالعملهای لازم را دریافت نمایند.

حفظ امنیت

  1. اسناد مربوط به «امنیت شبکه خانگی» و «امنیت کامپیوتر خانگی» را مطالعه کنید.
  2. نرم افزار آنتی ویروس را نصب و استفاده نمایید.
    اگرچه یک نرم افزار آنتی ویروس نمی­تواند کاربر را در برابر تمامی کدهای خرابکار محافظت نماید، ولی به عنوان اولین سد دفاعی در برابر حملات کدهای خرابکار به شمار می­رود. بسیاری از آنتی ویروسها به طور خودکار خود را به روز می­نمایند. بهتر است هر زمان که آنتی ویروس شما نیاز به به روز رسانی داشت این کار را بلافاصله انجام دهید.
  3. به روز رسانی خودکار نرم افزارهای خود را (اگر چنین گزینه ای دارند) فعال نمایید.
    معمولا تولید کنندگان نرم افزارها زمانی که یک آسیب پذیری در نرم افزارهایشان کشف می­شود، اصلاحیه آن را ارائه می­دهند. شما باید بتوانید این اصلاحیه ها را از سایت تولید کننده نرم افزار دریافت کنید. برای اطلاعات بیشتر، به سایت تولید کننده نرم افزار مربوطه مراجعه نمایید. برخی نرم افزارها به طور خودکار به روز رسانی خود را چک می­کنند و بسیاری از تولید کنندگان از طریق پست الکترونیک به کاربران خود اطلاع رسانی می­کنند. اما اگر هیچیک از این دو نکته در مورد نرم افزار مورد نیاز شما برقرار نیست، خودتان باید به طور متناوب در بازه های زمانی مناسب سایت تولید کننده نرم افزار را چک کنید.
  4. از کارهای نامطمئن خودداری کنید. اطلاعات اضافی در این مورد را می­توانید در بخش «امنیت شبکه خانگی» مطالعه نمایید. اما نکات امنیتی زیر را رعایت نمایید:
    • زمانیکه ضمیمه یک پست الکترونیک را باز می­کنید، از اتاقهای گفتگو استفاده می­نمایید و یا از نرم افزارهایی P2P مانند E-mule برای به اشتراک گذاری فایل استفاده می­کنید جانب احتیاط را رعایت نمایید.
    • سرویسهای به اشتراک گذاری فایلها یا واسطهای کاربری شبکه را که مستقیما با اینترنت روبرو می­شوند فعال نکنید.
  5. اگر لازم نیست و تا جایی که می­توانید از نام کاربری با حق دسترسی پایین استفاده کنید.
    در اغلب سیستم عاملها شما فقط زمانی که می­خواهید یک نرم­افزار نصب کنید یا تنظیمات سیستم را تغییر دهید نیاز دارید که به عنوان کاربری با سطح دسترسی Administrator وارد سیستم شوید. بسیاری از کدهای خرابکار مانند ویروسها و تروجانها، با توجه به حق دسترسی کاربری که وارد سیستم شده است اجرا می­شوند. بدیهی است که اگر این کاربر Administrator باشد بیشترین خطر را برای کامپیوتر به همراه دارد. بنابراین بهتر است تا جایی که ممکن است از به عنوان کاربری با حق دسترسی پایینتر از سیستم استفاده نمایید.

  
  
ایمن سازی مرورگر IE
شماره: IRCAR200903009
امروزه مرورگرهایی مانند IE Explorer 7 و Mozilla Firefox تقریباً بر روی همه رایانه ها نصب می شوند و از آنجایی که اغلب اوقات مورد استفاده کاربران قرار می گیرند، ایمن سازی آنها یکی از ضروریات محسوب می شود. متأسفانه در اکثر موارد، مرورگرهایی که به صورت پیش فرض همراه با سیستم عامل نصب می ­شوند، دارای تنظیمات ایمنی نیستند و عدم ایمن سازی مرورگر، به سرعت منجر به بروز مشکلاتی از قبیل نصب پنهانی هرزنامه ها گرفته تا در اختیار گرفتن رایانه توسط نفوذگران می شود. قابل ذکر است که تعداد حمله های نرم افزاری که با استفاده از آسیب پذیری مرورگرها به وقوع می­پیوندند، روز به روز در حال افزایش است. یکی از مرورگرهای بسیار متداول در ایران، مرورگر مایکروسافت یا Internet Explorer است که به صورت پیش فرض همراه با سیستم عامل ویندوز نصب می شود و حذف آن ممکن نیست. این مرورگر علاوه بر پشتیبانی از جاوا، اسکریپتها و سایر انواع محتوای پویا، تکنولوژی ActiveX را نیز پشتیبانی می کند. طبیعتاً آسیب پذیری مرورگری که از ActiveX استفاده می کند، بسیار بیشتر از مرورگر فاقد این امکان است. توجه کنید که استفاده از یک مرورگر دیگر، IE یا دیگر اجزای ویندوز را از روی سیستم پاک نمی کند و نرم افزارهایی مانند کلاینت ایمیل­ها ممکن است از IE، WebBrowser ActiveX control (WebOC) و یا IE HTML rendering engine (MSHTML) استفاده کنند. بنابراین برای ایمن سازی IE7، ابتدا باید بعضی از امکانات آن را غیر فعال سازید. در زیر چندین گام برای غیر فعال سازی برخی ویژگیها در IE بیان شده­ است. توجه کنید که ممکن است برخی گزینه های منوها در نسخه های مختلف نرم افزار متفاوت باشند یا اینکه بسته به سیستم عامل میزبان، در محلهای متفاوتی قرار گرفته باشند. برای تغییر تنظیمات، بر روی گزینه Tools در نوار منو کلیک کرده و سپس Internet Options را انتخاب کنید.



در سربرگ Security، حوزه های مختلف امنیتی برای مرورگر IE مشاهده می­شود. برای هر کدام از این حوزه ها، می توان با انتخاب دکمه Custom Level، تنظیمات امنیتی حوزه مربوطه را مشاهده کرد و سطح دلخواهی از حفاظت امنیتی را تعریف کرد. حوزه Internet، عمومی ترین حوزه بوده و وب سایتهایی که در دیگر حوزه ها نگنجند، در این حوزه قرار می­گیرند. بنابراین توصیه می­شود، بالاترین سطح امنیتی یعنی High برای حوزه اینترنت در نظر گرفته شود. با انتخاب سطح امنیتی Highبسیاری از امکانات مانند ActiveX، اسکریپتهای پویا و جاوا غیرفعال می شود که امنیت بیشتر مرورگر را تضمین می­کند.



در پنجره Custom level، امکان تغییرات با جزئیات بیشتر و دلخواه وجود دارد. در این پنجره که در زیر آن را مشاهده می کنید، امکان فعال کردن (Enable)، غیرفعال کردن (Disable) و یا پرسش در این مورد (Prompt) برای هر خدمت وجود دارد. برای برگشتن به حالت های پیش فرض از Reset to استفاده می شود.



حوزه مورد اعتماد یا Trusted sites حاوی وب سایتهایی است که به آنها اعتماد دارید. در واقع شما مطمئن هستید که وب سایت مورد نظر شامل کدهای خرابکار نیست. برای اضافه یا حذف کردن وب سایت در این حوزه از دکمه Sites… استفاده می شود. در پنجره باز شده می توان آدرس وب سایتهای مورد نظر را اضافه یا حذف کرد. البته در این حوزه فقط وب سایتهای تأیید شده (HTTPS) را می توان اضافه کرد. اگر وب سایت همان چیزی باشد که ادعا می کند به آن وب سایت تأییده شده می گویند. برای این حوزه، سطح امنیتی پیش­فرض که متوسط بالا است مناسب است. برای انتخاب این سطح امنیتی بر روی Default Level کلیک کنید.



زمانی که سطح امنیتی حوزه اینترنت بالا (High) تعیین می شود، ممکن است بعضی از وب سایتها به خوبی کار نکنند. در اینجا است که Trusted Zone به کمک می آید. اگر وب سایت مورد نظر قابل اعتماد بوده و حاوی کدهای خرابکار نباشد می توان آن را به حوزه مورد اعتماد اضافه کرد. در این صورت ActiveX ها و اسکریپت­های پویا برای سایت مذکور فعال می شوند. با این روش، IE به صورت پیش ­فرض امن شده و با توجه به لیست سفیدی که در دست دارد، کارایی خود را نیز از دست نمی دهد.



در پنجره Internet Options، سربرگ Privacy شامل تنظیمات کوکی ها است. کوکی ها فایلهای متنی هستند که توسط وب سایتهای مختلفی که از آنها بازدید کرده اید، بر روی رایانه شما قرار داده می شوند. توصیه می شود دکمه Advanced انتخاب شده و گزینه Override automatic cookie handling انتخاب شود. سپس گزینه Prompt را انتخاب کنید تا هر زمان که وب سایتی می خواهد یک کوکی را بر روی رایانه شما قرار دهد، از شما اجازه بگیرد. در صورتی که تعداد آنها زیاد است، گزینه Always allow session cookies را انتخاب کنید. طول عمر این کوکی ها به اندازه زمان باز بودن پنجره مرورگر وب سایت مربوطه است و با بستن مرورگر از بین می روند. این نوع کوکی ها ریسک کمتری نسبت به کوکی های دائمی دارند.





در صورت اعمال تنظیمات فوق، فرد توانایی قبول یا رد تقاضای نوشتن کوکی بر روی رایانه خود را خواهد داشت. برای مثال اگر وب سایتی، یک صفحه تبلیغاتی در وب سایت دیگری را باز می کند و وب سایت دوم قصد نوشتن کوکی بر روی رایانه شما را دارد، می توانید به دلایل امنیتی، اجازه نوشتن کوکی توسط وب سایت مذکور را بلوکه کنید.



دکمه Sites… امکان تنظیمات کوکی اختصاصی به ازای هر سایت را فراهم می آورد. در قسمت زیرین این پنجره، نام وب سایت و تنظیم در نظر گرفته شده برای آن مشاهده می شود.



اگر حوصله هشدارها در مورد کوکی ها را ندارید، می توانید پیش فرض IE در این مورد را High قرار دهید. این سطح امنیتی موجب می شود برخی از وب سایتها خوب کار نکنند، در این صورت همان طور که در بالا توضیح داده شد، وب سایتهای مذکور را به لیست مجازها اضافه کنید.



آخرین پوشه Advanced است که در آن جزئیات تنظیمات مربوط به همه حوزه ها آورده شده است. پیشنهاد می شود گزینه Enable third party extension را غیر فعال کنید. با وجودی که تبلیغات گاهی اوقات مفید واقع می شوند ولی از طرفی محدوده شخصی شما را نیز به خطر می اندازند. برای مثال بعضی تبلیغات می توانند عادتهای مرور شما در اینترنت را نظاره کرده یا حتی محتویات یک صفحه وب را به منظور جمع آوری اطلاعات شخصی تغییر دهند.



بین المللی کردن نام دامنه ها (IDN) ممکن است منجر به سوء استفاده از نامهای دامنه شناخته شده شود. این قضیه دزدی های اینترنتی را راحت تر می سازد. توصیه می شود که گزینه Always show encoded addresses را فعال سازید. به این ترتیب از سوء استفاده از مشابهت های اسمی جلوگیری به عمل می آید. همچنین پیشنهاد می کنیم گزینه play sounds in webpages را غیر فعال سازید، زیرا ممکن است بعضی فایلهای صوتی بعضی فایلهای خطرآفرین دیگر را همراه خود اجرا کنند. در ضمن غیر فعال کردن این امکان با Adobe Flash و Apple Quicktime تداخلی ندارد.



در پوشه Programs، شما قادرید نرم افزارهای کاربردی پیش فرض خود را برای مشاهده وب سایت ها، ایمیل ها و دیگر کارهای مربوط به شبکه را مشخص کنید. همچنین می توانید پرسش مرورگر مایکروسافت که آیا IE را مرورگر پیش فرض شما قرار دهد یا خیر، در اینجا غیر فعال سازید.



در بخش سوم به ایمن سازی مرورگر Mozilla یعنی Firefox خواهیم پرداخت.
مرجع:
www.cert.org

  
  
ایمن سازی مرورگر Firefox
شماره: IRCAR200903010
امروزه مرورگرهایی مانند IE 7 و Mozilla Firefox تقریباً بر روی همه رایانه ها نصب می شوند و از آنجایی که اغلب اوقات مورد استفاده کاربران قرار می گیرند، ایمن سازی آنها یکی از ضروریات محسوب می­شود. متأسفانه در اکثر موارد، مرورگرهایی که به صورت پیش فرض همراه با سیستم عامل نصب می­شوند، دارای تنظیمات ایمنی نیستند و عدم ایمن سازی مرورگر، به سرعت منجر به بروز مشکلاتی از قبیل نصب پنهانی هرزنامه ها و در اختیار گرفتن رایانه توسط نفوذگران می شود. قابل ذکر است که تعداد حمله های نرم افزاری که با استفاده از آسیب پذیری مرورگرها به وقوع می­پیوندند، روز به روز در حال افزایش است. در قسمتهای قبلی نکاتی کلی در مورد امنیت مرورگرها و نیز ایمن سازی مرورگر IE بیان کردیم. در این قسمت به بیان نحوه ایمن سازی Firefox می­پردازیم. بسیاری از ویژگیهای Firefox مانند IE است و فقط در مورد ActiveX و مدل Security Zone با IE متفاوت است. Firefox پشتیبانی زیرین را برای سیاستهای امنیتی قابل تنظیم (CAPS) داراست که مشابه مدل Security Zone در IE است. ولی هیچ واسط کاربر گرافیکی برای تنظیم این گزینه ها وجود ندارد. پیشنهاد می­کنیم که در Help این نرم­افزار، بخش For Internet Explorer Users را مطالعه نمایید تا تفاوت واژگان به کار رفته در دو مرورگر IE و Firefox را مشاهده کنید. در زیر چندین گام برای غیر فعال سازی برخی ویژگیها در Firefox بیان شده­اند. توجه داشته باشید که ممکن است برخی گزینه های منوها در نسخه های مختلف نرم افزار متفاوت باشند یا اینکه بسته به سیستم عامل میزبان، در محلهای متفاوتی قرار گرفته باشند. برای تغییر تنظیمات Firefox از منوی Tools ، گزینه Options را انتخاب کنید.



در پنجره Options که باز شده، اولین قسمت، بخش General یا Main است. در این قسمت شما می­توانید Firefox را به عنوان مرورگر پیش فرض خود تعیین کنید. به خاطر بسپارید که حتما کنار بخش Always ask me where to save files علامت بزنید. این کار باعث می­شود که هر زمان که یک صفحه وب بخواهد فایلی را روی سیستم شما ذخیره کند شما از آن مطلع گردید.



با انتخاب Allow for Session، هر زمان که مرورگر شما مجددا شروع به کار کند این Cookie نیز پاک خواهد شد. اگر اجازه گرفتن برای هر Cookie کار خسته کننده ای است، می­توانید گزینه Keep until: I close Firefox را انتخاب کنید. این کار از استقرار Cookieهای دائمی روی سیستم شما جلوگیری خواهد کرد.



بسیاری از مرورگرهای وب امکان ذخیره اطلاعات مربوط به ورود شما به سایتهای مختلف را دارا هستند. پیشنهاد می­کنیم که در حالت عادی از این ویژگی استفاده نکنید. اما اگر می­خواهید حتما از این ویژگی استفاده نمایید، قبل از این کار مطمئن شوید که معیارهای لازم برای محافظت از داده های کلمه عبور را رعایت می­کنید. در بخش Security در قسمت Passwords، گزینه های مختلفی برای مدیریت کلمات عبور ذخیره شده وجود دارد و یک امکان Master Password نیز برای رمزگذاری داده ها روی کامپیوتر شما در دسترس است. اگر می­خواهید به Firefox اجازه دهید که کلمات عبور شما را مدیریت کند حتما از این گزینه استفاده نمایید. اگر گزینه Warn me when sites try to install add-ons را علامت بزنید، زمانی که یک وب سایت بخواهد چنین کاری انجام دهد در قسمت بالای مرورگر یک هشدار به شما اعلام خواهد شد.



بخش Content در پنجره Options گزینه ای برای فعال کردن جاوا دارد (Enable Java). جاوا یک زبان برنامه نویسی است که به طراحان وب اجازه می­دهد که برنامه هایی را روی کامپیوتر شما اجرا کنند. ما پیشنهاد می­کنیم که این ویژگی را غیر فعال کنید. مگر در مواردی که درخواست اجرای برنامه از طرف یک سایت قابل اعتماد باشد. یعنی شما باید در مورد اینکه این سایت قابل اعتماد است و شما میخواهید محتویات آن را مشاهده کنید تصمیم گیری نمایید. اگر این ویژگی را برای مشاهده یک سایت قابل اعتماد فعال کردید، بعد از تمام شدن کار خود دوباره آن را غیر فعال نمایید. روی دکمه Advanced کلیک کنید و ویژگیهای خاص JavaScript را غیرفعال نمایید. ما پیشنهاد می­کنیم که تمامی گزینه های این بخش را غیر فعال کنید.





در بخش Content گزینه ای برای مدیریت اعمالی که در زمان دانلود کردن فایلها باید انجام شود وجود دارد. اگر در این تنظیمات بطور پیش فرض تعیین شود که زمانی که فایلی دانلود شد به طور خود به خود توسط برنامه مربوطه باز و اجرا گردد درصد خطر بیشتر می­شود. آسیب پذیریهای موجود در این نرم افزارها با این روش راحتتر مورد سوء استفاده قرار می­گیرند. روی دکمه Manage کلیک کنید و تنظیماتی را که لازم است تغییر دهید.



پنجره Download Actions انواع فایلها و عکس العملی را که مرورگر در صورت برخورد با چنین فایلی انجام می­دهد نمایش می­دهد. در مورد تمامی انواع فایلهای این لیست، Remove Action یا Change Action را انتخاب کنید و در مورد تمام فایلها تعیین کنید که فقط روی کامپیوتر ذخیره شوند (یعنی اجرا نگردند). این کار باعث می­شود که امکان سوء استفاده از آسیب پذیریهای موجود در نرم افزارهای شما کمتر گردد.





Firefox 1.5 و نسخه های بعدی این مرورگر گزینه ای برای پاک کردن داده های مهم و حساس از مرورگر را دارا هستند. برای استفاده از این ویژگی امنیتی از منوی Tools گزینه Clear Private Data را انتخاب کنید.







از آنجاییکه Firefox مانند IE محدوده های امنیتی که به سادگی قابل تنظیم باشند ندارد، تعیین تنظیمات مرورگر با این هدف که بر اساس سایتی که به آن وارد شده عمل خاصی را انجام دهد کار سختی است. برای مثال ممکن است کاربری بخواهد که JavaScript را برای یک سایت خاص و قابل اعتماد فعال کند ولی برای سایر سایتها همچنان غیر فعال باقی بماند. این کار می­تواند به عنوان یک add-on مانند NoScript به Firefox اضافه گردد.



از آنجاییکه بسیاری از آسیب پذیریهای مرورگرها از اسکریپت­ها استفاده می­کنند، غیرفعال کردن اسکریپت­ها به طور پیش فرض، امکان سوء استفاده را بسیار کم خواهد کرد. همچنین برای افزایش محافظت NoScript می­تواند به گونه ای تنظیم شود که به طور پیش فرض Java، Flash و سایر plug-inها را مسدود نماید. روی آیکون NoScript کلیک کرده و سپس Options را انتخاب نمایید تا پنجره تنظیمات NoScript باز شود. با نصب NoScript، بطور پیش فرض JavaScript غیر فعال خواهد شد. کاربر می تواند با استفاده از منوی NoScript به یک وب سایت اجازه دهد که اسکریپت های خود را بطور موقتی یا دائمی اجرا نماید. اگر بطور موقتی این مجوز به سایتی داده شود، فقط تا زمانی که مرورگر بسته نشده است این مجوز اعتبار دارد.



در سربرگ Plugins گزینه­ها را مانند شکل زیر انتخاب کنید:



علاوه بر اینکه سایتهایی که ذاتا خرابکارند می­توانند کاربر را در خطر قرار دهند، سایتهای قابل اعتمادی که مورد سوء استفاده قرار گرفته­اند نیز می­توانند کاربر را تهدید نمایند. به همین دلیل ما پیشنهاد می­دهیم که گزینه Apply these restrictions to trusted sites too را فعال نمایید. اگر این گزینه خیلی دردسر ساز است می­توانید آن را غیر فعال کرده و در مقابل خطر آن را نیز پذیرا باشید.
مرجع:
http://www.cert.org

  
  
شماره: IRCAR200903011

در این مقاله دو چک لیست ارائه شده است که گامهایی را که بایستی برای دستیابی به امنیت پایه در ویندوز XP خانگی و ویندوز XP حرفه­ای رعایت کنید مشخص می­کند. هدف از این چک لیستها آن است که دستوراتی برای ایجاد امنیت در حد پایه روی سیستمهایی که ویندوز XP دارند ارائه نماید. بنابراین، این راهنما لیست کاملی از تمام ویژگیهای امنیتی ویندوز XP یا نحوه استفاده از آنها را بیان نمی­کند. شما می­توانید برای دستیابی به لیست کامل ویژگیهای امنیتی ویندوز XP به وب سایت شرکت مایکروسافت مراجعه نمایید. از آنجایی که این چک لیستها شامل اطلاعاتی درباره ویرایش رجیستری هستند، پیش از ویرایش رجیستری اطمینان حاصل کنید که در صورت بروز مشکل می­توانید آن را به حالت اول برگردانید. برای بدست آوردن اطلاعاتی در این مورد می­توانید بخش Help آنلاین ویرایش رجیستری را مشاهده کنید.

1- چک لیست تنظیمات ویندوز XP خانگی

گامها

 

 

 

اطمینان حاصل کنید که تمامی پارتیشن­ها به صورت NTFS   فرمت شده اند

 

 

 

 

از فایلهای اشتراکی محافظت کنید

 

 

 

 

برای ارتباطات اشتراکی اینترنت از سرویس به اشتراک گذاری اینترنت (Internet Connection Sharing  ) استفاده کنید

 

 

 

 

فایروال خود را فعال نمایید

 

 

 

 

برای حساب کاربری خود از کلمه عبور استفاده نمایید

 

 

 

 

از ویژگی «Make Private  » استفاده کنید

 

 

 

 

آنتی ویروس نصب کرده و آن را به روز نمایید

 

 

 

 

از آخرین به روز رسانیهای امنیتی نرم افزارها استفاده کنید

 

 



2- چک لیست تنظیمات ویندوز XP حرفه­ای

گامها

 

 

 

 

اطمینان حاصل کنید که تمامی پارتیشن­ها به صورت NTFS   فرمت شده­اند

 

 

 

 

از فایلهای اشتراکی محافظت کنید

 

 

 

 

برای ارتباطات اشتراکی اینترنت از سرویس به اشتراک گذاری اینترنت (Internet Connection Sharing  ) استفاده کنید

 

 

 

 

فایروال خود را فعال نمایید

 

 

 

 

از سیاستهای محدود کردن نرم­افزارها استفاده کنید

 

 

 

برای حساب کاربری خود از کلمه عبور مناسب استفاده نمایید

 

 

 

سرویسهای غیر لازم را غیر فعال کنید

 

 

 

حسابهای کاربری غیر لازم را پاک کرده یا غیر فعال نمایید

 

 

 

اطمینان حاصل کنید که حساب کاربری مهمان (Guest) غیر فعال است

 

 

 

از کلمات عبور قویتر استفاده کنید

 

 

 

سیاست قفل حساب کاربری را تنظیم کنید

 

 

 

آنتی ویروس نصب کرده و آن را به روز نمایید

 

 

 

از آخرین به روز رسانیهای امنیتی نرم­افزارها استفاده کنید

 

 

 


  
  
انتخاب کلمات عبور مناسب
شماره: IRCNE200904015
انتخاب یک کلمه عبور خوب و قوی چقدر مشکل است؟ بیشتر مردم اعتقاد دارند که انتخاب یک کلمه عبور خوب ساده است. اما در حقیقت اغلب مردم معمولا کلمات عبور ضعیفی انتخاب می­کنند. در سال 1990 تلاش برای نفوذ به یک پایگاه داده بزرگ از کلمات عبور منجر به کشف بیش از 300 کلمه عبور در همان 15 دقیقه اول شد! یک پنجم از کلمات عبور در هفته اول و تقریبا یک چهارم از آنها تا پایان عملیات پیدا شدند. بیش از نصف کلمات عبوری که مورد نفوذ قرار گرفته بودند از شش کاراکتر یا کمتر تشکیل شده بودند و برخی از حسابهای کاربری اصلا کلمه عبور نداشتند! انتخاب یک کلمه عبور مناسب در حقیقت مصالحه ای بین انتخاب چیزی است که به سختی حدس زده می­شود و چیزی که به راحتی به خاطر سپرده می­شود. برای مثال ممکن است @G7x.m^l یک کلمه عبور خوب باشد، در حالیکه هیچکس نمی­تواند آن را به راحتی به خاطر بسپارد. برعکس، به خاطر سپردن نام شما برای شما کار بسیار بسیار ساده ای است و در مقابل حدس زدن آن نیز برای هکرها کار ساده ای خواهد بود.

برخی قوانین ساده و اولیه

برخی راهکارهای ساده برای انتخاب کلمه عبور مناسب عبارتند از:
  • یک کلمه عبور حداقل باید از 8 کاراکتر تشکیل شده باشد.
  • سعی کنید برخی علائم نگارشی یا ارقام را در کلمه عبور خود وارد کنید.
  • بهتر است کلمه عبور شما از ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک الفبا تشکیل شده باشد.
  • یک عبارت یا ترکیبی از کلمات را انتخاب کنید تا به خاطر سپردن کلمه عبور کار ساده تری گردد.
  • کلمه ای که در یک دیکشنری از جمله دیکشنریهای زبانهای دیگر وجود داشته باشد را انتخاب نکنید.
  • حروفی را که روی صفحه کلید پشت سر هم قرار دارند مانند qwertyui انتخاب نکنید.
  • هیچ کاراکتری را بیش از یکبار بصورت پشت سر هم تکرار نکنید.
  • فقط از علائم نگارشی یا ارقام یا حروف الفبا استفاده نکنید. بلکه ترکیبی از آنها را بکار ببرید.
  • کلماتی که به سادگی قابل حدس زدن هستند انتخاب نکنید، مانند:
    • شماره تلفنها
    • شماره اتومبیل
    • اسامی دوستان یا خویشاوندان
    • نام یا جزئیات کار خود
    • تاریخ
  • هرگز نام کاربری خود را بعنوان کلمه عبور استفاده نکنید.
  • از کلمات عبور متفاوت برای حسابهای کاربری مختلف استفاده کنید.
  • کلمات عبور خود را هر از گاهی تغییر داده و از کلمات عبور قدیمی خود دوباره استفاده نکنید.
  • یک رقم یا علامت نگارشی را درست به ابتدا یا انتهای یک کلمه اضافه نکنید.
  • از معکوس کلمات معنی دار استفاده نکنید.
  • حروف را با ارقامی که از نظر ظاهری به آنها شبیه هستند جایگزین نکنید. برای مثال جایگزین کردن تمامی حروف I در کلمه عبور با رقم 1 کار درستی نیست.

شکستن کلمات عبور

ایده ای که پشت شکستن کلمات عبور وجود دارد بی نهایت ساده است: یک فهرست بزرگ از کلمات انتخاب می­شود، هر کلمه رمز شده و سپس چک می­شود که آیا کلمه رمز شده با کلمه عبور کاربر همخوانی دارد یا خیر. این فهرست کلمات معمولا با استفاده از دیکشنریهای زبان انگلیسی و سایر زبانها، اسامی معمول، اسامی حیوانات، شخصیتهای تلویزیونی و سینمایی، حروف پشت سر هم روی صفحه کلید و اصطلاحات بدست می آید. برای اینکه فرد هکر بتواند کلماتی را که درون فهرست کلماتش وجود ندارد و ممکن است کاربر انتخاب کرده باشد به دست آورد، یک مجموعه بزرگ از قوانین ساده را به هر یک از کلمات داخل فهرست اعمال کرده و چک می­کند که آیا کلمه به دست آمده همان کلمه عبور کاربر است یا خیر. این قوانین شامل افزودن ارقام یا علائم نگارشی به ابتدا یا انتهای کلمات، معکوس کردن کلمات، تبدیل کلمات به حروف بزرگ، جایگزین کردن حروف با ارقام یا حروف مشابه دیگر و ... می­باشد. از آنجاییکه کامپیوترها سریع هستند، اعمال این قوانین و رمز کردن نتیجه زمان زیادی مصرف نمی­کند و حدسهای زیادی در زمان کوتاهی قابل انجام است. بعلاوه یک پایگاه داده روی یک CD که تمامی کلمات یک دیکشنری بزرگ را به همراه بسیاری از قوانینی که این کلمات را رمز می­کند داراست، عملیات پیدا کردن کلمه عبور را به یک جستجوی ساده در یک پایگاه داده تبدیل می­کند.

یک کلمه عبور خوب از چند کاراکتر تشکیل شده؟

یک جواب ساده به این سوال این است که معمولا یک کلمه طولانیتر بهتر است. تصور کنید که شما ترکیب معناداری از کاراکترها را بعنوان کلمه عبور خود انتخاب کرده اید. فرض کنید این ترکیب شامل حروف و ارقام باشد. جدول زیر نشان می­دهد که تعداد کلماتی که با این ترکیب با درنظر گرفتن طولهای متفاوت می­توان ساخت چقدر است. همچنین زمان لازم برای حدس زدن یک کلمه عبور نیز تخمین زده شده است.

طول کلمه عبور تعداد کلماتی که با این طول می­توان ساخت زمان لازم برای حدس زدن این کلمه
1 62 بصورت دستی می­توان آن را پیدا کرد
2 3844 زمان چندانی لازم نیست
3 238328 کمتر از یک ثانیه
4 14776336 دو ثانیه
5 916132832 دو دقیقه و نیم
6 56800235584 دو ساعت و نیم
7 3521614606208 یک هفته
8 218340105584896 یک سال
9 13537086546263552 هفتاد سال
10 839299365868340224 چهار قرن
11 5203656068387093888 دویست و پنجاه هزار سال
12 3226266762397899821056 شانزده میلیون سال


البته باید توجه داشت که بسیاری از سیستمها طول یک کلمه عبور را محدود می­کنند و کلمه عبوری را که شما وارد کرده اید به اندازه مورد قبول خود تغییر می­دهند. از آنجایی که در سیستمهای یونیکس طول کلمه مورد قبول معمولا 8 کاراکتر است، در ادامه این مقاله فرض بر این قرار گرفته است که یک کلمه عبور با طول 8 کاراکتر مورد استفاده قرار می­گیرد.

یک کلمه عبور خوب باید از چه کاراکترهایی تشکیل شده باشد؟

در قسمت قبل فرض شده بود که کلمات عبور از حروف کوچک و بزرگ و ارقام تشکیل شده باشند. اما اگر این مجموعه کاراکترها را کاهش یا افزایش دهیم چه اتفاقی می افتد؟ جدول زیر برخی گزینه ها را در مورد کلمات عبور متشکل از 8 کاراکتر بیان می­دارد:

نوع کلمه عبور تعداد کاراکترها تعداد کلمات عبور زمان نفوذ
ASCII 7 بیتی 128 72057594037927936 سیصد و پنجاه سال
کاراکترهای قابل نمایش 95 6634204312890625 سی و سه سال
حروف و ارقام 62 218340105584896 یک سال
فقط حروف 52 53459728531456 نود و شش روز
حروف کوچک با یک حرف بزرگ 26/خاص 1670616516608 سه روز
فقط حروف کوچک 26 208827064576 نه ساعت
کلمات انگلیسی (8 حرفی یا بیشتر) خاص 250000 کمتر از یک ثانیه


بنابراین واضح است که هرچه انواع کاراکترهای بیشتری مورد استفاده قرار بگیرد نفوذ به کلمه عبور سخت تر خواهد بود. شما باید سعی کنید حداقل ترکیبی از حروف کوچک و بزرگ را بکار بگیرید، همچنین باید از ارقام، علائم نگارشی و یا کدهای کنترلی نیز در کلمه عبور خود استفاده کنید.

کلمات عبوری که به ندرت استفاده می­شوند

فقط یک حالت وجود دارد که نوشتن کلمه عبور ایده خوبی است و آن زمانی است که زیاد از آن کلمه عبور استفاده نمی­کنید. برای مثال کلمه عبور اصلی یک سرور معمولا هر روز مورد استفاده قرار نمی­گیرد. در چنین شرایطی بهتر است کلمه عبوری طولانی و پیچیده انتخاب کنید که به خاطر سپردن آن بسیار سخت باشد، سپس آن را یادداشت کرده و در محل امنی نگهداری کنید. زمانی که نیاز باشد از کلمه عبور استفاده کنید آن را از محل خود خارج کرده و پس از وارد کردن کلمه عبور نیز دوباره آن را در محل امن خود قرار دهید. این کلمه عبور نیز باید هر از گاهی تغییر کند. البته قطعا شرایط فرق می­کند. اگر شما فکر می­کنید که امکان دارد کلمات عبور خود را فراموش کنید، شاید بهتر باشد که از کلمه عبور پیچیده ای استفاده کرده و آن را یادداشت نمایید. فقط به خاطر داشته باشید که اگر کسی به یادداشت شما دسترسی پیدا کند در اینصورت به سادگی می­تواند وارد سیستم شود. هیچ یادداشت حاوی کلمه عبوری نباید نزدیک کامپیوتر شما و یا نزدیک جایی که اطلاعات شخصی شما نگهداری شود. آن را در جایی امن نگهداری کنید. یک کشوی قفل شده بسیار بهتر از کیف پول شماست.

مثالهایی از کلمات عبور خوب

تا کنون راجع به کلمات عبور بد بحث کرده ایم. یک کلمه عبور خوب چگونه ساخته می­شود؟ سعی کنید دو یا چند کلمه را با هم ترکیب کنید یا حروف اول (یا دوم یا آخر) کلمات یک عبارت را کنار هم قرار داده و کلمه جدیدی بسازید. سپس در قسمتهای مختلف کلمه بدست آمده از حروف بزرگ، ارقام و علائم نگارشی استفاده کنید. علاوه بر اینها می­توانید کاراکترهای کنترلی را نیز اضافه کنید.

مثالهایی از کلمات عبور چند کلمه­ای

در اینجا مثالهای خوبی از چند کلمه ارائه شده است:
  • g0t%L0st! که از عبارت got lost! بدست آمده است
  • heLP4me$ که از عبارت help for me (money) بدست آمده است
    اینجا نیز یک کلمه عبور بد را می­بینید:
  • T0gether

مثالهایی از کلمات عبور با استفاده از یک عبارت

در اینجا سه مثال خوب برای کلمات عبور با استفاده از یک عبارت بیان شده است:
  • rsKf0myH با استفاده از عبارت Raindrops keep falling on my head
  • wru2rxy? با استفاده از عبارت Who are you to ask why
  • bWilIso3! با استفاده از عبارت Beware the ides of March
    در اینجا نیز یک کلمه عبور بد با استفاده از یک عبارت مشاهده می­کنید:
  • Aaaaaaaa با استفاده از عبارت Always assert an ambiguous axiom and argue aggressively

کلمات عبوری که هرگز نباید استفاده کنید

در اینجا فهرستی از 500 کلمه عبور مشاهده می­کنید که هرگز نباید مورد استفاده قرار بگیرند. شما کلمات عبوری را که بعنوان کلمه عبور ضعیف در این مقاله مطرح شد نیز به این مجموعه اضافه کنید. ضمنا از کلمات عبوری که در مقلات به عنوان کلمه عبور خوب معرفی می شوند نیز استفاده نکنید بلکه بر اساس قوانین گفته شده اقدام به ساخت یک کلمه عبور کنید.
منبع:
http://www.auscert.org.au

  
  
این هشدار لزوما به این معنا نیست که حساب کاربری شما سرقت شده است، بلکه صرفا بدان معناست که ممکن است شما هدف حمله سرقت هویت یا بدافزار قرار گرفته باشید.
شماره: IRCNE2012061514
تاریخ: 17/03/91
 
روز گذشته گوگل کار هشداردهی به کاربران سرویس ایمیل آنلاین جی میل را در مورد اینکه احتمالا هدف حملات پشتیبانی شده توسط برخی دولت­ها قرار گرفته اند، آغاز کرد.
این دومین بار در دو هفته اخیر است که گوگل هشدارهای مرتبط با امنیت را به گروهی از کاربران سرویس­های خود نمایش می­دهد.
البته این شرکت توضیحی نداده است که چگونه متوجه می­شود که یک فرد خاص هدف حملاتی قرار گرفته است که توسط دولت­ها پشتیبانی یا طراحی شده اند. مدیر ارشد امنیت گوگل اظهار داشت «ممکن است شما بپرسید که ما چگونه متوجه می­شویم که یک فعالیت مورد حمایت یک دولت است. البته ما نمی­توانیم جزئیات این مساله را شرح دهیم».
این هشدار اخیر می­گوید: «ما اعتقاد داریم که ممکن است مهاجمان پشتیبانی شده توسط دولت­ها در حال تلاش برای سوء استفاده از حساب کاربری یا سیستم شما باشند». این هشدار در صورت ورود به حساب جی میل، در بالای صفحه جی میل مشاهده می­گردد. این پیغام­ها محدود به کسانی که از مرورگر Chrome استفاده می­کنند نمی­گردد.
به گفته مدیر ارشد امنیت گوگل، این هشدار لزوما به این معنا نیست که حساب کاربری شما سرقت شده است، بلکه صرفا بدان معناست که ممکن است شما هدف یک حمله سرقت هویت یا یک بدافزار قرار گرفته باشید و باید به سرعت گام­های لازم برای امن کردن حساب خود را بردارید.
دو هفته پیش نیز گوگل اقدام به اطلاع رسانی و هشدار به کاربرانی کرده بود که سیستم­های ویندوز یا مکینتاش آنها توسط بدافزار DNSChanger آلوده شده بود. در جولای 2011 نیز گوگل به مشتریانی که سیستم­های آنها توسط نرم افزار آنتی ویروس جعلی یا هراس افزار آلوده شده بود هشدار داد.
هشدار گوگل در مورد حملات پشتیبانی شده توسط دولت­ها، حاوی لینکی به یک صفحه در وب سایت کمک رسانی گوگل می­باشد. در این صفحه آمده است که «احتمالا شما ایمیل­هایی حاوی پیوست­های خرابکار، لینک­هایی به دانلود نرم افزارهای مخرب، یا لینک­هایی به وب سایت­های جعلی دریافت کرده اید که برای این طراحی شده اند که کلمات عبور یا سایر اطلاعات شخصی شما را سرقت نمایند».
همچنین در این صفحه نوشته شده است که «باید توجه داشته باشید که سیستم­های داخلی گوگل مورد سوء استفاده قرار نگرفته اند و این پیغام به هیچ کمپین خاصی اشاره نمی­کند».
گوگل به کاربرانی که این هشدار را دریافت می­کنند توصیه می­نماید که نرم افزارهای خود از جمله مرورگر، سیستم عامل و پلاگین­های مرورگر را به روز رسانی نمایند و اطمینان حاصل کنند که در حال لاگین به وب سایت معتبر جی میل هستند.

  
  
شماره: -
شاید شما مطالب بسیار محرمانه و سری را بر روی رایانه شخصی خود نگهداری نکنید، ولی حداقل فایلها و عکسهایی دارید که به آنها علاقمندید و از پاک شدن یا تغییر یافتن ناخواسته‌ و ناگهانی آنها اندوهگین می‌شوید، و احتمالاً دوست ندارید این فایلها به دست غریبه ها بیفتد. راه‌های زیادی برای حفاظت از فایلها و فولدرها بر روی رایانه های شخصی وجود دارد که در اینجا به شش روش مهمتر و عملی‌تر اشاره می‌کنیم:
  1. محافظت در برابر ویروسها و ابزارهای جاسوسی
    ویروسها و ابزارهای جاسوسی از طریق ایمیل یا مرورگر وب منتقل می‌شوند. آنها می‌توانند انواع خرابی‌ها از تغییر و حذف فایلها گرفته تا قراردادن اطلاعات در اختیار افراد سودجو را به بار بیاورند. برای مقابله با آنها لازم است یک آنتی ویروس و یک ابزار ضد جاسوسی (Anti-Spyware) را بر روی رایانه خود نصب کرده و مرتب آنها را به روز رسانی کنید.
  2. نصب فایروال اگر معمولاً آنلاین هستید، فایروال به شما کمک می‌کند تا مانع از ورود مزاحمان و دسترسی آنها به رایانه خود شوید. در بیشتر سیستم عاملهای ویندوز یک فایروال پیش فرض نصب شده است، ولی می توانید از فایروالهای دیگری هم استفاده کنید.
  3. به روز رسانی نرم افزارها
    زمانی که یک حفره امنیتی در نرم افزاری کشف می‌شود، شرکت تولید کننده‌ آن اصلاحیه ای را منتشر می‌کند که اگر کاربران آن را دانلود کرده و نصب کنند، مشکل حل می‌شود. لذا همواره نرم افزارهای خود را به موقع به روز رسانی کنید تا ‌دچار مشکلات بعدی نشوید.
  4. تهیه نسخه‌ پشتیبان
    هر چقدر هم شما مراقب باشید ممکن است اتفاق بدی برای رایانه یا فایلهای شما رخ دهد، لذا بهتر است عادت کنید مرتباً از فایلها و فولدرهای مهم خود نسخه پشتیبان تهیه کنید. برای این کار راههای مختلفی وجود دارد، مانند ریختن فایلها بر روی CD یا DVD، استفاده از حافظه های فلش یا حتی استفاده از ذخیره سازی آنلاین. همچنین می‌توانید یک هارد دیسک خارجی خریده و اطلاعات خود را به صورت موازی با هارد رایانه بر روی آن ذخیره کنید.
  5. استفاده از رمز عبور
    در صورتی که فایلهایی دارید که نمی‌خواهید در معرض چشمان کنجکاو دیگران قرار بگیرد، از رمز عبوری قوی برای نام کاربری خود استفاده کنید و عادت کنید زمانی که مقابل رایانه خود نیستید Log Off کنید.
  6. محافظت از فایلها و فولدرهای شخصی
    ابزارهایی وجود دارند که به شما امکان رمزگذاری بر روی فایلها و فولدرهایتان را می‌دهند تا آنها را در برابر مشاهده و یا تغییر توسط دیگر کاربران محافظت کنند. برای مثال در نرم افزارOffice شما می‌توانید با انتخاب منوی Tools و سپس کلیک بر روی گزینه‌ Protect Document برای فایل خود سطوح دسترسی تعریف کرده و برای دیدن یا ویرایش آن رمزهای جداگانه تعریف کنید.

  
  
<   <<   16   17   18   19   20   >>   >