سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هر که در انتخاب برادران، ارزیابی را مقدّم ندارد، فریب خوردگیْ او را به مصاحبت با بدکاران می کشاند . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

نویسندگان وبلاگ -گروهی
کاربر(2)
لینک دلخواه نویسنده

دسته بندی موضوعی یادداشتها
 

صفحات اختصاصی
 
sitemap
آمار و اطلاعات

بازدید امروز :361
بازدید دیروز :23
کل بازدید :342722
تعداد کل یاداشته ها : 1567
103/9/9
7:14 ع
شماره : mobv2910301
عنوان : بدافزارهای رایج در گوشی های تلفن همراه
شرح مختصر : بدافزارهای رایج در گوشی های تلفن همراه
لطفا فایل پیوست را بارگذاری نمایید
.
شرح :

رشد بدافزار در گوشی های همراه : 

رشد سریع بدافزار در گوشی های تلفن همراه در چند سال اخیر، حاکی از میزان اهمیت تهدیدات و مخاطرات آن برای اهداف کسب وکار و همچنین کاربران خانگی است. در سال 2011 ، شرکت امنیتی جونیپر اعلام کرد که تعداد بدافزارها در انواع سیستم عامل های موبایل نسبت به چند سال گذشته، 155درصد افزایش داشته است. افزایش نرم افزارهای مخرب در گوشی های تلفن همراه و سوء استفاده های مربوط به آنها و همچنین نحوه استفاده افراد از آنها موجب افزایش شدید تعداد بدافزارها شده است. با توجه به اینکه امروزه کاربران زیادی از گوشی های هوشمند و تبلت ها استفاده نموده و میلیون ها نرم افزار برای کاربردهای مختلفی از قبیل بازی، سرگرمی، رسانه های اجتماعی و نقل و انتقالات بانکی نصب می شوند، بسیاری از مهاجمان سایبری توجه خود را به این گونه فعالیت ها معطوف نموده اند. .....

لطفا جهت مطالعه و دریافت کل مقاله فایل پیوست را بارگذاری نمایید.

 فایل
 
MOB-V2-910301.pdf 955.89  کیلوبایت

  
  
شماره: IRCAR200908033

معرفی

همه ما در مورد حضور گسترده بدافزارها در دنیای کامپیوتر و اینترنت آگاهی داریم. بدافزارها شامل برنامه هایی می شوند که جاسوسی می کنند، داده ها را تخریب می کنند، به دیسک سخت صدمه می زنند یا اختیار کامپیوتر را در دستان فردی هزاران کیلومتر دورتر از شما قرار می دهند. مهم نیست که چه ظاهری داشته باشند، آنها خرابکار هستند. از آنجایی که تعداد بیشماری بدافزار در فضای تبادل اطلاعات وجود دارند، بالاخره هر فردی روزی قربانی آنها خواهد شد و فقط مسئله زمان مطرح است. مهمترین توصیه برای فردی که گمان می کند کامپیوتر وی توسط بدافزارها آلوده شده، عبارت است از اینکه اولاً وحشت زده نشود، ثانیاً فرض نکند لازم است تمام اطلاعات هارد را پاک کرده و از اول شروع کند. اغلب اوقات می توان بدافزار را بدون از دست دادن چیزی حذف کرد. گاهی اوقات ممکن است کاربر برخی داده ها را از دست بدهد، ولی احتمالاً همه چیز را از دست نخواهد داد. در گویش عامه به انواع بدافزارها از جمله ویروس، کرم و تروجان، نام «ویروس» اطلاق می­شود. ما نیز در ادامه این مقاله از نام «ویروس» به معنای متداول آن یعنی بدافزار استفاده خواهیم کرد. در وهله اول لازم است مشخص شود آیا اصلاً کامپیوتر آلوده شده است یا خیر. در صورتی که کامپیوتر به نظر بسیار کند می رسد، می توان به آن مشکوک شد. یا اگر مرورگر وب تغییر شکل داده و به صورت خودکار به وب سایتی می رود که برای کاربر ناشناس است، علامت خوبی برای وجود یک بدافزار بر روی کامپیوتر است. ناپایداری سیستم و از کار افتادن های مداوم نیز نشان دهنده وجود مشکلی در آن است. یک نشانه دیگر در زمان دسترسی به فایلها یا درایوها رخ می­دهد که پیغام خرابی آنها نمایش داده می­شود. در صورتی که فردی فکر می­کند کامپیوتر او آلوده شده است، لازم است با استفاده از یک آنتی ویروس آنها را از روی سیستم پاکسازی کند. برخی از ویروسها هوشمند بوده و برنامه آنتی ویروس را غیر فعال می سازند. در صورتی که هیچگونه آنتی ویروسی بر روی کامپیوتر نصب نیست، لازم است حتماً یک نسخه خریداری شده و یا به صورت آنلاین دریافت شود. البته تعداد کمی از بدافزارها دسترسی کاربر به وب سایتهای امنیتی را محدود کرده و اجازه دریافت آنتی ویروس را به وی نمی دهند. در صورت بروز این مشکل باید نرم افزارهای مذکور توسط یک سیستم دیگر دریافت شده و سپس از طریق سی دی و یا حافظه فلش به کامپیوتر آلوده منتقل شود.

تشخیص و پاکسازی یک ویروس کامپیوتری

نصب یک آنتی ویروس بر روی سیستم برای همه کاربران یک ضرورت محسوب می شود. با وجودی که در صورت رعایت نکات ایمنی و داشتن عادتهای امنیتی صحیح می توان از ویروسها تا حدود زیادی اجتناب کرد، ولی حقیقت این است که ویروس نویسان همواره به دنبال پیدا کردن راههای جدید برای آلوده کردن سیستمها هستند. انواع مختلفی از آنتی ویروس ها وجود دارند که برخی از آنها رایگان هستند. به خاطر داشته باشید که معمولاً آنتی ویروس های رایگان دارای امکانات کمتری نسبت به آنتی ویروس هایی هستند که باید آنها را خریداری کنید. در اینجا سؤالی که برای اکثر کاربران مطرح می شود این است که آیا نصب دو آنتی ویروس به صورت همزمان خطر آلودگی را کاهش می دهد؟ جواب منفی است. آنتی ویروسها تمایل به استفاده از درصد زیادی از توان محاسباتی سیستمها دارند. اجرای بیش از دو آنتی ویروس سرعت کامپیوتر را بسیار پایین آورده و بسیاری از مواقع منجر به از کارافتادگی آن می شود. از طرف دیگر بسیاری از آنتی ویروس ها با یکدیگر سازگاری نداشته و اجازه نصب یک آنتی ویروس دیگر را به شما نمی دهند و درصورت نصب نیز ممکن است سیستم شما را بیش از پیش به خطر اندازند. فعلاً فرض می کنیم که یک آنتی ویروس بر روی رایانه نصب شده و به روزرسانی نیز شده است. این آنتی ویروس باید بتواند بدافزارهای موجود بر روی سیستم را تشخیص دهد. برخی آنتی ویروس ها دارای صفحه ای هستند که بر روی آن هر ویروس یا هر بدافزار دیگری را که پیدا کنند، نمایش می دهند. در این صورت بهتر است که کاربر نام بدافزارهای پیدا شده توسط آنتی ویروس را یادداشت نماید. بسیاری از آنتی ویروس ها سعی در حذف یا قرنطینه کردن ویروسها دارند. کاربر می تواند گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و یا تأیید کند که مایل است آنتی ویروس به مقابله با ویروس مذکور بپردازد. برای بسیاری از کاربران این گزینه بهتر است، زیرا پاکسازی ویروس توسط خود کاربر به مهارت خاصی نیاز دارد. در صورتی که آنتی ویروس اعلام کند که بدافزار را با موفقیت پاک کرده است، لازم است کامپیوتر راه اندازی مجدد شود. بهتر است بعد از دوباره بالا آمدن سیستم، برنامه آنتی ویروس یک بار دیگر اجرا شود و در صورتی که لیست بدافزارهای آن خالی باشد، یعنی کار با موفقیت به پایان رسیده است. اگر بدافزارهای دیگری در لیست مشاهده می شوند، لازم است گامهای قبلی دوباره تکرار شوند. اما در صورتی که آنتی ویروس همان بدافزارهای قبلی را پیدا کند، باید روشهای دیگری را امتحان کرد.

روشهای پیشرفته حذف ویروس

در صورتی که نمی توان به آنتی ویروس دسترسی داشت و یا همان ویروسهای قبلی بعد از پاکسازی مشاهده می شوند، لازم است از روشهای پیشرفته تری استفاده کرد. برخی نرم افزارهای آنتی ویروس امکان ساختن یک دیسک راه اندازی را فراهم می کنند. بعد از ایجاد یک دیسک راه اندازی، لازم است کامپیوتر توسط دیسک مذکور راه اندازی مجدد شود. سیستم از این طریق بالا آمده و آنتی ویروس بر روی یک سیستم عامل محدود اجرا می شود. به این طریق می توان امیدوار بود که آنتی ویروس بتواند از سد ویروسهای سرسخت گذشته و آنها را از سیستم پاک نماید. روش دیگر بالا آوردن کامپیوتر در حالت Safe Mode است. بسیاری از ویروسها فایلهایی را در فولدر رجیستری ویندوز ذخیره می سازند. این فولدر مانند یک بانک اطلاعات دستورات عمل کرده و به سیستم عامل در مورد برنامه های مهم موجود بر روی کامپیوتر اطلاعات می دهد. در صورتی که بدافزار فایلی را در فولدر مذکور ذخیره سازد، ویروس می تواند همزمان با بالا آمدن سیستم فعال شود. بالا آوردن کامپیوتر در حالت Safe Mode به کاربر اجازه می دهد تنها با عناصر هسته ای سیستم عامل به کار بپردازد. بعد از بالا آوردن سیستم در حالت مذکور، لازم است برنامه آنتی ویروس دوباره اجرا شود. در صورتی که با انواع جدیدی از بدافزار روبرو شوید، یعنی راه حل مذکور کارا بوده است. فلسفه وجودی برخی از بدافزارها تنها دریافت بدافزارهای دیگر و نصب آنها بر روی سیستم قربانی است. در صورتی که بتوان تمام این بدافزارها را حذف کرد یعنی کار با موفقیت به انجام رسیده است. اگر به هر دلیلی آنتی ویروس نتواند بدافزارهای مذکور را حذف نماید، لازم است روشهای دستی به کار برده شوند. اگر به خاطر داشته باشید، گفتیم بهتر است در اولین اسکن آنتی ویروس، نام بدافزارهای پیدا شده را یادداشت نمایید. کاربرد لیست مذکور در چنین مرحله ای است. در اینجا لازم است در مورد هر یک از بدافزارهای مزاحم به صورت آنلاین و با استفاده از سایت شرکتهای امنیتی معتبر تحقیق شود. بهتر است از همان شرکت تولید کننده آنتی ویروس مورد استفاده کاربر در این زمینه استفاده شود، به این دلیل که گاه شرکتهای امنیتی مختلف نامهای متفاوتی را برای یک ویروس انتخاب می کنند. اغلب شرکتهای امنیتی اینترنتی تمام فایلهای مربوط به یک ویروس خاص را لیست کرده و به کاربر می گویند کجا می تواند فایلهای مذکور را پیدا کند. البته ممکن است برای پیدا کردن هر فایل در کامپیوتر، مجبور به کند و کاو بیشتری شوید. دقت کنید که پیش از پاک کردن هر فایلی، یک نسخه از فولدر رجیستری را ذخیره کنید. زیرا در صورتی که به اشتباه فایلی را پاک کنید، آنگاه برگرداندن سیستم به حالت صحیح بسیار سخت یا حتی غیرممکن خواهد بود. تمام فایلهای مربوط به بدافزار مزاحم را که در لیست آورده شده اند، از سیستم پاک کنید. بعد از انجام این کار، لازم است کامپیوتر را راه اندازی مجدد کرده و برنامه آنتی ویروس را دوباره اجرا کنید. به احتمال زیاد بدافزار مذکور را دیگر مشاهده نخواهید کرد. در این مرحله نیاز است تمام نامهای کاربری و رمز عبورهای آنلاین تغییر داده شوند. برخی از بدافزارها دارای برنامه هایی برای ثبت ضربات صفحه کلید هستند و رمز عبورها را برای هکر ارسال می کنند، لذا بهتر است جانب احتیاط رعایت شود. در بدترین حالت و در صورتی که استفاده از روشهای فوق جواب نداد و ویروس همچنان بر روی کامپیوتر باقی مانده بود، زمان آن رسیده است که از آخرین روش استفاده کرده و کل سیستم را پاکسازی کرد. منظور از پاکسازی کل سیستم فرمت دیسک سخت و نصب دوباره سیستم عامل است. این کار تمام اطلاعات موجود را از روی کامپیوتر پاک خواهد کرد، لذا لازم است اطلاعات ضروری و مهم که البته ویروسی نیستند از قبل ذخیره سازی شوند.

محافظت در برابر ویروسها

یک سری دستورالعملهای ساده برای اجتناب از ویروسها وجود دارد که با پیروی از آنها می توان تا حد بسیار زیادی از شر ویروسها و بدافزارها در امان ماند. هیچگاه پیوستهای یک ایمیل ناشناس را باز نکرده و بر روی هایپرلینکهای موجود در آن کلیک نکنید. نویسندگان ویروس تمایل به فریب کاربران برای کلیک بر روی لینکهایی دارند که آنها را به سمت وب سایتهای خرابکار هدایت می کنند. به دوستان خود اطلاع دهید که هیچگاه بر روی لینکی کلیک نمی کنید مگر اینکه توضیح کوتاهی در مورد آن در ایمیل موجود باشد. در صورتی که سرویس ایمیل شما دارای امکان باز کردن اتوماتیک لینکها است، این امکان را غیرفعال سازید. در غیر این صورت ممکن است تنها با باز کردن ایمیل، ویروسی را به صورت اتوماتیک فعال سازید. قضیه فوق در مورد دیگر پیغامها، مانند پیغامهایی که در facebook، اتاقهای چت و غیره دریافت می کنید نیز صادق است. از آنجایی که گاهی اوقات این پیغامها شما را به سمت بدافزارها هدایت می کنند، به منبع پیغام توجه کافی را مبذول نمایید. به برخی علامتهای غیر عادی نیز توجه کنید. برای مثال املای غلط یک کلمه یا وجود اشتباهات دستوری در متن پیغام، به خصوص اگر فرستنده پیغام غالباً موارد فوق را رعایت می کند، می­تواند مشکوک باشد. در صورتی که یک ایمیل یا پیغام مشکوک را مشاهده کردید به فرستنده آن اطلاع دهید، زیرا ممکن است قربانی هکرها شده و اطلاعات رمز عبور وی به سرقت رفته باشد. وب سایتهای مشکوک را صرف نظر از اطلاعاتی که ارائه می دهند، به هیچ وجه مورد بازدید قرار ندهید. بسیاری از مرورگرهای فعلی به شما در مورد وب سایتهای حاوی بدافزار هشدار می دهند. این هشدارها را جدی گرفته و از وب سایتهای مذکور دوری گزینید. به پنجره هایی که در زمان گشت و گذار در وب بالا می آیند، کاملاً دقت کرده و در صورتی که نشان دهنده نیاز به نصب یک درایور ویدئوی جدید برای دیدن فیلمی هستند، بسیار با احتیاط عمل کنید. زیرا این روش، یکی از تاکتیک های اصلی انتشار بدافزار است. حداقل هفته ای یک بار برنامه آنتی ویروس را اجرا کرده و سیستم خود را اسکن نمایید. همچنین باید مطمئن باشید که نرم افزارهای آنتی ویروس و سیستم عامل همواره به روز بوده و اصلاحیه های آنها به موقع نصب شده است. درست است که اجتناب از ویروسها کار سختی به نظر می رسد ولی به یاد داشته باشید، این کار بسیار راحت تر از اصلاح کامپیوتری است که مورد حمله بدافزارها قرار گرفته است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حفاظت از کامپیوتر می­توانید به بخش امنیت در رایانه شما و مراجعه فرمایید.

  
  
شماره: IRCAR201105099
 
مایکروسافت اخیراً گزارشی امنیتی را منتشر کرده است که در آن به توضیح جزئیات آسیب‌پذیری‌ها، سوءاستفاده‌ها، نشت اطلاعات و بدافزارها در سال 2010 پرداخته است.
مطلبی که ما از این گزارش برداشت کرده و می خواهیم به آن بپردازیم، بررسی و مقایسه دو سیستم عامل محبوب مایکروسافت، یعنی ویندوز XP و ویندوز 7 است.
بنا بر اطلاعات منتشر شده در این تحقیق، به صورت کلی سیستم عامل های جدید مایکروسافت در حالتی که آخرین اصلاحیه ها بر روی آنها نصب شده باشند، امن تر از سیستم عامل های قدیمی این شرکت هستند. بر همین اساس ویندوز 7 و ویندوز سرور 2008 R2 بالاترین امتیازات امنیت را دریافت کرده اند.
 
 
با نگاه به آلودگی های مشاهده شده به ازای هر 1000 رایانه، مایکروسافت دریافته است که ویندوز 7 نسخه 64 بیتی دارای کمترین میزان با رقم 2.5 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه بوده است. این در حالیست که نسخه 32 بیتی دارای 3.8 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه بوده است.
ویندوز XP با SP3 دارای 15.9 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه و ویندوز XP با SP2 دارای 19.3 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه گزارش شده است.
تحلیل داده های فوق نشان دهنده اینست که ویندوز 7، چهار تا پنج برابر امن تر از ویندوز XP است. همچنین ویندوز ویستا نیز در این آزمایشات نتایج بهتری را نسبت به ویندوز XP نشان داده است، اما همچنان ویندوز 7 نسبت به ویستا نیز دو برابر امن تر است.
اگر کمی عمیق تر بشویم خواهیم دید که نسخه های 64 بیتی نیز دارای نتایج امنیتی بهتری نسبت به نسخه های 32 بیتی هستند.
دلیل این امر می تواند اولاً به این موضوع برگردد که کاربران نسخه های 64 بیتی معمولاً افراد متخصصی هستند که غالباً بهتر می دانند چگونه امنیت رایانه های خود را تأمین کنند. همچنین یک دلیل دیگر مرتبط به امکان خاصی است که ویندوز های 64 بیتی ارائه می کنند. این امکان که بسته محافظتی هسته یا Kernel Protection Patch نام دارد، از هسته ویندوز در برابر تغییرات تأیید نشده محافظت می کند.
در تحلیل سیستم عامل های مبتنی بر سرور مشاهده شده است که ویندوز سرور 2003 که هم نسخه 32 بیتی و هم نسخه 64 بیتی ارائه می کند دارای 5.8 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه است. در مقابل ویندوز سرور 2008 R2 که تنها دارای نسخه 64 بیتی است، دارای 3.6 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه است.
بنا بر گزارش مایکروسافت تعداد حفره‌های امنیتی در برنامه‌های کاربردی در مقابل حفره‌های امنیتی موجود در سیستم عامل‌ها و مرورگرها، در سال 2010 بیشتر بوده است. به هر حال، تعداد کل حفره‌های امنیتی یافت شده در برنامه های کاربردی در سال 2010 نسبت به سال 2009 دارای 22.9 درصد کاهش بوده است. اما سوءاستفاده هایی که با به کارگیری آسیب پذیری های جاوا انجام شده است در سه ماهه سوم سال 2010 دارای افزایش بسیار چشمگیری بوده است به طوری که همه کارشناسان را به تعجب واداشته است.
 
 
 

  
  
شماره: IRCAR200908031
آیا کامپیوتر شما خیلی کند شده و اجرای برنامه های معمولی روی آن زیاد طول می­کشد؟ اگر اینطور است ممکن است قربانی یک «ابزار جاسوسی» شده باشید. ابزارهای جاسوسی یک دسته از برنامه های کامپیوتری هستند که خود را به سیستم عامل شما ضمیمه می­کنند. این برنامه ها می­توانند توان پردازشی سیستم شما را از بین ببرند. این برنامه ها با این هدف طراحی شده اند که عادات اینترنتی شما را ردگیری نمایند، با پیشنهادهای خرید نامطلوب شما را آزار دهند، و یا برای وب سایت میزبان خود ترافیک تولید کنند. بر اساس برخی تخمینها، بیش از 80 درصد از تمامی کامپیوترهای شخصی توسط نوعی از ابزارهای جاسوسی آلوده هستند. در این مقاله به این موضوع که چگونه یک ابزار جاسوسی روی سیستم شما نصب می­شود، چه کاری انجام می­دهد و چگونه شما می­توانید از شر آن خلاص شوید خواهیم پرداخت. برخی افراد ابزار جاسوسی را با ویروس کامپیوتری اشتباه می­گیرند. یک ویروس کامپیوتری یک قطعه کد است که طوری طراحی شده که خودش را به دفعات تکثیر نماید و از کامپیوتری به کامپیوتر دیگری که به روشی به سیستم اول متصل است انتشار پیدا کند. این قطعه کد معمولا قادر است فایلهای شما را خراب کرده یا حتی سیستم عامل شما را از کار بیندازد. اما ابزارهای جاسوسی بطور عادی برای این طراحی نشده اند که کامپیوتر شما را خراب کنند یا از کار بیندازند. ابزار جاسوسی یک برنامه کامپیوتری است که بدون مجوز شما وارد سیستم شده، در پس زمینه پنهان می­شود و تغییرات نامطلوبی را روی سیستم شما ایجاد می­کند. عمده کار این نوع برنامه ها این است که تبلیغات خاصی را برای شما نمایش دهند و یا در نتایج جستجوی شما، سایتها و لینکهای مورد نظر خود را نشان دهند. در حال حاضر اغلب ابزارهای جاسوسی فقط سیستم عامل ویندوز را هدف می­گیرند. برخی از ابزارهای جاسوسی بدنام عبارتند از Trymedia، Nuvens، Estalive، Hotbar، و New.Net.Domain.Plugin.
  1. چگونه یک کامپیوتر به ابزار جاسوسی آلوده می­شود؟
    ابزارهای جاسوسی در اثر کاری که خود شما انجام داده اید روی سیستم شما جا خوش می­کنند. این کار می­تواند کلیک کردن روی یک دکمه در یک پنجره pop-up، نصب یک بسته نرم افزاری یا اضافه کردن قابلیتی به مرورگر وب شما باشد. در ادامه راههای معمول برای ورود یک ابزار جاسوسی به سیستم را مطالعه می­کنید:
    • نصب نرم افزار
      برخی برنامه ها و بطور خاص برنامه هایی که برای ارتباطات P2P مورد استفاده قرار می­گیرند، ابزار جاسوسی را نیز به عنوان بخشی از روال استاندارد نصب خود روی سیستم شما نصب می­کنند. اگر شما در هنگام نصب یک برنامه فهرست اجزای آن را به دقت مطالعه نکنید، ممکن است متوجه نشوید که چیزی بیش از یک برنامه به اشتراک گذاری فایلها نصب کرده اید. این موضوع به خصوص در مورد برنامه های رایگان بیشتر صدق می­کند.
    • دانلود از وب
      این مساله زمانی رخ می­دهد که یک وب سایت یا یک پنجره pop-up سعی می­کند به طور خودکار یک ابزار جاسوسی را روی سیستم شما دانلود و نصب نماید. تنها هشداری که ممکن است شما در این مورد دریافت کنید، پیغام استاندارد مرورگر شماست که نام نرم افزار را به شما می­گوید و در مورد نصب آن از شما اجازه می­گیرد. اما اگر امنیت سیستم شما پایین باشد، حتی این هشدار را نیز دریافت نخواهید کرد.
    • افزونه های مرورگر
      بخش­هایی از نرم افزار وجود دارند که افزونه هایی ( add-on ) مانند نوار ابزار یا جعبه جستجو را به مرورگر وب شما اضافه می­کنند. برخی اوقات این افزونه ها واقعا همان کاری را که ادعا می­کنند انجام می­دهند، ولی عناصر جاسوسی را نیز به همراه خود دارند. برخی اوقات نیز اساسا و صرفا یک ابزار جاسوسی هستند.
    • جاسوسی در قالب «ضد ابزار جاسوسی»
      این نوع نرم افزارها در حقیقت ابزار جاسوسی هستند، اما سعی می­کنند شما را قانع کنند که نرم افزاری ضد ابزار جاسوسی هستند و قصد دارند ابزارهای جاسوسی نصب شده روی سیستم شما را حذف نمایند. اگر شما فریب خورده و به چنین نرم افزاری مجوز اجرا دهید، با دست خود سیستم را آلوده کرده اید.
  2. یک ابزار جاسوسی چه کاری می­تواند انجام دهد؟
    زمانی که یک ابزار جاسوسی روی سیستم شما نصب می­شود هرکاری ممکن است انجام دهد. در بهترین حالت، تمامی ابزارهای جاسوسی بعد از نصب روی سیستم شما، به محض راه اندازی سیستم در پس زمینه آن قرار می­گیرند و بخش زیادی از RAM و توان CPU را مصرف می­کنند. این ابزار ممکن است آنقدر pop-up تولید کند که مرورگر شما را عملا از کار بیندازد. همچنین می­تواند صفحه خانگی مرورگر شما را طوری تنظیم کند که هربار که آن را باز می­کنید، تبلیغی را برای شما نمایش دهد. برخی ابزارهای جاسوسی، نتایج جستجوی شما را به سمتی که خود می­خواهند کشانده، نتایجی را که مشاهده می­کنید کنترل کرده و موتور جستجوی شما را عملا بی فایده می­سازند. همچنین این ابزارها می­توانند DLL های کامپیوتر شما را که برای اتصال به اینترنت مورد استفاده قرار می­گیرند تغییر دهند و باعث ایجاد مشکلاتی در اتصال به اینترنت گردند که کشف آنها بسیار دشوار است. در بدترین حالت یک ابزار جاسوسی می­تواند کلمات تایپ شده، تاریخچه مرورگر، کلمات عبور و سایر اطلاعات محرمانه شما را ضبط نماید. برخی انواع خاص ابزارهای جاسوسی می­توانند تنظیمات اینترنت شما را طوری تغییر دهند که زمانیکه از طریق سرویس dial-up به اینترنت متصل می­شوید، مودم شما با شماره تلفنهایی تماس برقرار کند که هزینه بسیار زیادی را به شما تحمیل نماید. برخی ابزارهای جاسوسی تنظیمات فایروال شما را تغییر می­دهند و باعث می­شوند نرم افزارهای نامطلوب دیگری وارد سیستم شما گردند. حتی برخی از انواع ابزارهای جاسوسی آنقدر باهوش هستند که تشخیص می­دهند شما چه زمانی قصد پاک کردن آنها را از رجیستری ویندوز دارید و جلوی کار شما را می­گیرند.
  3. آیا ابزارهای جاسوسی قانونی هستند؟
    آیا نصب نرم افزاری که به سختی قابل حذف است و بدون مجوز کاربر به فعالیت می پردازد، قانونی است؟ قطعا نه! در حال حاضر قوانین زیادی در کشورهای مختلف وجود دارند که استفاده از ابزارهای جاسوسی را صراحتا ممنوع می­کنند. البته اعمال این قوانین کار بسیار مشکلی است و مجرمان نیز از این موضوع به خوبی آگاهند. اثبات وجود ارتباط بین شرکتها و محصولات آنها که دارای ابزار جاسوسی هستند کار آسانی نیست.
  4. در مقابل ابزارهای جاسوسی چه کنیم؟
    برای جلوگیری از آلودگی به ابزارهای جاسوسی باید ضمن استفاده از ابزار لازم، عادات اینترنتی خود را نیز تغییر دهید:
    • استفاده از ابزارهای ضد جاسوسی
      برنامه های مختلفی وجود دارند که شما می­توانید برای کشف و حذف ابزارهای جاسوسی از آنها استفاده نمایید. از میان این نرم افزارها می­توان به Ad-aware، Spybot و Microsoft AntiSpyware اشاره کرد. تمامی این نرم افزارها برای استفاده شخصی رایگان هستند. این نرم افزارها شبیه آنتی ویروس کار می­کنند و می­توانند عملیات محافظت و پیشگیری از آلودگی را بعلاوه تشخیص ابزارهای جاسوسی انجام دهند. این نرم افزارها همچنین کوکیهای اینترنتی را تشخیص داده و به شما اطلاع می­دهند که این کوکیها به کدام سایتها تعلق دارند.
    • مسدود کردن pop-up ها
      بسیاری از مرورگرهای معمول از جمله IE و Firefox این قابلیت را دارا هستند که pop-up های تولید شده توسط تمامی وب سایتها را مسدود نمایند.. این کار می­تواند طوری انجام شود که تمامی pop-up ها مسدود شوند و یا به ازای هر pop-up از کاربر اجازه گرفته شود.
    • غیر فعال کردن ActiveX
      اغلب مرورگرها تنظیمات امنیتی خاصی دارند که بر اساس آنها شما می­توانید مشخص کنید که وب سایتها اجازه انجام چه کارهایی را روی سیستم شما دارند. از آنجاییکه بسیاری از برنامه های جاسوسی از مزایای ActiveX در ویندوز بهره می­برند، غیرفعال کردن ActiveX در مرورگر ایده خوبی برای مقابله با این برنامه هاست. توجه داشته باشید که اگر این کار را انجام دهید، برای هیچ کاری نمی­توانید از ActiveX استفاده نمایید و این موضوع ممکن است با عملکرد معمولی برخی وب سایتها تداخل ایجاد کند.
    • در مورد نصب نرم افزارهای جدید محتاط باشید
      بطور معمول اگر سایتی از شما در مورد نصب چیز جدیدی روی سیستم شما اجازه بپرسد باید احتیاط کنید. اگر چیزی که یک وب سایت قصد نصب آن را دارد، از plug-in های معروف و شناخته شده مانند Flash، QuickTime یا جدیدترین موتور Java نباشد، بهترین و مطمئن ترین کار این است که درخواست نصب را رد نمایید. مگر اینکه دلیل موجهی برای اعتماد کردن داشته باشید. امروزه وب سایتها آنقدر پیچیده هستند که با استفاده از چند plug-in استاندارد و ساده کارهای زیاد و مختلفی در درون مرورگر شما اتفاق میفتد. بهتر است اولین بار درخواست نصب یک جزء نرم افزاری جدید را رد کنید و در صورتی که کار شما بدون آن جزء نرم افزاری به انجام می­رسد، بدون آن ادامه دهید. یک سایت قابل اعتماد همیشه این فرصت را به شما خواهد داد که هر زمان که نیاز دارید، جزء نرم افزاری مورد نظر خود را دریافت و نصب نمایید.
    • با استفاده از علامت X پنجره های pop-up را ببندید
      زمانی که یک پنجره pop-up باز می­شود و شما قصد بستن و رد کردن آن را دارید، در صورتیکه دکمه ای مانند "No thanks" دارد از فشار دادن آن خودداری کنید. بلکه به جای این کار، علامت ضربدر گوشه پنجره را برای بستن آن فشار دهید. حتی راه مطمئن تر این است که با استفاده از صفحه کلید و کلیدهای ترکیبی ( Alt + F4 ) این پنجره ها را ببندید.
  5. چگونه یک ابزار جاسوسی را کشف و حذف کنیم؟
    فرض کنیم که شما متوجه اتفاق عجیبی در مرورگر خود شده اید. برای مثال در هنگام جستجو که می­خواهید وارد گوگل شوید، بطور ناخواسته وارد موتور جستجوی ناشناخته ای می­شوید. یا اینکه هر سایتی را که مشاهده می­کنید در مجموعه ای از پنجره های pop-up غرق می­شوید. اولین گام دانلود و نصب یک نرم افزار ضد جاسوسی است. نرم افزارهای زیادی برای این کار وجود دارند که بسیاری از آنها نیز رایگان هستند. برای مثال به فهرست زیر مراجعه کنید:
    از نصب بیش از یک نرم افزار ضد جاسوسی خودداری کنید، چراکه به شدت توان پردازشی سیستم شما را کم کرده و سیستم شما را کند می­کند. علاوه بر این ممکن است نرم افزارهای مختلف ضد جاسوسی با هم تداخل ایجاد نمایند و کار نکنند. اگر آنتی ویروس شما قابلیت ضد جاسوسی نیز دارد، همان آنتی ویروس کافی است و نیازی به نصب نرم افزار ضد جاسوسی ندارید. نرم افزار ضد جاسوسی سیستم شما را اسکن کرده و به دنبال رد پایی از ابزارهای جاسوسی می­گردد. اغلب نرم افزارهای ضد جاسوسی هرچیزی را که بعنوان ابزار جاسوسی شناسایی می­کنند، بطور خودکار قرنطینه می­نمایند. سپس فهرست ابزارهای پیدا شده بر روی سیستم را به شما نمایش می­دهند تا خود شما درباره حذف کردن یا نگه داشتن آنها تصمیم بگیرید. معمولا باید اغلب این ابزارهای جاسوسی را حذف کرد. نکته دیگری که باید به خاطر داشته باشید این است که باید نرم افزار شما همیشه به روز باشد. اگر نرم افزار شما قابلیت به روز رسانی خودکار دارد، این قابلیت باید حتما فعال باشد. در غیر اینصورت مرتبا و بطور مداوم سایت نرم افزار خود را در مورد ارائه نسخه جدید چک کنید. زمانیکه کامپیوتر خود را از وجود ابزارهای جاسوسی پاک کردید، باید با رعایت عادات صحیح در مرور وب، از آلودگی مجدد جلوگیری نمایید.

  
  
شماره: IRCAR201006065
اگر شما از ویندوز 7 استفاده می­کنید، باید به طور استراتژیک راهکارهای محافظت از داده و کاربران را برای تمامی سیستم­های ویندوز مرور نمایید. راهکارهای زیادی وجود دارد که هر سازمانی، اعم از کوچک یا بزرگ، باید از آنها پیروی نماید تا سیستم­های ویندوز خود را از حملات ویروس­ها، ابزارهای جاسوسی، و سایر انواع بدافزار بر حذر دارد.
  1. تهدیدات را متوقف کنید
    یک گام واضح ولی مهم، استفاده از آنتی ویروس برای جلوگیری، تشخیص و حذف تمامی انواع بدافزارهاست که این قابلیت را دارند که به سیستم و داده های شما آسیب وارد کنند. یکی از معمول­ترین روش­های تشخیص ویروس، جستجو در مورد الگوهای شناخته شده، یا امضای ویروس­ها در میان کدهای اجرایی است. البته با افزایش تعداد و پیچیدگی حملات بدافزاری ناشناخته، امکان زیادی وجود دارد که یک کاربر توسط بدافزاری آلوده گردد که هنوز شناخته نشده و امضای آن وجود ندارد. برای مقابله با چنین حملاتی که به حملات «zero-day» معروفند، باید از آنتی ویروسی استفاده کرد که روش­های محافظتی پیشگیرانه را به کار می­برد و ویروس­های جدید را با مطالعه رفتار آنها شناسایی کرده و از اجرای آنها جلوگیری می­نماید. برای حصول اطمینان از اینکه آنتی ویروس به درستی کار مورد نظر شما را انجام می­دهد، باید همیشه آن را به روز نگه دارید. از آنجایی که ویروس­های جدید به سرعت می­توانند منتشر گردند، بسیار مهم است که از یک ساختار خودکار برای دریافت به روز رسانی آنتی ویروس استفاده نمایید. یک روش ساده دیگر برای جلوگیری از تهدیدات این است که همیشه در مورد آنها اطلاع داشته باشید. می­توانید در لیست ایمیل تولید کننده آنتی ویروس خود ثبت نام نمایید و وبلاگ­های مرتبط با امنیت را برای به دست آوردن اطلاعات به روز در مورد تهدیدات ویروس­ها، اطلاعات فنی، و محصولات جدید مطالعه کنید. توصیه:
    ابزار جلوگیری کننده از اجرای داده ها (DEP)، از اجرای کدهای اجرایی در قسمت­هایی از حافظه که برای ذخیره داده در نظر گرفته شده اند، جلوگیری می­کند. توصیه می­شود که در قسمت تنظیمات BIOS، بخش مربوط به فعالسازی پشتیبانی DEP (NX enable) را علامت زده و نیز DEP را برای تمامی برنامه ها فعال نمایید. ابزار ASLR محلی از حافظه سیستم شما را که ویندوز کتابخانه های لازم سیستمی را در آنجا بارگذاری می­کند، به طور تصادفی تعیین می­کند. زمانی که از DEP استفاده می­کنید، ASLR کار بدافزارها را برای استفاده از آسیب پذیری­های امنیتی مرورگر، plugin ها، و برنامه ها سخت می­کند.
  2. مرور امن وب
    اینترنت به سرعت به ابزاری برای انجام بسیاری از کارهای تجاری تبدیل شده است. در نتیجه وب سایت­های بی­گناه به هدف نویسندگان بدافزارها تبدیل شده اند و هکرها با هدف سرقت اطلاعات محرمانه، انتشار کدهای خرابکار، یا حتی ساختن botnet ها برای انتشار بیشتر بدافزارها و هرزنامه ها، به کاربران این وب سایت­ها ضربه می­زنند. هزاران سیستم هر روز به خاطر مشاهده وب سایت­های معتبری که هدف حملات تزریق SQL قرار گرفته و یا کدهای خرابکار در آنها جا گرفته اند، آلوده می­شوند. چند راه ساده برای رهایی از این وضعیت وجود دارد.
    توصیه:
    ویندوز 7 به طور پیش فرض IE 8 را به همراه دارد و توسط DEP و ASLR محافظت می­شود. علاوه بر این، این سیستم عامل از یک ویژگی امنیتی جدید برای محافظت در برابر مرور سایت­های خرابکار نیز برخوردار است که SmartScreen نام دارد. SmartScreen یک هشدار برای CSS، سرقت هویت و سایر اهداف خرابکارانه نمایش می­دهد. این ویژگی به همراه وضعیت محافظت شده IE 8، امکان مرور امن تر وب را فراهم می آورد.
  3. اصلاحیه ها را نصب کنید
    هکرها بیش از گذشته بر حفره های امنیتی plugin های شرکت­هایی به جز مایکروسافت و هر محتوایی که از اینترنت دریافت می­شود، تمرکز کرده اند. مهاجمان همچنان سیستم عامل را هدف قرار می­دهند، اما به شکل فزاینده ای به دنبال برنامه هایی هستند که مرورگر شما برای مشاهده محتوای چند رسانه ای، اسناد، و سایر انواع فایل­ها لود می­کند. به طور منظم وب سایت تولید کنندگان نرم افزارهای مورد استفاده خود را چک کنید تا در صورت عرضه اصلاحیه، آن را دریافت نمایید. بسیاری از تولید کنندگان نرم افزارها راهنمایی امنیتی نیز ارائه می­دهند. برای مثال، مایکروسافت هشدارهایی در مورد حفره های امنیتی محصولات خود و نیز اصلاحیه های آنها را به لیست ایمیل خود ارسال می­کند. در صورتی­که تولید کنندگان نرم افزارهای مورد استفاده شما دارای چنین لیست ایمیل­هایی هستند، در آنها ثبت نام کنید. زمانی که یک حفره امنیتی جدید در یک سیستم عامل یا یک نرم افزار کشف می­شود و اصلاحیه آن نیز در دسترس است، سازمان­ها باید آماده باشند تا آن اصلاحیه را تست نموده و به سرعت نصب نمایند.
    توصیه:
    Windows Update کمک می­کند که سیستم خود را امن تر نگاه دارید. در ویندوز 7، این قسمت، بخشی از Action Center است که پروسه به روز رسانی را ساده تر می­کند.
  4. ابزار جلوگیری از اتلاف داده ها (DLP) را تقویت کنید
    امروزه یکی از جرائم معمول کامپیوتری، سرقت داده های شخصی است. بنابراین شما باید با استفاده از راهکارهایی، از اینکه داده های شما به طور تصادفی در اختیار دیگران قرار گیرند، جلوگیری نمایید.
    چهار جزء برای محافظت از داده ها باید در نظر گرفت:
    • کنترل برنامه، شما را قادر می­سازد که برنامه هایی را که کارمندان مجاز به استفاده از آنها هستند مدیریت نمایید. این کار باعث می­شود که داده های حساس از طریق برنامه هایی مانند برنامه های به اشتراک گذاری P2P یا برنامه های پیغام فوری از سازمان شما خارج نشوند.
    • کنترل ابزار راهی برای تعریف و اعمال یک سیاست جامع در سازمان شما عرضه می­کند که مشخص می­کند کارمندان مجاز به استفاده از چه ابزارهایی هستند یا نیستند.
    • کنترل داده ها این اطمینان را ایجاد می­کند که کاربران به طور تصادفی داده های حساس را به ابزارها و برنامه های خود منتقل نمی­کنند. پیاده سازی یک راه حل جلوگیری از اتلاف داده ها می­تواند هزینه بر و پیچیده باشد.
    • رمزنگاری این اطمینان را ایجاد می­کند که داده های موجود بر روی لپ تاپ­ها و درایوهای USB محافظت شده هستند. ممکن است افراد وسایل خود را گم کنند. پیاده سازی رمزنگاری ممکن است چندان ساده نباشد. بنابراین فاکتورهای زیادی باید در نظر گرفته شود: باید اطمینان حاصل کنید که پیاده سازی اولیه موفق است، باید اطمینان حاصل کنید که سیاست­های رمزنگاری در سازمان شما قابل مدیریت و تغییر هستند، و علاوه بر اینها، باید اطمینان حاصل کنید که راه حل شما مانع وظایف روزمره کاربران شما نیست.
    توصیه:
    ویندوز 7 تکنولوژی­های محافظت از داده موجود در ویندوز ویستا مانند رمزنگاری سیستم فایل (EFS)، و تکنولوژی سرویس­های مدیریت حقوق Active Directory را داراست. این تکنولوژی­ها یک سکوی (platform) عالی برای محافظت از داده ها فراهم می آورد. ویندوز 7، کنترل­های پورت USB را از طریق به کار گیری Group Policy Objects (GPO) نیز ارائه می­دهد که می­تواند برای محافظت از داده های حساس به شما کمک نماید. همچنین ویندوز 7 با معرفی BitLocker To Go، توسعه هایی در تکنولوژی BitLocker ایجاد کرده است که رمزنگاری درایوهای قابل حمل مبتنی بر FAT32 مانند حافظه های USB و هارد دیسک­های قابل حمل را ممکن می­سازد. BitLocker یک ویژگی رمزگذاری کامل دیسک است که در نسخه های Ultimate و Enterprise ویندوز ویستا و ویندوز 7 وجود دارد. ویندوز 7 AppLocker را نیز معرفی کرده است. AppLocker مدیران را قادر می­سازد که یک روش لیست سفید/لیست سیاه را در پیش گرفته و برنامه ها را مدیریت نمایند.
  5. مدیریت حق دسترسی کاربران
    ویندوز 7 راه­های بیشتری برای اطمینان از داشتن یک محیط محاسباتی امن فراهم می­کند. مایکروسافت با معرفی کنترل حساب کاربری (UAC)، کنترل بیشتری برای مدیران شبکه فراهم می آورد تا به سادگی کاربران را به کار با حساب­های کاربری استاندارد وادار نمایند. زمانی که UAC فعال می­شود، از تغییر سطح دسترسی سیستم توسط کاربران بدون موافقت مدیر جلوگیری می­کند. این کار از بسیاری از حملات بدافزاری که با استفاده از حقوق کاربران Admin کار می­کنند، پیشگیری می­نماید. در ضمن پروسه مجوز دادن به رفتارهای امن را نیز برای مدیران ساده تر می­کند.
  6. پیشگیری از روزنه های امنیتی با استفاده بیشتر کارمندان از سیستم­های قابل حمل، حصول اطمینان از اینکه سطح امنیتی مورد نظر شما مانند استفاده از آنتی ویروس به روز و فعال کردن فایروال، در تمام این سیستم­ها رعایت شده است کار سختی است.
    توصیه: محافظ دسترسی شبکه (NAP) در ویندوز ویستا معرفی شده و همچنان یک جزء کلیدی در ویندوز 7 است. NAP برای کمک به مدیران طراحی شده است تا سلامتی سیستم­های شبکه را تضمین کنند، که در نهایت منجر به سلامت کل مجموعه شبکه می­شود. این ابزار برای امن کردن یک شبکه در برابر کاربران خرابکار طراحی نشده است.
  7. آموزش به کاربران
    یک سیاست امن باید شامل قوانینی باشد که از موارد زیر جلوگیری کند:
    • دانلود فایل­های اجرایی و اسناد مستقیما از اینترنت یا از طریق ایمیل
    • اجرا یا باز کردن فایل­های اجرایی، اسناد، و صفحات گسترده ناخواسته
    • اجرای بازی­های کامپیوتری یا استفاده از محافظ صفحه نمایشی که به همراه سیستم عامل وجود نداشته اند
    به خاطر بسپارید که یک سیاست مدون به اندازه تکنولوژی مورد استفاده برای محافظت از سیستم­ها مهم و موثر است.
    توصیه:
    یک سیاست برای محاسبات امن تدوین کرده و آن را در میان کارمندان منتشر کنید. اطمینان حاصل کنید که آنها این سیاست را مطالعه کرده و آن را درک کرده اند، و می­دانند در زمان وقوع مشکل، با چه کسی تماس بگیرند. در صورتی که ممکن باشد بهترین کار این است که دسترسی به بردارهای خرابکار حمله که از طریق ایمیل یا وب دانلود می­شوند را مسدود کرد. برای مثال می­توان به فایل­های .exe، .com، .msi، .vbs، و .bat اشاره کرد.

  
  
شماره: IRCAR201011078
میلیون­ها خانواده در سراسر جهان هر روزه از اینترنت برای یادگیری، تحقیق، خرید، انجام امور بانکی، سرمایه گذاری، به اشتراک گذاری تصاویر، بازی، دانلود فیلم و موسیقی، ارتباط با دوستان، ملاقات افراد جدید و انواع فعالیت­های دیگر استفاده می­کنند.
با ورود اعضای خانواده به دنیای آنلاین، صرف نظر از سن آنها، باید آموزش­هایی در مورد امنیت فضای سایبر به آنها داده شود. موارد زیر برای نشان دادن میزان اهمیت دانستن اصول اولیه محافظت در فضای سایبر کافی است:
  • هکرها هر 39 ثانیه از طریق اینترنت به کامپیوترهای افراد حمله می­کنند.
  • بیش از دویست هزار ویروس کامپیوتری تا کنون شناخته شده و این تعداد هر روز افزایش می­یابد.
  • جرائم اینترنتی از سال 2007 تا 2008 حدود 33 درصد افزایش داشته اند.
  • در سال 2008 حدود 9.9 میلیون آمریکایی قربانی سرقت یا جعل هویت قرار گرفته اند.
در ادامه به راه­هایی برای حفظ امنیت اعضای خانواده در اینترنت می­پردازیم.
 
1-                 کامپیوتر را کجا قرار می­دهید؟
در خانه ای که بچه ها در آن زندگی می­کنند، محل قرار گرفتن کامپیوتر خانواده بسیار مهم است. بهتر است که کامپیوتر خانوادگی در محلی از خانه قرار بگیرد که محل رفت و آمد زیاد اعضای خانواده باشد و تعداد ساعاتی که بچه ها با این کامپیوتر کار می­کنند نیز محدود باشد. اطمینان حاصل کنید که سیستم شما دارای نرم افزار امنیتی حاوی ابزارهای کنترلی والدین باشد.
 
2-                 برای مشخص کردن محدودیت­ها به صورت تیمی کار کنید
دقیقا در مورد اینکه چه چیزهایی مناسب یا نامناسب هستند تصمیم گیری کنید و در این کار فرزندان خود را مشارکت دهید. برای این کار به موارد زیر توجه کنید:
  • انواع وب سایت­هایی که مناسب هستند
  • اتاق­های چت و فروم­هایی که برای مشارکت مناسب هستند:
    • صرفا از اتاق­های چت نظارت شده استفاده کنید.
    • اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما از اتاق­های چت ".alt" دوری می­کنند. این اتاق­های چت می­توانند حاوی موضوعات نامناسبی برای افراد جوان باشند.
  • انواع چیزهایی که فرزندان شما می­توانند به صورت آنلاین در مورد آن بحث کنند و زبانی که نامناسب شمرده می­شود را مشخص کنید.
 
3-                 با یکدیگر در مورد قوانین کامپیوتر خانگی توافق کنید
توصیه می­شود که این قوانین را وضع کنید:
  • هرگز با نام­های کاربری که هویت حقیقی را آشکار می­کند یا تحریک کننده هستند لاگین نکنید.
  • هرگز کلمه عبور خود را فاش نکنید.
  • هرگز شماره تلفن یا آدرس خود را افشا نکنید.
  • هرگز اطلاعاتی را که هویت شما را آشکار می­کند ارسال نکنید.
  • هرگز تصاویر نامناسب یا تصاویری که هویت شما را افشا می­کند ارسال نکنید.
  • هرگز هیچ گونه اطلاعاتی را با غریبه هایی که به صورت آنلاین ملاقات می­کنید به اشتراک نگذارید.
  • هرگز با غریبه هایی که به صورت آنلاین آشنا شده اید، قرار ملاقات نگذارید.
  • هرگز ضمایم ایمیل­های ارسال شده از طرف غریبه ها را باز نکنید.
این قوانین را به اطلاع همه اعضای خانواده برسانید.
 
4-                 نرم افزار امنیتی نصب کنید
اطمینان حاصل کنید که نرم افزار امنیتی مستحکمی دارید که سیستم شما را در برابر ویروس­ها، هکرها و جاسوس افزارها محافظت می­کند. این نرم افزار امنیتی همچنین باید محتوا، تصاویر و وب سایت­های خطرناک را نیز فیلتر نماید. این نرم افزار باید مرتب به روز رسانی گردد، چرا که هر روزه تهدیدات جدیدی متولد می­شوند. به روز رسانی خودکار، ویژگی بسیار مهمی است که نرم افزارهای امنیتی باید دارا باشند.
 
5-                 از ابزارهای کنترلی و نظارتی والدین استفاده کنید
تمامی نرم افزارهای امنیتی مهم و پرکاربرد، ابزارهای نظارتی و کنترلی ویژه والدین ارائه می­دهند. برای یاد گرفتن نحوه کار با این ابزارها زمان بگذارید و از گزینه هایی که موضوعات و محتوای نامناسب را فیلتر و مسدود می­کنند استفاده کنید.
برخی تولید کنندگان نرم افزارهای امنیتی علاوه بر قرار دادن ویژگی­های نظارتی در این نرم افزارها، نرم افزار خاصی نیز ویژه نظارت والدین بر فعالیت­های آنلاین فرزندان خود عرضه کرده اند. از آن جمله می­توان به McAfee Family Protection و Norton Online Family اشاره کرد. این نرم افزارها فرزندان خانواده را از دسترسی به محتوای نامناسب، خطرات شبکه های اجتماعی، افراد غریبه و سایر تهدیدات آنلاین بر حذر می­دارند. البته این ابزارها دارای محدودیت­های خاص خود نیز هستند و بهتر است والدین خود، شخصا به نظارت بر کار فرزندانشان در اینترنت بپردازند.
 
6-                 به اعضای خانواده یادآوری کنید که افراد آنلاین، غریبه هستند
هرکسی که آنلاین می­شود باید این نکته را به خاطر بسپارد که صرف نظر از اینکه دوستان آنلاین را چند دفعه به صورت آنلاین ملاقات کنید، صرف نظر از اینکه چه مدت با این افراد چت کرده باشید، و صرف نظر از اینکه چقدر آنها را می­شناسید، افرادی که به صورت آنلاین ملاقات می­کنید افرادی غریبه هستند. دروغ گفتن در مورد هویت شخصی برای فرد آنلاین کاری بسیار ساده است. بچه ها باید بدانند که فردی که وانمود می­کند هم سن آنهاست، می­تواند مردی 40 ساله باشد.
وب سایت­های شبکه های اجتماعی مانند MySpace و Facebook، راه ایده آلی برای ملاقات افراد جدید به صورت آنلاین هستند. بنابراین، شما به عنوان والدین باید وارد این سایت­ها شده و پروفایل فرزندان خود را چک کنید تا اطمینان حاصل کنید که مکالمات نامناسبی رخ نداده باشد و تصاویر غیر قابل قبولی ارسال نشده باشد. شما باید مکالمات آنلاین فرزندان خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که در معرض خطر افراد خطرناک قرار ندارند.
 
7-                 کلمات عبور قوی انتخاب کنید
برای ایجاد کلمات عبور قوی که به راحتی کشف نشوند، با این نکته شروع کنید که کلمه عبور شما حداقل باید 8 کاراکتر داشته باشد و ترکیبی از حروف، ارقام و نشانه ها باشد. کلمات عبور باید در فواصل زمانی معین تغییر کنند تا احتمال سوء استفاده از یک کلمه عبور در طول زمان کاهش یابد.
در زیر به تکنیک­هایی برای ساختن یک کلمه عبور قوی اشاره می­کنیم:
  • از چندین کلمه کوچک به همراه علائم نگارشی یا نشانه ها استفاده کنید، مانند: "betty,red$car"
  • علائم و نشانه ها را در وسط یک کلمه قرار دهید، مانند: "Roos%velt"
  • از یک راه غیر معمول برای مخفف کردن یک کلمه استفاده کنید، مانند: "ppcrnbll"
  • از حروف اول هر یک از کلمات یک عبارت به همراه یک عدد تصادفی استفاده کنید، مانند: "hard to crack this password" = "htc5tp"
  • کلمه عبور خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
 
8-                 نرم افزار امنیتی سیستم خود را چک کنید
نرم افزار امنیتی خود را باز کنید و اطمینان حاصل کنید که این سه ویژگی را داراست: آنتی ویروس، ابزار ضد جاسوسی و فایروال.
این هسته های محافظتی باید با ابزار ضد هرزنامه و نرم افزار جستجوی امن نیز تقویت شوند. ایده بسیار خوبی است که خانواده ها دارای یک مجموعه امنیتی بر روی کامپیوتر خانوادگی خود باشند که شامل ابزارهای کنترلی والدین و ابزارهای جلوگیری از سرقت هویت نیز باشد.
 
9-                 با کودکان خود صحبت کنید
مراقب باشید که فرزندان شما با افراد هم سن و سال خود در اینترنت ارتباط برقرار نمایند. برای فرزندان کوچک خود در مورد کامپیوتر، اینترنت و اهمیت حفظ امنیت در اینترنت توضیح دهید و نحوه نفوذ هکرها به کامپیوتر آنها و از کار انداختن سیستم را برای آنها شرح دهید. برای آنها در مورد اهمیت عدم افشای اطلاعات شخصی در اینترنت کاملا توضیح دهید و بگویید که نباید در مورد محل زندگی یا مدرسه خود برای دیگران توضیح دهند. از آنها بخواهید که فرم­های آنلاین را بدون حضور شما پر نکنند و برای جستجو، موتورهای جستجوی ویژه کودکان مانند Yahoo! Kids را به آنها معرفی کنید.
برای فرزندان بزرگتر خود در مورد ویروس­ها، جاسوس افزارها و هکرها و نحوه کار آنها شرح دهید و به آنها بگویید که سرقت هویت چگونه اتفاق می افتد. برای آنها توضیح دهید که هر اتفاقی که بر روی کامپیوتر می افتد توسط شما قابل بررسی و ردیابی است. به آنها اطمینان بدهید که در صورت وقوع هر اتفاقی به آنها کمک خواهید کرد. نحوه مسدود کردن کاربران مزاحم را به آنها یاد بدهید. به آنها یادآوری کنید که افراد آنلاین، به هر حال غریبه هستند.
 
10-             آگاه باشید
هر چه بیشتر بدانید، از امنیت بیشتری برخوردار خواهید بود. برای این منظور به اخبار امنیتی و به روز رسانی­های امنیتی توجه کنید و مقالات ساده امنیتی را مطالعه نمایید.

  
  
شماره: IRCAR201012079
 
ابزارهای شبکه های اجتماعی، نحوه تعامل در زندگی شخصی مردم را تغییر داده اند و اکنون در حال تغییر زندگی حرفه ای آنها نیز هستند. در حقیقت، این شبکه ها نقش مهمی در نحوه انجام تعاملات شغلی و تجاری نیز ایفا می­کنند. اما نکته مهم، ریسک بسیار بالای این شبکه ها است. این ابزارها با صدها میلیون کاربر در شبکه های مختلف اجتماعی، در سال­های اخیر توجه مهاجمان را بیش از هر هدف دیگری به خود جلب کرده اند.
در این مقاله کوتاه، به ده تهدید یا خطر برتر موجود در شبکه های اجتماعی می­پردازیم.
 
1.      کرم­های شبکه های اجتماعی
کرم­های شبکه های اجتماعی، کرم­هایی مانند Koobface هستند که به گفته محققین امنیتی، بزرگترین botnet وب 2.0 است. تهدیدی مانند Koobface با شکل­ها و صورت­های متفاوت، تعریف معمول «کرم» را به چالش می­کشد. این کرم که به طور خاص برای انتشار در شبکه های اجتماعی (مانند فیس بوک، MySpace، توئیتر، hi5، Friendster و Bebo) طراحی شده است، هر روزه سیستم­های بیشتری را به Botnet بزرگ خود اضافه می­کند و حساب­های کاربری بیشتری را برای ارسال هرزنامه های بیشتر و درگیر کردن سیستم­های بیشتر سرقت می­کند.
 
2.      سرقت هویت
مدتی پیش ایمیلی برای کاربران فیس بوک ارسال می­شد که از آنها می­خواست در لینکی که در ظاهر متعلق به فیس بوک بود لاگین نمایند. اما این لینک در حقیقت متعلق به fbaction بود که به این وسیله اطلاعات حساب­های کاربران فیس بوک را سرقت می­کرد. حساب­های کاربری بسیاری از کاربران فیس بوک در این حمله مورد سوء استفاده قرار گرفت. البته درصد کاربرانی که قربانی این حمله شدند زیاد نبود، ولی با توجه به تعداد بسیار زیاد کاربران فیس بوک (این شبکه اجتماعی در حال حاضر بیش از 500 میلیون کاربر دارد)، این درصد کم نیز رقم قابل توجهی را تشکیل می­داد. البته فیس بوک به سرعت وارد عمل شده و دامنه مذکور را مسدود نمود.
 
3.      تروجان­ها
شبکه های اجتماعی به یک بردار مهم برای تروجان­ها تبدیل شده اند. کافی است شما فقط یک کلیک کنید تا به یکی از قربانیان زئوس که یکی از مشهورترین و بزرگترین تروجان­های بانکی است تبدیل شوید. این تروجان با استفاده از شبکه های اجتماعی زندگی تازه ای یافته است. URL Zone نیز یک تروجان بانکی دیگر است که حتی از زئوس نیز هوشمندتر است. این تروجان قادر است ارزش حساب­های بانکی قربانی را برای تصمیم گیری در مورد اولویت سرقت آن حساب مشخص نماید.
 
4.      نشت داده ها
مهمترین کار در شبکه های اجتماعی، «به اشتراک گذاردن» داده های مختلف با دیگران است. متاسفانه بسیاری از کاربران اطلاعات بسیار زیادی را راجع به سازمانی که به آن متعلق هستند، پروژه ها، محصولات، مسائل مالی، تغییرات سازمانی، رسوایی­ها و سایر مسائل حساس به اشتراک می­گذارند. حتی در برخی موارد، زوج­هایی که عضو این شبکه های اجتماعی هستند، در مورد مسائل کاری همسر خود یا کاری که بر روی یک پروژه بسیار محرمانه انجام می­دهد، اطلاعات حساسی را به اشتراک می­گذارند. حتی به اشتراک گذاردن اطلاعات شخصی مانند آدرس محل سکونت و شماره تلفن نیز در این شبکه ها کار خطرناکی است.
 
5.      لینک­های کوتاه شده
برخی از کاربران از سرویس­های کوتاه کننده URL (مانند bit.ly و tinyurl) استفاده می­کنند تا URL های طولانی را برای فضاهای کوچک و محدود، مناسب سازی نمایند. همچنین آنها لینک مورد نظر را طوری مبهم می­کنند که قربانی متوجه نمی­شود در حال کلیک کردن بر روی لینک نصب یک بدافزار است یا لینک یک ویدئو در یک وب سایت معتبر. استفاده از این لینک­های کوتاه شده بسیار ساده بوده و این لینک­ها در همه جا نیز وجود دارند. بسیاری از کلاینت­های توئیتر، هر لینکی را به طور خودکار کوتاه می­کنند. این لینک­های کوتاه شده به ابزاری برای مهاجمان تبدیل شده اند تا با استفاده از آنها، کاربران نا آگاه را برای کلیک بر روی لینک یک بدافزار ترغیب نمایند.
 
6.      Botnet ها
سال گذشته محققان حوزه امنیت، کشف کردند که حساب­های کاربری توئیتر به عنوان کانال دستور و کنترل برای برخی botnet ها مورد استفاده قرار می­گیرند. معمولا کانال استاندارد دستور و کنترل IRC است که هکرها از آن برای برقراری ارتباط با یکدیگر و همچنین کنترل کردن و دستور دادن به سیستم­های قربانی خود استفاده می­کنند، اما برخی از هکرها سایر برنامه ها مانند برنامه به اشتراک گذاری P2P فایل Storm را نیز برای این منظور به کار گرفته اند. توئیتر در حال از کار انداختن این حساب­های کاربری است، ولی این مساله همچنان ادامه دارد.
 
7.      شناسایی افراد ارزشمند
یکی از کلیدهای اصلی تهدیدات دائمی، جمع آوری اطلاعات افراد ارزشمندی است که با استفاده از آنها، می­توان به سیستم­های مهم و حساس دسترسی پیدا کرد. در این مورد، شبکه های اجتماعی می­توانند گنجینه ای از داده ها در مورد این افراد باشند. کسانی که به این اطلاعات ارزشمند دسترسی پیدا می­کنند، از آنها برای توسعه حملات خود، نصب بدافزارها و تروجان­ها و در نهایت دسترسی به سیستم­های حساس و مهم استفاده می­کنند. بنابراین در حالی که شبکه های اجتماعی مستقیما به این افراد مرتبط نیستند، یک منبع داده بسیار ارزشمند برای آنها به حساب می آیند.
 
8.      جعل درخواست بین سایتی (CSRF)
اگرچه این مساله نوع خاصی از حمله به حساب نمی آید و بیشتر شبیه به تکنیکی برای گسترش یک کرم شبکه اجتماعی پیچیده است، ولی حملات جعل درخواست بین سایتی، از اعتمادی که یک سایت شبکه اجتماعی به کاربر خود و مرورگر وی دارد سوء استفاده می­کند. بنابراین تا زمانی که برنامه شبکه اجتماعی، سرآیند (هدر) فرد مراجعه کننده را بررسی نمی­کند، یک فرد مهاجم می­تواند به سادگی یک تصویر را در جریان وقایع یک کاربر به اشتراک بگذارد که کاربران دیگر با کلیک بر روی آن، دچار یک حمله شده و یا باعث انتشار آن حمله گردند.
به عنوان مثالی از جعل درخواست بین سایتی فرض کنید که کاربر شماره یک، برای یک سایت بانکی کاربری شناخته شده و معتبر است. کاربر شماره دو که فردی خرابکار است، یک تصویر را بر روی سایت شبکه اجتماعی ارسال می­کند که آدرس پشت آن، به یک فعالیت کاربر شماره یک در آن سایت بانکی اشاره می­کند. اگر وب سایت بانک مورد نظر اطلاعات تایید هویت کاربر شماره یک را در یک کوکی ذخیره کرده باشد و اگر آن کوکی هنوز منقضی نشده باشد، آنگاه تلاش مرورگر کاربر شماره یک برای باز کردن تصویر ارسال شده، باعث می­شود که اطلاعات وی از کوکی مذکور بازیابی شده و بدون تایید کاربر شماره یک، یک فعالیت بانکی رخ دهد. در حقیقت در این مثال، کاربر شماره دو درخواستی را به صورت جعلی به جای کاربر شماره یک به وب سایت بانک مذکور ارسال کرده است.
 
9.      جعل هویت
حساب­های کاربری افراد مشهور زیادی در شبکه های اجتماعی که دارای هزاران فالوئر هستند تا کنون هک شده اند. علاوه بر این، افراد زیادی با جعل هویت افراد مشهور، صدها و هزاران فالوئر در توئیتر جمع کرده اند و سپس باعث شرمساری فردی که هویت او را جعل کرده اند شده اند. در حال حاضر توئیتر، جاعلان هویت را که سعی می­کنند فالوئرهای خود را گمراه نمایند از حساب­های کاربری خود حذف می­کند. البته بسیاری از این جاعلان هویت، بدافزار منتشر نمی­کنند. ولی برخی از حساب­های کاربری هک شده، قطعا حاوی بدافزار نیز هستند.
 
10. اعتماد
نقطه اشتراک میان تمامی تهدیداتی که در بالا فهرست شد، اعتماد زیادی است که کاربران به این برنامه های شبکه های اجتماعی دارند. اغلب مردم به لینک­ها، تصاویر، فیلم­ها و فایل­های اجرایی که از طرف دوستان آنها ارسال شده است اعتماد می­کنند، مگر اینکه چند بار از این طریق دچار مشکل شده و با خطری روبرو شوند. برنامه های شبکه های اجتماعی هنوز به اندازه کافی تهدیدات خود را برای کاربران به نمایش نگذاشته اند. در نتیجه همچنان کاربران، اطلاعات حساس خود را در این شبکه ها به اشتراک گذاشته و بر روی لینک­های ارسال شده توسط دوستان خود، به سادگی و با اطمینان کلیک می­کنند.

  
  
شماره: IRCAR201203134
تاریخ: 22/12/90
 
هرچه شما بیشتر از دستگاه موبایل خود استفاده کنید، باید بیشتر نیز راجع به امنیت آن نگران باشید. این مساله به خصوص درصورتی­که شما از موبایل برای کار خود استفاده نمایید، اهمیت بیشتری پیدا می­کند. البته به خاطر داشته باشید که در صورتی­که موبایل شما با سرور ایمیل محل کار شما پیکربندی شده باشد، احتمالا برخی از نکات امنیتی که در این مقاله به آن اشاره می­کنیم توسط کارفرمای شما پیاده سازی شده است.
1-     سیستم عاملی انتخاب کنید که رمزگذاری را پشتیبانی می­نماید و از رمزگذاری آن استفاده کنید.
اگر شما واقعا به امنیت دستگاه موبایل خود اهمیت می­دهید، باید از سیستم عامل و دستگاه موبایلی استفاده کنید که رمزگذاری مبتنی بر سخت افزار را برای حافظه های داخلی و خارجی پشتیبانی می­نماید. از جمله چنین سیستم عامل­هایی می­توان به Apple iOS و RIM BlackBerry اشاره کرد. این بدان معناست که داده های ذخیره شده بر روی موبایل شما در برابر پیشرفته ترین هکرها نیز تا حد خوبی محافظت می­گردد. بدون رمزگذاری ممکن است فردی بتواند داده های موجود بر روی دستگاه را حتی بدون در اختیار داشتن pin یا کلمه عبور نیز بازیابی نماید.
رمزگذاری کامل دستگاه در دستگاه­های فعلی اندروید محدود است و بین تولید کنندگان مختلف، دارای تفاوت­هایی است. گوشی­های هوشمند تجاری موتورولا قابلیت­های رمزگذاری را بر روی اندروید 2.3 و اندروید 3.x فراهم می آورند. انتظار می­رود که در سال جاری شاهد رایانه های لوحی و گوشی­های هوشمند اندروید 4.x باشیم که رمزگذاری را پشتیبانی می­نمایند.
2-     یک pin یا کلمه عبور انتخاب کنید.
فعال کردن یک کلمه عبور، pin، کد عبور یا عبارت عبور، نخستین خط دفاعی برای محافظت از محرمانگی و امنیت شماست. این کار کمک می­کند که در صورت گم شدن، به سرقت رفتن و یا جا ماندن دستگاه در جایی، از برداشتن آن توسط دیگران و مشاهده و دستکاری در محتویات آن جلوگیری به عمل آید. معمولا در صورتی­که رمزگذاری بر روی دستگاه فعال باشد، انتخاب کلمه عبور برای آن یک اجبار است.
اگر رمزگذاری توسط سیستم عامل پشتیبانی نشده باشد، شما باید حتما خود را ملزم به تعیین یک کلمه عبور مناسب برای دستگاه خود بدانید. زیرا اگرچه احتمالا داده های شما توسط افراد خاصی که کله عبور شما را نیز ندارند قابل بازیابی است، اما حداقل به این شکل این داده ها را در برابر برخی مجرمان محافظت خواهید کرد.
3-     از بین بردن خودکار داده ها را فعال نمایید.
اغلب سیستم عامل­های موبایل، حذف خودکار داده های دستگاه را پس از چند بار تلاش ناموفق برای وارد کردن کلمه عبور، پشتیبانی می­نمایند. این کار در صورتی­که رمزگذاری توسط دستگاه پشتیبانی نشده باشد، بسیار ارزشمند است، اما برای دستگاه­هایی که از رمزگذاری بهره می­برند نیز می­تواند مفید باشد. دادن فرصت نامحدود به دیگران برای حدس زدن کلمه عبور، احتمال کشف آن را بیشتر می­کند.
از بین بردن خودکار داده ها در iOS، Windows Phone 7 و BlackBerry پشتیبانی می­گردد، اما اندروید برای این کار نیاز به یک برنامه متفرقه دارد.
فقط به خاطر داشته باشید که حتما از تمامی داده های خود به طور منظم یک نسخه پشتیبان تهیه کنید و از راهکاری برای بازیابی داده های خود در یک دستگاه جدید استفاده نمایید.
4-     ردیابی و مدیریت از راه دور را فعال نمایید.
پیش از اینکه گوشی یا دستگاه موبایل شما گم شده یا به سرقت رود، باید یک راهکار ردیابی و مدیریت از راه دور را برای آن تنظیم نمایید. اغلب این راهکارها به شما اجازه می­دهند که موقعیت دستگاه را بر روی یک نقشه مشاهده کنید، هشدارهای صوتی برای کمک به پیدا کردن آن ارسال می­نمایند و با نمایش یک پیغام تصویری به دیگران می­گویند که چگونه آن را به شما بازگردانند. این راهکارها همچنین به شما اجازه می­دهند که از راه دور موبایل خود را قفل کرده و یا داده های آن را پیش از دستیابی دیگران به آن، پاک کنید.
Apple برای iOS 4.2 و نسخه های پس از آن یک راهکار رایگان در این مورد ارائه کرده است. برای نسخه های قدیمی­تر iOS نیز یک سرویس پولی به نام MobileMe توسط این شرکت عرضه شده بود. در مورد اندروید شما باید از یک برنامه متفرقه برای این کار استفاده نمایید. مایکروسافت نیز برای Windows Phone 7 اقدام به عرضه سرویس رایگان Windows Live for Mobile کرده است. همچنین RIM نیز سرویس رایگان BlackBerry Protect را به این منظور عرضه کرده است.
5-     استفاده از Wi-Fi hotspot ها را محدود نمایید.
زمانی که شما از Wi-Fi hotspot هایی استفاده می­کنید که رمزگذاری شده نیستند، تمامی ترافیک اینترنت شما از طریق بی­سیم منتقل شده و به راحتی می­تواند مورد نفوذ قرار گیرد. مهمترین سایت­ها وسرویس­ها مانند وب سایت­های بانکی، معمولا رمزگذاری (HTTPS/SSL) خود را پیاده سازی می­کنند که از ترافیک آنها محافظت می­نماید. ولی اغلب ارائه دهندگان سرویس­های ایمیل و بسیاری از سایت­های شبکه های اجتماعی این کار را انجام نمی­دهند. در نتیجه شنود کنندگان احتمالا می­توانند کلمات عبور و ترافیک مربوط به این سایت­ها را جمع آوری نمایند.
نسل سوم، نسل چهارم و اغلب ارتباطات داده ای سلولی دیگر، معمولا توسط بستر ارتباطی رمزگذاری می­شوند. علاوه بر این، استراق سمع بر روی این نوع از ارتباطات چندان معمول نیست. در نتیجه شما باید تا جایی که می­توانید سعی کنید از ارتباطات داده ای به جای Wi-Fi hotspot های ناامن استفاده نمایید.
اما در صورتی­که اصرار به استفاده از Wi-Fi hotspot ها دارید، از آنهایی استفاده کنید که رمزگذاری و احراز هویت 802.1x را فراهم می آورند.
6-     از یک آنتی ویروس یا برنامه امنیتی استفاده نمایید.
ویروس­ها، بدافزارها و هک بر روی دستگاه­های موبایل کم کم در حال تبدیل شدن به یک مساله بزرگ هستند. شما باید یک برنامه امنیتی نصب کنید تا بتوانید از آلودگی و نفوذ جلوگیری نمایید. اغلب راهکارهای آنتی ویروس، ویژگی­های دیگری را نیز در اختیار شما قرار می­دهند که از آن جمله می­توان به حذف داده ها از راه دور، پشتیبان گیری و تعیین موقعیت مکانی دستگاه اشاره کرد.
شرکت­های AVG و NetQin برنامه های امنیتی رایگانی را برای اندروید عرضه کرده اند. شرکت LookOut نیز برنامه های رایگانی برای اندروید، BlackBerry و Windows Mobile ارائه کرده است. در میان برخی گزینه های تجاری نیز می­توان به McAfee WebSecure، Kaspersky Mobile Security و Trend Micro Mobile Security اشاره کرد.

  
  
شماره: IRCAR201201126
تاریخ: 26/10/90
وقتی به بحث دوری از حملات هکرهای خرابکار می­رسیم، زندگی آنلاین سخت می­شود. شما حتما بارها این نکات را شنیده اید که «از یک آنتی ویروس کاملا به روز استفاده کنید»، «تمامی اصلاحیه های سیستم عامل و نرم افزارهای خود را اعمال نمایید» و «از ورود به سایت­های نامطمئن خودداری کنید». تمامی این نکات مهم هستند، ولی ما در اینجا به 8 نکته کوچک اشاره می­کنیم که می­تواند برای نجات شما از شر هکرها بسیار ارزشمند باشد.
1-     از یک نرم افزار مدیریت کلمه عبور استفاده نمایید
نرم افزارهای مدیریت کلمه عبور به عنوان یک ابزار مهم برای مدیریت و ایجاد کلمات عبور قوی و یکتا برای حساب­های کاربری مختلف آنلاین ایجاد شده اند. این نرم افزارها به شما کمک می­کنند تا از استفاده دوباره و چند باره از یک کلمه عبور خودداری نمایید (استفاده از یک کلمه عبور برای چند حساب کاربری، یک ضعف اساسی در اکوسیستم سرقت شناسه است) و از آنجایی که این نرم افزارها با مرورگرهای وب مجتمع می­گردند، به طور خودکار فرم­های لاگین وب سایت­ها را ذخیره و تکمیل می­کنند و به طور امن، زندگی آنلاین شما را سازماندهی می­نمایند.
برخی از نرم افزارهای مدیریت کلمه عبور که توسط سایت امنیتی ZDNet توصیه شده اند عبارتند از: LastPass که دارای نسخه رایگان نیز می­باشد، KeePass که یک نرم افزار رایگان است، 1Password، Stenagos، و Kaspersky Password Manager.
2-     از مرورگر Google Chrome استفاده نمایید
به گزارش سایت امنیتی ZDNet به عقیده بسیاری از محققین امنیتی، امروزه Google Chrome امن­ترین مرورگر وب است. این مرورگر با استفاده از ویژگی­های امنیتی تکنیک sandboxing، مرور امن و اصلاحیه های بی سر و صدا و خودکار، در مقایسه با سایر مرورگرهای هم رده خود به بهترین گزینه تبدیل شده است. گروه امنیتی گوگل همچنین سرعت خوبی در ترمیم آسیب پذیری­های شناخته شده این مرورگر دارند.
3-     از رمزگذاری کامل دیسک استفاده کنید
از رمزگذاری کامل دیسک برای محافظت از داده های محرمانه خود استفاده کنید. رمزگذاری کامل دیسک با استفاده از تکنیک­های ریاضی، داده ها را طوری دستکاری می­کند که بدون در اختیار داشتن کلید صحیح، مفهوم نخواهد بود. این کار به طور مستقل از سیاست­های تنظیم شده سیستم عامل انجام می­شود. یک سیستم عامل یا کامپیوتر دیگر نمی­تواند مجوز دسترسی به داده ها را صادر کند، چرا که هیچ کامپیوتر یا نرم افزاری نمی­تواند بدون دسترسی به کلید صحیح، درکی از داده ها داشته باشد. بدون رمزگذاری، یک نرم افزار می­تواند به سادگی از کلمه عبور یک حساب عبور کرده و تمامی فایل­های کامپیوتر شما را بخواند.
کاربران ویندوز برای این کار به Microsoft BitLocker دسترسی دارند.
4-     به طور منظم از داده های خود پشتیبان گیری نمایید
اگر تا کنون کامپیوتر شما به طور ناگهانی از کار افتاده باشد یا اینکه لپ تاپ خود را گم کرده باشید، درد از دست دادن داده ها را می­فهمید. عادت کنید که به طور منظم و خودکار محتویات سیستم خود را بر روی یک هارد دیسک خارجی ذخیره نمایید.
مایکروسافت در این صفحه به سوالات کاربران ویندوز در مورد پشتیبان گیری پاسخ داده است.
5-     جاوا را از کار بیندازید
جاوای Oracle Sun بیشتر از هر نرم افزاری هدف مورد علاقه هکرها در کیت­های سوء استفاده است. برای حل این مساله یک گردش کاری بسیار ساده وجود دارد: بلافاصله جاوا را از سیستم خود حذف نمایید. البته این راهکار در صورتی توصیه می­شود که ارتباط چندانی با سایت­ها و نرم افزارهایی که نیاز به جاوا دارند، نداشته باشید. حذف جاوا به طور قابل توجهی سطح حملات را کاهش خواهد داد و از شما محافظت خواهد کرد.
6-     PDF Reader خود را به Adobe Reader X ارتقاء دهید
PDF Reader شرکت Adobe همچنان یک هدف بسیار ارزشمند برای گروه­های هکری سازماندهی شده و ماهر است، بنابراین بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید که آخرین نسخه این نرم افزار را اجرا می­کنید. Adobe Reader X و Adobe Acrobat X دارای مود محافظت شده هستند که یک تکنولوژی sandbox است که به عنوان یک بازدارنده مهم در برابر سوء استفاده های خرابکاران به شمار می­رود.
مدیر امنیت Adobe در این مورد اظهار داشته است که تا کنون حتی یک مورد بدافزار نیز شناسایی نشده است که علیه یک نسخه نصب شده X، به طور موثر عمل کرده باشد. این مساله بسیار مهم است. به سرعت نرم افزار خود را به روز رسانی نمایید. اما اگر همچنان به نرم افزار Adobe اعتماد ندارید، می­توانید از یک محصول مشابه استفاده کنید.
7-     احتیاط در شبکه های اجتماعی
شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و توئیتر به ابزارهای آنلاین تبدیل شده اند و همانطور که انتظار می­رفت، به هدف مورد علاقه مجرمان سایبری نیز بدل شده اند. ما توصیه می­کنیم که حتی الامکان از استفاده از این شبکه ها اجتناب نمایید، چرا که به هیچ عنوان محرمانگی داده ها و حریم خصوصی کاربران تضمین نمی­گردد. اما در صورتی که به استفاده از این شبکه ها اصرار دارید، جانب احتیاط را کاملا رعایت نمایید.
از قرار دادن اطلاعات حساس بر روی این شبکه ها خودداری کنید، به امنیت ضعیف این شبکه ها توجه داشته باشید و از کلیک کردن بر روی ویدئوهای نامطمئن یا لینک­های مشکوک خودداری نمایید، چرا که همه این مسائل می­توانند باعث حملات هکرها گردند. باز هم تاکید می­کنیم که جانب احتیاط را رعایت کنید.
8-     نکات امنیتی اولیه را فراموش نکنید
اگر شما نکات امنیتی اولیه را فراموش کنید، هیچ یک از نکات بالا به کار نخواهد آمد. اطلاع رسانی خودکار ویندوز در مورد به روز رسانی­ها را فعال نمایید تا اطمینان حاصل کنید که اصلاحیه های سیستم عامل به موقع اعمال خواهند شد. از یک نرم افزار آنتی ویروس مشهور استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که این آنتی ویروس همیشه به روز باشد. اصلاحیه های امنیتی سایر نرم افزارهای خود را به موقع اعمال کنید. و در نهایت اینکه به کنترل پنل خود مراجعه کرده و نرم افزارهایی را که استفاده نمی­کنید، حذف نمایید.

  
  
شماره: IRCAR201108112
تاریخ: 08/06/90
نمیتوان از یک وب سایت بازدید کرد و امیدوار بود که آن وب سایت امن است. حتی وب سایتهای شناخته شده و معروف میتوانند مورد سوء استفاده قرار بگیرند و برای عرضه ویروسها و اشکال دیگری از بدافزارها استفاده شوند. هر زمانیکه یک صفحه وب از شما اطلاعات حساسی را میپرسد، شما باید قادر به تشخیص امنیت آن سایت باشید. توانایی شناسایی یک اتصال امن به صفحات وب بسیار مهم است.
سایت CNet در مقاله ای به معرفی تعدادی از سرویس­های رایگان برای بررسی امنیت یک سایت پرداخته است. اگرچه این سرویس­ها به طور صد در صد نتیجه قطعی به همراه ندارند، اما تا حدی می­توانند سایت­های امن و ناامن را برای کاربران تفکیک نمایند. این مقاله توضیح میدهد که چگونه میتوانید قبل از مشاهده یک وب سایت، امنیت آن را بررسی کنید.
مقدمه
آیا شما دچار سرقت هویت شدهاید؟ شما از هر سیستمی اعم از مکینتاش، ویندوز، لینوکس، iOS یا اندروید استفاده کنید، یک احتمال بسیار قوی وجود دارد که شخصی به منظور به دست آوردن اطلاعات شخصی شما، یک ایمیل یا یک پیغام متنی را برایتان ارسال کند. بهترین توصیه ای که میتوانیم پیشنهاد کنیم استفاده از یک مرورگر هوشمند است. این بدان معناست که شما باید همیشه قبل از وارد شدن به سیستم، آدرس URL سایت بانکی، سایت شبکه اجتماعی و سایت ایمیل خود را به دقت بررسی کنید. اکثر مرورگرها از جمله فایرفاکس، کروم و اینترنت اکسپلورر، اکنون حاوی یک تغییر رنگ در سمت چپ نوار ابزار هستند تا نشان دهند که سایت مورد نظر به عنوان یک سایت معتبر تایید شده است. این فکر خوبی است که همیشه آدرس را به صورت دستی در نوار آدرس تایپ کنیم و هرگز لینکها را از طریق ایمیل دنبال نکنیم. همچنین استفاده از HTTPS به جای HTTP یک ایده خوب است، اگرچه HTTPS از خطا و شکست محفوظ نیست.
سرویسهای بررسی آنلاین رایگان وب‌‌سایت
برخی از آنتی ویروسها امکاناتی برای حفاظت از شبکه را فراهم میکنند که امن بودن یک فایل یا یک وب سایت را بررسی میکنند. افزونه های مرورگر نیز عامه پسند هستند، زیرا به کاربران هشدار میدهند که این صفحه مضر است یا نه. اکثر مرورگرها هر سایت مضر یا دانلودهای ناامن را مسدود میکنند. اما در ادامه مطلب، شما با سرویسهای آنلاینی آشنا میشوید که امن بودن یک وب سایت یا میزبانی یک وب سایت از بدافزار را بررسی میکنند. این سرویسها را به bookmark یا favorite مرورگر خود اضافه کنید تا در آینده هر زمان که خواستید یک وب سایت را مشاهده کنید، ابتدا از این سرویسها برای بررسی امن بودن آن وب سایت استفاده کنید تا سیستم شما با مشکلی مواجه نشود و آسیب نبیند:
·         Google Safe Browsing: این سرویسی است که توسط گوگل ارائه شده است. تنها آدرس URL را به جای کلمه Example در انتهای آدرس زیر وارد کنید.
http://google.com/safebrowsing/diagnostic?site= Example
مثال:
·         HpHosts Online: استیو برن این سرویس را برای مشاهده اینکه سایت مورد نظر تحت عنوان بدافزار یا سایت سرقت هویت فهرست شده است یا نه، ایجاد کرده است.
·         LinkScanner Online: اگر سایتی مضر باشد، کدهای مخربی در خودش پنهان کرده باشد یا مورد سوء استفاده قرار گرفته باشد، شما نیز میتوانید از این سرویس استفاده کنید. 
·         Norton Safe Web: سرویسی است که توسط شرکت امنیتی سایمانتک ارائه شده است تا امن بودن یا نبودن یک سایت را بررسی کند. لینکهای خطرناک در یک فایل فهرست شدهاند، ولی قابل کلیک کردن نمی باشند. کاربران میتوانند بررسیهای خودشان را اضافه کنند. اگر سایتی به عنوان سایت خوب یا مضر شناخته نشد، آنها میتوانند ارزیابی خودشان از آن سایت را به فایل اضافه کنند.
·         McAfee SiteAdvisor: امن بودن یک سایت یا داشتن بدافزار را برسی میکند.
·         sURL: یکی دیگر از سرویسهای رایگان از استیو برن است. اگر سایت به عنوان بدافزار شناخته شود یا در پایگاه داده HpHosts لیست شده باشد، شما نمیتوانید یک تغییر مسیر URL را ایجاد کنید. 
·          Lookout Mobile Security: لینکهای مخرب را بر روی دستگاههای اندورید مسدود میکند.
·         Mobilation Android app: لینکهای مخرب را بر روی دستگاههای اندورید مسدود میکند.
بسیاری از مجموعه های امنیتی برای بررسی لینکهایی که شما بر روی آنها کلیک میکنید، با افزونه های مرورگر همراه هستند و این افزونه ها در مورد اسکن کردن نتیجه جستجو و اضافه کردن آیکونهایی برای نمایش امنیت یک لینک، نسبتا خوب کار میکنند. قبل از آنکه یک فایل را دانلود کنید، ممکن است بخواهید یکی از سرویسهای زیر را به عنوان افزونه به مرورگر خود اضافه نمایید:
·         Dr.Web Link checker: این سرویس که به صورت رایگان در دسترس است، بر روی مرورگرهای فایرفاکس، اینترنت اکسپلورر و اپرا نصب میشود. تنها بر روی یک لینک دانلود کلیک راست کنید و اجازه دهید تا این سرویس بررسی کند که آیا فایلی را که میخواهید دانلود کنید امن است یا نه.
·          Google Safe Browsing: افزونه برای مرورگر فایرفاکس.
·         Windows Internet Explorer 8: این مرورگر یک فیلتر صفحه هوشمند دارد که بررسی میکند آیا سایت مورد نظر یک سایت سرقت هویت است یا اینکه فایلی را که دانلود میکنید یک فایل مخرب است یا نه.
·         AVG LinkScanner (download for Windows | Mac): یک افزونه رایگان است که با هر دو سیستم عامل ویندوز و مکینتاش سازگار است.
خلاصه
برای بررسی یک لینک چندین سرویس وجود دارد. برای شروع Google Safe Browsing سرویس خوبی است، ولی hphosts در مقایسه با آن اطلاعات جزئی بیشتری را در اختیار شما قرار میدهد. دو سرویس عالی دیگر Norton Safe Web از شرکت سایمانتک و Unmasked parasites است. افزونه AVG LinkScanner با هر دو سیستم عامل ویندوز و مکینتاش سازگار بوده و دانلود آن رایگان است. دو سرویس Mobilation Android app یا Lookout Mobile Security نیز لینکهای مخرب را بر روی دستگاههای اندورید مسدود میکنند و دانلود آنها رایگان است.

  
  
<   <<   11   12   13   14   15   >>   >