شماره : | mobv2910301 | ||||||||||||||||||
عنوان : | بدافزارهای رایج در گوشی های تلفن همراه | ||||||||||||||||||
شرح مختصر : | بدافزارهای رایج در گوشی های تلفن همراه لطفا فایل پیوست را بارگذاری نمایید . |
||||||||||||||||||
شرح : |
رشد بدافزار در گوشی های همراه : رشد سریع بدافزار در گوشی های تلفن همراه در چند سال اخیر، حاکی از میزان اهمیت تهدیدات و مخاطرات آن برای اهداف کسب وکار و همچنین کاربران خانگی است. در سال 2011 ، شرکت امنیتی جونیپر اعلام کرد که تعداد بدافزارها در انواع سیستم عامل های موبایل نسبت به چند سال گذشته، 155درصد افزایش داشته است. افزایش نرم افزارهای مخرب در گوشی های تلفن همراه و سوء استفاده های مربوط به آنها و همچنین نحوه استفاده افراد از آنها موجب افزایش شدید تعداد بدافزارها شده است. با توجه به اینکه امروزه کاربران زیادی از گوشی های هوشمند و تبلت ها استفاده نموده و میلیون ها نرم افزار برای کاربردهای مختلفی از قبیل بازی، سرگرمی، رسانه های اجتماعی و نقل و انتقالات بانکی نصب می شوند، بسیاری از مهاجمان سایبری توجه خود را به این گونه فعالیت ها معطوف نموده اند. ..... |
||||||||||||||||||
|
شماره: | IRCAR200908033 |
معرفیهمه ما در مورد حضور گسترده بدافزارها در دنیای کامپیوتر و اینترنت آگاهی داریم. بدافزارها شامل برنامه هایی می شوند که جاسوسی می کنند، داده ها را تخریب می کنند، به دیسک سخت صدمه می زنند یا اختیار کامپیوتر را در دستان فردی هزاران کیلومتر دورتر از شما قرار می دهند. مهم نیست که چه ظاهری داشته باشند، آنها خرابکار هستند. از آنجایی که تعداد بیشماری بدافزار در فضای تبادل اطلاعات وجود دارند، بالاخره هر فردی روزی قربانی آنها خواهد شد و فقط مسئله زمان مطرح است. مهمترین توصیه برای فردی که گمان می کند کامپیوتر وی توسط بدافزارها آلوده شده، عبارت است از اینکه اولاً وحشت زده نشود، ثانیاً فرض نکند لازم است تمام اطلاعات هارد را پاک کرده و از اول شروع کند. اغلب اوقات می توان بدافزار را بدون از دست دادن چیزی حذف کرد. گاهی اوقات ممکن است کاربر برخی داده ها را از دست بدهد، ولی احتمالاً همه چیز را از دست نخواهد داد. در گویش عامه به انواع بدافزارها از جمله ویروس، کرم و تروجان، نام «ویروس» اطلاق میشود. ما نیز در ادامه این مقاله از نام «ویروس» به معنای متداول آن یعنی بدافزار استفاده خواهیم کرد. در وهله اول لازم است مشخص شود آیا اصلاً کامپیوتر آلوده شده است یا خیر. در صورتی که کامپیوتر به نظر بسیار کند می رسد، می توان به آن مشکوک شد. یا اگر مرورگر وب تغییر شکل داده و به صورت خودکار به وب سایتی می رود که برای کاربر ناشناس است، علامت خوبی برای وجود یک بدافزار بر روی کامپیوتر است. ناپایداری سیستم و از کار افتادن های مداوم نیز نشان دهنده وجود مشکلی در آن است. یک نشانه دیگر در زمان دسترسی به فایلها یا درایوها رخ میدهد که پیغام خرابی آنها نمایش داده میشود. در صورتی که فردی فکر میکند کامپیوتر او آلوده شده است، لازم است با استفاده از یک آنتی ویروس آنها را از روی سیستم پاکسازی کند. برخی از ویروسها هوشمند بوده و برنامه آنتی ویروس را غیر فعال می سازند. در صورتی که هیچگونه آنتی ویروسی بر روی کامپیوتر نصب نیست، لازم است حتماً یک نسخه خریداری شده و یا به صورت آنلاین دریافت شود. البته تعداد کمی از بدافزارها دسترسی کاربر به وب سایتهای امنیتی را محدود کرده و اجازه دریافت آنتی ویروس را به وی نمی دهند. در صورت بروز این مشکل باید نرم افزارهای مذکور توسط یک سیستم دیگر دریافت شده و سپس از طریق سی دی و یا حافظه فلش به کامپیوتر آلوده منتقل شود.
تشخیص و پاکسازی یک ویروس کامپیوترینصب یک آنتی ویروس بر روی سیستم برای همه کاربران یک ضرورت محسوب می شود. با وجودی که در صورت رعایت نکات ایمنی و داشتن عادتهای امنیتی صحیح می توان از ویروسها تا حدود زیادی اجتناب کرد، ولی حقیقت این است که ویروس نویسان همواره به دنبال پیدا کردن راههای جدید برای آلوده کردن سیستمها هستند. انواع مختلفی از آنتی ویروس ها وجود دارند که برخی از آنها رایگان هستند. به خاطر داشته باشید که معمولاً آنتی ویروس های رایگان دارای امکانات کمتری نسبت به آنتی ویروس هایی هستند که باید آنها را خریداری کنید. در اینجا سؤالی که برای اکثر کاربران مطرح می شود این است که آیا نصب دو آنتی ویروس به صورت همزمان خطر آلودگی را کاهش می دهد؟ جواب منفی است. آنتی ویروسها تمایل به استفاده از درصد زیادی از توان محاسباتی سیستمها دارند. اجرای بیش از دو آنتی ویروس سرعت کامپیوتر را بسیار پایین آورده و بسیاری از مواقع منجر به از کارافتادگی آن می شود. از طرف دیگر بسیاری از آنتی ویروس ها با یکدیگر سازگاری نداشته و اجازه نصب یک آنتی ویروس دیگر را به شما نمی دهند و درصورت نصب نیز ممکن است سیستم شما را بیش از پیش به خطر اندازند. فعلاً فرض می کنیم که یک آنتی ویروس بر روی رایانه نصب شده و به روزرسانی نیز شده است. این آنتی ویروس باید بتواند بدافزارهای موجود بر روی سیستم را تشخیص دهد. برخی آنتی ویروس ها دارای صفحه ای هستند که بر روی آن هر ویروس یا هر بدافزار دیگری را که پیدا کنند، نمایش می دهند. در این صورت بهتر است که کاربر نام بدافزارهای پیدا شده توسط آنتی ویروس را یادداشت نماید. بسیاری از آنتی ویروس ها سعی در حذف یا قرنطینه کردن ویروسها دارند. کاربر می تواند گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و یا تأیید کند که مایل است آنتی ویروس به مقابله با ویروس مذکور بپردازد. برای بسیاری از کاربران این گزینه بهتر است، زیرا پاکسازی ویروس توسط خود کاربر به مهارت خاصی نیاز دارد. در صورتی که آنتی ویروس اعلام کند که بدافزار را با موفقیت پاک کرده است، لازم است کامپیوتر راه اندازی مجدد شود. بهتر است بعد از دوباره بالا آمدن سیستم، برنامه آنتی ویروس یک بار دیگر اجرا شود و در صورتی که لیست بدافزارهای آن خالی باشد، یعنی کار با موفقیت به پایان رسیده است. اگر بدافزارهای دیگری در لیست مشاهده می شوند، لازم است گامهای قبلی دوباره تکرار شوند. اما در صورتی که آنتی ویروس همان بدافزارهای قبلی را پیدا کند، باید روشهای دیگری را امتحان کرد.
روشهای پیشرفته حذف ویروسدر صورتی که نمی توان به آنتی ویروس دسترسی داشت و یا همان ویروسهای قبلی بعد از پاکسازی مشاهده می شوند، لازم است از روشهای پیشرفته تری استفاده کرد. برخی نرم افزارهای آنتی ویروس امکان ساختن یک دیسک راه اندازی را فراهم می کنند. بعد از ایجاد یک دیسک راه اندازی، لازم است کامپیوتر توسط دیسک مذکور راه اندازی مجدد شود. سیستم از این طریق بالا آمده و آنتی ویروس بر روی یک سیستم عامل محدود اجرا می شود. به این طریق می توان امیدوار بود که آنتی ویروس بتواند از سد ویروسهای سرسخت گذشته و آنها را از سیستم پاک نماید. روش دیگر بالا آوردن کامپیوتر در حالت Safe Mode است. بسیاری از ویروسها فایلهایی را در فولدر رجیستری ویندوز ذخیره می سازند. این فولدر مانند یک بانک اطلاعات دستورات عمل کرده و به سیستم عامل در مورد برنامه های مهم موجود بر روی کامپیوتر اطلاعات می دهد. در صورتی که بدافزار فایلی را در فولدر مذکور ذخیره سازد، ویروس می تواند همزمان با بالا آمدن سیستم فعال شود. بالا آوردن کامپیوتر در حالت Safe Mode به کاربر اجازه می دهد تنها با عناصر هسته ای سیستم عامل به کار بپردازد. بعد از بالا آوردن سیستم در حالت مذکور، لازم است برنامه آنتی ویروس دوباره اجرا شود. در صورتی که با انواع جدیدی از بدافزار روبرو شوید، یعنی راه حل مذکور کارا بوده است. فلسفه وجودی برخی از بدافزارها تنها دریافت بدافزارهای دیگر و نصب آنها بر روی سیستم قربانی است. در صورتی که بتوان تمام این بدافزارها را حذف کرد یعنی کار با موفقیت به انجام رسیده است. اگر به هر دلیلی آنتی ویروس نتواند بدافزارهای مذکور را حذف نماید، لازم است روشهای دستی به کار برده شوند. اگر به خاطر داشته باشید، گفتیم بهتر است در اولین اسکن آنتی ویروس، نام بدافزارهای پیدا شده را یادداشت نمایید. کاربرد لیست مذکور در چنین مرحله ای است. در اینجا لازم است در مورد هر یک از بدافزارهای مزاحم به صورت آنلاین و با استفاده از سایت شرکتهای امنیتی معتبر تحقیق شود. بهتر است از همان شرکت تولید کننده آنتی ویروس مورد استفاده کاربر در این زمینه استفاده شود، به این دلیل که گاه شرکتهای امنیتی مختلف نامهای متفاوتی را برای یک ویروس انتخاب می کنند. اغلب شرکتهای امنیتی اینترنتی تمام فایلهای مربوط به یک ویروس خاص را لیست کرده و به کاربر می گویند کجا می تواند فایلهای مذکور را پیدا کند. البته ممکن است برای پیدا کردن هر فایل در کامپیوتر، مجبور به کند و کاو بیشتری شوید. دقت کنید که پیش از پاک کردن هر فایلی، یک نسخه از فولدر رجیستری را ذخیره کنید. زیرا در صورتی که به اشتباه فایلی را پاک کنید، آنگاه برگرداندن سیستم به حالت صحیح بسیار سخت یا حتی غیرممکن خواهد بود. تمام فایلهای مربوط به بدافزار مزاحم را که در لیست آورده شده اند، از سیستم پاک کنید. بعد از انجام این کار، لازم است کامپیوتر را راه اندازی مجدد کرده و برنامه آنتی ویروس را دوباره اجرا کنید. به احتمال زیاد بدافزار مذکور را دیگر مشاهده نخواهید کرد. در این مرحله نیاز است تمام نامهای کاربری و رمز عبورهای آنلاین تغییر داده شوند. برخی از بدافزارها دارای برنامه هایی برای ثبت ضربات صفحه کلید هستند و رمز عبورها را برای هکر ارسال می کنند، لذا بهتر است جانب احتیاط رعایت شود. در بدترین حالت و در صورتی که استفاده از روشهای فوق جواب نداد و ویروس همچنان بر روی کامپیوتر باقی مانده بود، زمان آن رسیده است که از آخرین روش استفاده کرده و کل سیستم را پاکسازی کرد. منظور از پاکسازی کل سیستم فرمت دیسک سخت و نصب دوباره سیستم عامل است. این کار تمام اطلاعات موجود را از روی کامپیوتر پاک خواهد کرد، لذا لازم است اطلاعات ضروری و مهم که البته ویروسی نیستند از قبل ذخیره سازی شوند.
محافظت در برابر ویروسهایک سری دستورالعملهای ساده برای اجتناب از ویروسها وجود دارد که با پیروی از آنها می توان تا حد بسیار زیادی از شر ویروسها و بدافزارها در امان ماند. هیچگاه پیوستهای یک ایمیل ناشناس را باز نکرده و بر روی هایپرلینکهای موجود در آن کلیک نکنید. نویسندگان ویروس تمایل به فریب کاربران برای کلیک بر روی لینکهایی دارند که آنها را به سمت وب سایتهای خرابکار هدایت می کنند. به دوستان خود اطلاع دهید که هیچگاه بر روی لینکی کلیک نمی کنید مگر اینکه توضیح کوتاهی در مورد آن در ایمیل موجود باشد. در صورتی که سرویس ایمیل شما دارای امکان باز کردن اتوماتیک لینکها است، این امکان را غیرفعال سازید. در غیر این صورت ممکن است تنها با باز کردن ایمیل، ویروسی را به صورت اتوماتیک فعال سازید. قضیه فوق در مورد دیگر پیغامها، مانند پیغامهایی که در facebook، اتاقهای چت و غیره دریافت می کنید نیز صادق است. از آنجایی که گاهی اوقات این پیغامها شما را به سمت بدافزارها هدایت می کنند، به منبع پیغام توجه کافی را مبذول نمایید. به برخی علامتهای غیر عادی نیز توجه کنید. برای مثال املای غلط یک کلمه یا وجود اشتباهات دستوری در متن پیغام، به خصوص اگر فرستنده پیغام غالباً موارد فوق را رعایت می کند، میتواند مشکوک باشد. در صورتی که یک ایمیل یا پیغام مشکوک را مشاهده کردید به فرستنده آن اطلاع دهید، زیرا ممکن است قربانی هکرها شده و اطلاعات رمز عبور وی به سرقت رفته باشد. وب سایتهای مشکوک را صرف نظر از اطلاعاتی که ارائه می دهند، به هیچ وجه مورد بازدید قرار ندهید. بسیاری از مرورگرهای فعلی به شما در مورد وب سایتهای حاوی بدافزار هشدار می دهند. این هشدارها را جدی گرفته و از وب سایتهای مذکور دوری گزینید. به پنجره هایی که در زمان گشت و گذار در وب بالا می آیند، کاملاً دقت کرده و در صورتی که نشان دهنده نیاز به نصب یک درایور ویدئوی جدید برای دیدن فیلمی هستند، بسیار با احتیاط عمل کنید. زیرا این روش، یکی از تاکتیک های اصلی انتشار بدافزار است. حداقل هفته ای یک بار برنامه آنتی ویروس را اجرا کرده و سیستم خود را اسکن نمایید. همچنین باید مطمئن باشید که نرم افزارهای آنتی ویروس و سیستم عامل همواره به روز بوده و اصلاحیه های آنها به موقع نصب شده است. درست است که اجتناب از ویروسها کار سختی به نظر می رسد ولی به یاد داشته باشید، این کار بسیار راحت تر از اصلاح کامپیوتری است که مورد حمله بدافزارها قرار گرفته است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حفاظت از کامپیوتر میتوانید به بخش امنیت در رایانه شما و مراجعه فرمایید.
|
شماره: | IRCAR201105099 |
مایکروسافت اخیراً گزارشی امنیتی را منتشر کرده است که در آن به توضیح جزئیات آسیبپذیریها، سوءاستفادهها، نشت اطلاعات و بدافزارها در سال 2010 پرداخته است.
مطلبی که ما از این گزارش برداشت کرده و می خواهیم به آن بپردازیم، بررسی و مقایسه دو سیستم عامل محبوب مایکروسافت، یعنی ویندوز XP و ویندوز 7 است.
بنا بر اطلاعات منتشر شده در این تحقیق، به صورت کلی سیستم عامل های جدید مایکروسافت در حالتی که آخرین اصلاحیه ها بر روی آنها نصب شده باشند، امن تر از سیستم عامل های قدیمی این شرکت هستند. بر همین اساس ویندوز 7 و ویندوز سرور 2008 R2 بالاترین امتیازات امنیت را دریافت کرده اند.
با نگاه به آلودگی های مشاهده شده به ازای هر 1000 رایانه، مایکروسافت دریافته است که ویندوز 7 نسخه 64 بیتی دارای کمترین میزان با رقم 2.5 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه بوده است. این در حالیست که نسخه 32 بیتی دارای 3.8 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه بوده است.
ویندوز XP با SP3 دارای 15.9 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه و ویندوز XP با SP2 دارای 19.3 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه گزارش شده است.
تحلیل داده های فوق نشان دهنده اینست که ویندوز 7، چهار تا پنج برابر امن تر از ویندوز XP است. همچنین ویندوز ویستا نیز در این آزمایشات نتایج بهتری را نسبت به ویندوز XP نشان داده است، اما همچنان ویندوز 7 نسبت به ویستا نیز دو برابر امن تر است.
اگر کمی عمیق تر بشویم خواهیم دید که نسخه های 64 بیتی نیز دارای نتایج امنیتی بهتری نسبت به نسخه های 32 بیتی هستند.
دلیل این امر می تواند اولاً به این موضوع برگردد که کاربران نسخه های 64 بیتی معمولاً افراد متخصصی هستند که غالباً بهتر می دانند چگونه امنیت رایانه های خود را تأمین کنند. همچنین یک دلیل دیگر مرتبط به امکان خاصی است که ویندوز های 64 بیتی ارائه می کنند. این امکان که بسته محافظتی هسته یا Kernel Protection Patch نام دارد، از هسته ویندوز در برابر تغییرات تأیید نشده محافظت می کند.
در تحلیل سیستم عامل های مبتنی بر سرور مشاهده شده است که ویندوز سرور 2003 که هم نسخه 32 بیتی و هم نسخه 64 بیتی ارائه می کند دارای 5.8 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه است. در مقابل ویندوز سرور 2008 R2 که تنها دارای نسخه 64 بیتی است، دارای 3.6 آلودگی به ازای هر 1000 رایانه است.
بنا بر گزارش مایکروسافت تعداد حفرههای امنیتی در برنامههای کاربردی در مقابل حفرههای امنیتی موجود در سیستم عاملها و مرورگرها، در سال 2010 بیشتر بوده است. به هر حال، تعداد کل حفرههای امنیتی یافت شده در برنامه های کاربردی در سال 2010 نسبت به سال 2009 دارای 22.9 درصد کاهش بوده است. اما سوءاستفاده هایی که با به کارگیری آسیب پذیری های جاوا انجام شده است در سه ماهه سوم سال 2010 دارای افزایش بسیار چشمگیری بوده است به طوری که همه کارشناسان را به تعجب واداشته است.
|
شماره: | IRCAR200908031 |
آیا کامپیوتر شما خیلی کند شده و اجرای برنامه های معمولی روی آن زیاد طول میکشد؟ اگر اینطور است ممکن است قربانی یک «ابزار جاسوسی» شده باشید. ابزارهای جاسوسی یک دسته از برنامه های کامپیوتری هستند که خود را به سیستم عامل شما ضمیمه میکنند. این برنامه ها میتوانند توان پردازشی سیستم شما را از بین ببرند. این برنامه ها با این هدف طراحی شده اند که عادات اینترنتی شما را ردگیری نمایند، با پیشنهادهای خرید نامطلوب شما را آزار دهند، و یا برای وب سایت میزبان خود ترافیک تولید کنند. بر اساس برخی تخمینها، بیش از 80 درصد از تمامی کامپیوترهای شخصی توسط نوعی از ابزارهای جاسوسی آلوده هستند. در این مقاله به این موضوع که چگونه یک ابزار جاسوسی روی سیستم شما نصب میشود، چه کاری انجام میدهد و چگونه شما میتوانید از شر آن خلاص شوید خواهیم پرداخت. برخی افراد ابزار جاسوسی را با ویروس کامپیوتری اشتباه میگیرند. یک ویروس کامپیوتری یک قطعه کد است که طوری طراحی شده که خودش را به دفعات تکثیر نماید و از کامپیوتری به کامپیوتر دیگری که به روشی به سیستم اول متصل است انتشار پیدا کند. این قطعه کد معمولا قادر است فایلهای شما را خراب کرده یا حتی سیستم عامل شما را از کار بیندازد. اما ابزارهای جاسوسی بطور عادی برای این طراحی نشده اند که کامپیوتر شما را خراب کنند یا از کار بیندازند. ابزار جاسوسی یک برنامه کامپیوتری است که بدون مجوز شما وارد سیستم شده، در پس زمینه پنهان میشود و تغییرات نامطلوبی را روی سیستم شما ایجاد میکند. عمده کار این نوع برنامه ها این است که تبلیغات خاصی را برای شما نمایش دهند و یا در نتایج جستجوی شما، سایتها و لینکهای مورد نظر خود را نشان دهند. در حال حاضر اغلب ابزارهای جاسوسی فقط سیستم عامل ویندوز را هدف میگیرند. برخی از ابزارهای جاسوسی بدنام عبارتند از Trymedia، Nuvens، Estalive، Hotbar، و New.Net.Domain.Plugin.
|
شماره: | IRCAR201006065 |
اگر شما از ویندوز 7 استفاده میکنید، باید به طور استراتژیک راهکارهای محافظت از داده و کاربران را برای تمامی سیستمهای ویندوز مرور نمایید. راهکارهای زیادی وجود دارد که هر سازمانی، اعم از کوچک یا بزرگ، باید از آنها پیروی نماید تا سیستمهای ویندوز خود را از حملات ویروسها، ابزارهای جاسوسی، و سایر انواع بدافزار بر حذر دارد.
|
شماره: | IRCAR201011078 |
میلیونها خانواده در سراسر جهان هر روزه از اینترنت برای یادگیری، تحقیق، خرید، انجام امور بانکی، سرمایه گذاری، به اشتراک گذاری تصاویر، بازی، دانلود فیلم و موسیقی، ارتباط با دوستان، ملاقات افراد جدید و انواع فعالیتهای دیگر استفاده میکنند.
با ورود اعضای خانواده به دنیای آنلاین، صرف نظر از سن آنها، باید آموزشهایی در مورد امنیت فضای سایبر به آنها داده شود. موارد زیر برای نشان دادن میزان اهمیت دانستن اصول اولیه محافظت در فضای سایبر کافی است:
در ادامه به راههایی برای حفظ امنیت اعضای خانواده در اینترنت میپردازیم.
1- کامپیوتر را کجا قرار میدهید؟
در خانه ای که بچه ها در آن زندگی میکنند، محل قرار گرفتن کامپیوتر خانواده بسیار مهم است. بهتر است که کامپیوتر خانوادگی در محلی از خانه قرار بگیرد که محل رفت و آمد زیاد اعضای خانواده باشد و تعداد ساعاتی که بچه ها با این کامپیوتر کار میکنند نیز محدود باشد. اطمینان حاصل کنید که سیستم شما دارای نرم افزار امنیتی حاوی ابزارهای کنترلی والدین باشد.
2- برای مشخص کردن محدودیتها به صورت تیمی کار کنید
دقیقا در مورد اینکه چه چیزهایی مناسب یا نامناسب هستند تصمیم گیری کنید و در این کار فرزندان خود را مشارکت دهید. برای این کار به موارد زیر توجه کنید:
3- با یکدیگر در مورد قوانین کامپیوتر خانگی توافق کنید
توصیه میشود که این قوانین را وضع کنید:
این قوانین را به اطلاع همه اعضای خانواده برسانید.
4- نرم افزار امنیتی نصب کنید
اطمینان حاصل کنید که نرم افزار امنیتی مستحکمی دارید که سیستم شما را در برابر ویروسها، هکرها و جاسوس افزارها محافظت میکند. این نرم افزار امنیتی همچنین باید محتوا، تصاویر و وب سایتهای خطرناک را نیز فیلتر نماید. این نرم افزار باید مرتب به روز رسانی گردد، چرا که هر روزه تهدیدات جدیدی متولد میشوند. به روز رسانی خودکار، ویژگی بسیار مهمی است که نرم افزارهای امنیتی باید دارا باشند.
5- از ابزارهای کنترلی و نظارتی والدین استفاده کنید
تمامی نرم افزارهای امنیتی مهم و پرکاربرد، ابزارهای نظارتی و کنترلی ویژه والدین ارائه میدهند. برای یاد گرفتن نحوه کار با این ابزارها زمان بگذارید و از گزینه هایی که موضوعات و محتوای نامناسب را فیلتر و مسدود میکنند استفاده کنید.
برخی تولید کنندگان نرم افزارهای امنیتی علاوه بر قرار دادن ویژگیهای نظارتی در این نرم افزارها، نرم افزار خاصی نیز ویژه نظارت والدین بر فعالیتهای آنلاین فرزندان خود عرضه کرده اند. از آن جمله میتوان به McAfee Family Protection و Norton Online Family اشاره کرد. این نرم افزارها فرزندان خانواده را از دسترسی به محتوای نامناسب، خطرات شبکه های اجتماعی، افراد غریبه و سایر تهدیدات آنلاین بر حذر میدارند. البته این ابزارها دارای محدودیتهای خاص خود نیز هستند و بهتر است والدین خود، شخصا به نظارت بر کار فرزندانشان در اینترنت بپردازند.
6- به اعضای خانواده یادآوری کنید که افراد آنلاین، غریبه هستند
هرکسی که آنلاین میشود باید این نکته را به خاطر بسپارد که صرف نظر از اینکه دوستان آنلاین را چند دفعه به صورت آنلاین ملاقات کنید، صرف نظر از اینکه چه مدت با این افراد چت کرده باشید، و صرف نظر از اینکه چقدر آنها را میشناسید، افرادی که به صورت آنلاین ملاقات میکنید افرادی غریبه هستند. دروغ گفتن در مورد هویت شخصی برای فرد آنلاین کاری بسیار ساده است. بچه ها باید بدانند که فردی که وانمود میکند هم سن آنهاست، میتواند مردی 40 ساله باشد.
وب سایتهای شبکه های اجتماعی مانند MySpace و Facebook، راه ایده آلی برای ملاقات افراد جدید به صورت آنلاین هستند. بنابراین، شما به عنوان والدین باید وارد این سایتها شده و پروفایل فرزندان خود را چک کنید تا اطمینان حاصل کنید که مکالمات نامناسبی رخ نداده باشد و تصاویر غیر قابل قبولی ارسال نشده باشد. شما باید مکالمات آنلاین فرزندان خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که در معرض خطر افراد خطرناک قرار ندارند.
7- کلمات عبور قوی انتخاب کنید
برای ایجاد کلمات عبور قوی که به راحتی کشف نشوند، با این نکته شروع کنید که کلمه عبور شما حداقل باید 8 کاراکتر داشته باشد و ترکیبی از حروف، ارقام و نشانه ها باشد. کلمات عبور باید در فواصل زمانی معین تغییر کنند تا احتمال سوء استفاده از یک کلمه عبور در طول زمان کاهش یابد.
در زیر به تکنیکهایی برای ساختن یک کلمه عبور قوی اشاره میکنیم:
8- نرم افزار امنیتی سیستم خود را چک کنید
نرم افزار امنیتی خود را باز کنید و اطمینان حاصل کنید که این سه ویژگی را داراست: آنتی ویروس، ابزار ضد جاسوسی و فایروال.
این هسته های محافظتی باید با ابزار ضد هرزنامه و نرم افزار جستجوی امن نیز تقویت شوند. ایده بسیار خوبی است که خانواده ها دارای یک مجموعه امنیتی بر روی کامپیوتر خانوادگی خود باشند که شامل ابزارهای کنترلی والدین و ابزارهای جلوگیری از سرقت هویت نیز باشد.
9- با کودکان خود صحبت کنید
مراقب باشید که فرزندان شما با افراد هم سن و سال خود در اینترنت ارتباط برقرار نمایند. برای فرزندان کوچک خود در مورد کامپیوتر، اینترنت و اهمیت حفظ امنیت در اینترنت توضیح دهید و نحوه نفوذ هکرها به کامپیوتر آنها و از کار انداختن سیستم را برای آنها شرح دهید. برای آنها در مورد اهمیت عدم افشای اطلاعات شخصی در اینترنت کاملا توضیح دهید و بگویید که نباید در مورد محل زندگی یا مدرسه خود برای دیگران توضیح دهند. از آنها بخواهید که فرمهای آنلاین را بدون حضور شما پر نکنند و برای جستجو، موتورهای جستجوی ویژه کودکان مانند Yahoo! Kids را به آنها معرفی کنید.
برای فرزندان بزرگتر خود در مورد ویروسها، جاسوس افزارها و هکرها و نحوه کار آنها شرح دهید و به آنها بگویید که سرقت هویت چگونه اتفاق می افتد. برای آنها توضیح دهید که هر اتفاقی که بر روی کامپیوتر می افتد توسط شما قابل بررسی و ردیابی است. به آنها اطمینان بدهید که در صورت وقوع هر اتفاقی به آنها کمک خواهید کرد. نحوه مسدود کردن کاربران مزاحم را به آنها یاد بدهید. به آنها یادآوری کنید که افراد آنلاین، به هر حال غریبه هستند.
10- آگاه باشید
هر چه بیشتر بدانید، از امنیت بیشتری برخوردار خواهید بود. برای این منظور به اخبار امنیتی و به روز رسانیهای امنیتی توجه کنید و مقالات ساده امنیتی را مطالعه نمایید.
|
شماره: | IRCAR201012079 |
ابزارهای شبکه های اجتماعی، نحوه تعامل در زندگی شخصی مردم را تغییر داده اند و اکنون در حال تغییر زندگی حرفه ای آنها نیز هستند. در حقیقت، این شبکه ها نقش مهمی در نحوه انجام تعاملات شغلی و تجاری نیز ایفا میکنند. اما نکته مهم، ریسک بسیار بالای این شبکه ها است. این ابزارها با صدها میلیون کاربر در شبکه های مختلف اجتماعی، در سالهای اخیر توجه مهاجمان را بیش از هر هدف دیگری به خود جلب کرده اند.
در این مقاله کوتاه، به ده تهدید یا خطر برتر موجود در شبکه های اجتماعی میپردازیم.
1. کرمهای شبکه های اجتماعی
کرمهای شبکه های اجتماعی، کرمهایی مانند Koobface هستند که به گفته محققین امنیتی، بزرگترین botnet وب 2.0 است. تهدیدی مانند Koobface با شکلها و صورتهای متفاوت، تعریف معمول «کرم» را به چالش میکشد. این کرم که به طور خاص برای انتشار در شبکه های اجتماعی (مانند فیس بوک، MySpace، توئیتر، hi5، Friendster و Bebo) طراحی شده است، هر روزه سیستمهای بیشتری را به Botnet بزرگ خود اضافه میکند و حسابهای کاربری بیشتری را برای ارسال هرزنامه های بیشتر و درگیر کردن سیستمهای بیشتر سرقت میکند.
2. سرقت هویت
مدتی پیش ایمیلی برای کاربران فیس بوک ارسال میشد که از آنها میخواست در لینکی که در ظاهر متعلق به فیس بوک بود لاگین نمایند. اما این لینک در حقیقت متعلق به fbaction بود که به این وسیله اطلاعات حسابهای کاربران فیس بوک را سرقت میکرد. حسابهای کاربری بسیاری از کاربران فیس بوک در این حمله مورد سوء استفاده قرار گرفت. البته درصد کاربرانی که قربانی این حمله شدند زیاد نبود، ولی با توجه به تعداد بسیار زیاد کاربران فیس بوک (این شبکه اجتماعی در حال حاضر بیش از 500 میلیون کاربر دارد)، این درصد کم نیز رقم قابل توجهی را تشکیل میداد. البته فیس بوک به سرعت وارد عمل شده و دامنه مذکور را مسدود نمود.
3. تروجانها
شبکه های اجتماعی به یک بردار مهم برای تروجانها تبدیل شده اند. کافی است شما فقط یک کلیک کنید تا به یکی از قربانیان زئوس که یکی از مشهورترین و بزرگترین تروجانهای بانکی است تبدیل شوید. این تروجان با استفاده از شبکه های اجتماعی زندگی تازه ای یافته است. URL Zone نیز یک تروجان بانکی دیگر است که حتی از زئوس نیز هوشمندتر است. این تروجان قادر است ارزش حسابهای بانکی قربانی را برای تصمیم گیری در مورد اولویت سرقت آن حساب مشخص نماید.
4. نشت داده ها
مهمترین کار در شبکه های اجتماعی، «به اشتراک گذاردن» داده های مختلف با دیگران است. متاسفانه بسیاری از کاربران اطلاعات بسیار زیادی را راجع به سازمانی که به آن متعلق هستند، پروژه ها، محصولات، مسائل مالی، تغییرات سازمانی، رسواییها و سایر مسائل حساس به اشتراک میگذارند. حتی در برخی موارد، زوجهایی که عضو این شبکه های اجتماعی هستند، در مورد مسائل کاری همسر خود یا کاری که بر روی یک پروژه بسیار محرمانه انجام میدهد، اطلاعات حساسی را به اشتراک میگذارند. حتی به اشتراک گذاردن اطلاعات شخصی مانند آدرس محل سکونت و شماره تلفن نیز در این شبکه ها کار خطرناکی است.
5. لینکهای کوتاه شده
برخی از کاربران از سرویسهای کوتاه کننده URL (مانند bit.ly و tinyurl) استفاده میکنند تا URL های طولانی را برای فضاهای کوچک و محدود، مناسب سازی نمایند. همچنین آنها لینک مورد نظر را طوری مبهم میکنند که قربانی متوجه نمیشود در حال کلیک کردن بر روی لینک نصب یک بدافزار است یا لینک یک ویدئو در یک وب سایت معتبر. استفاده از این لینکهای کوتاه شده بسیار ساده بوده و این لینکها در همه جا نیز وجود دارند. بسیاری از کلاینتهای توئیتر، هر لینکی را به طور خودکار کوتاه میکنند. این لینکهای کوتاه شده به ابزاری برای مهاجمان تبدیل شده اند تا با استفاده از آنها، کاربران نا آگاه را برای کلیک بر روی لینک یک بدافزار ترغیب نمایند.
6. Botnet ها
سال گذشته محققان حوزه امنیت، کشف کردند که حسابهای کاربری توئیتر به عنوان کانال دستور و کنترل برای برخی botnet ها مورد استفاده قرار میگیرند. معمولا کانال استاندارد دستور و کنترل IRC است که هکرها از آن برای برقراری ارتباط با یکدیگر و همچنین کنترل کردن و دستور دادن به سیستمهای قربانی خود استفاده میکنند، اما برخی از هکرها سایر برنامه ها مانند برنامه به اشتراک گذاری P2P فایل Storm را نیز برای این منظور به کار گرفته اند. توئیتر در حال از کار انداختن این حسابهای کاربری است، ولی این مساله همچنان ادامه دارد.
7. شناسایی افراد ارزشمند
یکی از کلیدهای اصلی تهدیدات دائمی، جمع آوری اطلاعات افراد ارزشمندی است که با استفاده از آنها، میتوان به سیستمهای مهم و حساس دسترسی پیدا کرد. در این مورد، شبکه های اجتماعی میتوانند گنجینه ای از داده ها در مورد این افراد باشند. کسانی که به این اطلاعات ارزشمند دسترسی پیدا میکنند، از آنها برای توسعه حملات خود، نصب بدافزارها و تروجانها و در نهایت دسترسی به سیستمهای حساس و مهم استفاده میکنند. بنابراین در حالی که شبکه های اجتماعی مستقیما به این افراد مرتبط نیستند، یک منبع داده بسیار ارزشمند برای آنها به حساب می آیند.
8. جعل درخواست بین سایتی (CSRF)
اگرچه این مساله نوع خاصی از حمله به حساب نمی آید و بیشتر شبیه به تکنیکی برای گسترش یک کرم شبکه اجتماعی پیچیده است، ولی حملات جعل درخواست بین سایتی، از اعتمادی که یک سایت شبکه اجتماعی به کاربر خود و مرورگر وی دارد سوء استفاده میکند. بنابراین تا زمانی که برنامه شبکه اجتماعی، سرآیند (هدر) فرد مراجعه کننده را بررسی نمیکند، یک فرد مهاجم میتواند به سادگی یک تصویر را در جریان وقایع یک کاربر به اشتراک بگذارد که کاربران دیگر با کلیک بر روی آن، دچار یک حمله شده و یا باعث انتشار آن حمله گردند.
به عنوان مثالی از جعل درخواست بین سایتی فرض کنید که کاربر شماره یک، برای یک سایت بانکی کاربری شناخته شده و معتبر است. کاربر شماره دو که فردی خرابکار است، یک تصویر را بر روی سایت شبکه اجتماعی ارسال میکند که آدرس پشت آن، به یک فعالیت کاربر شماره یک در آن سایت بانکی اشاره میکند. اگر وب سایت بانک مورد نظر اطلاعات تایید هویت کاربر شماره یک را در یک کوکی ذخیره کرده باشد و اگر آن کوکی هنوز منقضی نشده باشد، آنگاه تلاش مرورگر کاربر شماره یک برای باز کردن تصویر ارسال شده، باعث میشود که اطلاعات وی از کوکی مذکور بازیابی شده و بدون تایید کاربر شماره یک، یک فعالیت بانکی رخ دهد. در حقیقت در این مثال، کاربر شماره دو درخواستی را به صورت جعلی به جای کاربر شماره یک به وب سایت بانک مذکور ارسال کرده است.
9. جعل هویت
حسابهای کاربری افراد مشهور زیادی در شبکه های اجتماعی که دارای هزاران فالوئر هستند تا کنون هک شده اند. علاوه بر این، افراد زیادی با جعل هویت افراد مشهور، صدها و هزاران فالوئر در توئیتر جمع کرده اند و سپس باعث شرمساری فردی که هویت او را جعل کرده اند شده اند. در حال حاضر توئیتر، جاعلان هویت را که سعی میکنند فالوئرهای خود را گمراه نمایند از حسابهای کاربری خود حذف میکند. البته بسیاری از این جاعلان هویت، بدافزار منتشر نمیکنند. ولی برخی از حسابهای کاربری هک شده، قطعا حاوی بدافزار نیز هستند.
10. اعتماد
نقطه اشتراک میان تمامی تهدیداتی که در بالا فهرست شد، اعتماد زیادی است که کاربران به این برنامه های شبکه های اجتماعی دارند. اغلب مردم به لینکها، تصاویر، فیلمها و فایلهای اجرایی که از طرف دوستان آنها ارسال شده است اعتماد میکنند، مگر اینکه چند بار از این طریق دچار مشکل شده و با خطری روبرو شوند. برنامه های شبکه های اجتماعی هنوز به اندازه کافی تهدیدات خود را برای کاربران به نمایش نگذاشته اند. در نتیجه همچنان کاربران، اطلاعات حساس خود را در این شبکه ها به اشتراک گذاشته و بر روی لینکهای ارسال شده توسط دوستان خود، به سادگی و با اطمینان کلیک میکنند.
|
شماره: | IRCAR201203134 |
تاریخ: 22/12/90
هرچه شما بیشتر از دستگاه موبایل خود استفاده کنید، باید بیشتر نیز راجع به امنیت آن نگران باشید. این مساله به خصوص درصورتیکه شما از موبایل برای کار خود استفاده نمایید، اهمیت بیشتری پیدا میکند. البته به خاطر داشته باشید که در صورتیکه موبایل شما با سرور ایمیل محل کار شما پیکربندی شده باشد، احتمالا برخی از نکات امنیتی که در این مقاله به آن اشاره میکنیم توسط کارفرمای شما پیاده سازی شده است.
1- سیستم عاملی انتخاب کنید که رمزگذاری را پشتیبانی مینماید و از رمزگذاری آن استفاده کنید.
اگر شما واقعا به امنیت دستگاه موبایل خود اهمیت میدهید، باید از سیستم عامل و دستگاه موبایلی استفاده کنید که رمزگذاری مبتنی بر سخت افزار را برای حافظه های داخلی و خارجی پشتیبانی مینماید. از جمله چنین سیستم عاملهایی میتوان به Apple iOS و RIM BlackBerry اشاره کرد. این بدان معناست که داده های ذخیره شده بر روی موبایل شما در برابر پیشرفته ترین هکرها نیز تا حد خوبی محافظت میگردد. بدون رمزگذاری ممکن است فردی بتواند داده های موجود بر روی دستگاه را حتی بدون در اختیار داشتن pin یا کلمه عبور نیز بازیابی نماید.
رمزگذاری کامل دستگاه در دستگاههای فعلی اندروید محدود است و بین تولید کنندگان مختلف، دارای تفاوتهایی است. گوشیهای هوشمند تجاری موتورولا قابلیتهای رمزگذاری را بر روی اندروید 2.3 و اندروید 3.x فراهم می آورند. انتظار میرود که در سال جاری شاهد رایانه های لوحی و گوشیهای هوشمند اندروید 4.x باشیم که رمزگذاری را پشتیبانی مینمایند.
2- یک pin یا کلمه عبور انتخاب کنید.
فعال کردن یک کلمه عبور، pin، کد عبور یا عبارت عبور، نخستین خط دفاعی برای محافظت از محرمانگی و امنیت شماست. این کار کمک میکند که در صورت گم شدن، به سرقت رفتن و یا جا ماندن دستگاه در جایی، از برداشتن آن توسط دیگران و مشاهده و دستکاری در محتویات آن جلوگیری به عمل آید. معمولا در صورتیکه رمزگذاری بر روی دستگاه فعال باشد، انتخاب کلمه عبور برای آن یک اجبار است.
اگر رمزگذاری توسط سیستم عامل پشتیبانی نشده باشد، شما باید حتما خود را ملزم به تعیین یک کلمه عبور مناسب برای دستگاه خود بدانید. زیرا اگرچه احتمالا داده های شما توسط افراد خاصی که کله عبور شما را نیز ندارند قابل بازیابی است، اما حداقل به این شکل این داده ها را در برابر برخی مجرمان محافظت خواهید کرد.
3- از بین بردن خودکار داده ها را فعال نمایید.
اغلب سیستم عاملهای موبایل، حذف خودکار داده های دستگاه را پس از چند بار تلاش ناموفق برای وارد کردن کلمه عبور، پشتیبانی مینمایند. این کار در صورتیکه رمزگذاری توسط دستگاه پشتیبانی نشده باشد، بسیار ارزشمند است، اما برای دستگاههایی که از رمزگذاری بهره میبرند نیز میتواند مفید باشد. دادن فرصت نامحدود به دیگران برای حدس زدن کلمه عبور، احتمال کشف آن را بیشتر میکند.
از بین بردن خودکار داده ها در iOS، Windows Phone 7 و BlackBerry پشتیبانی میگردد، اما اندروید برای این کار نیاز به یک برنامه متفرقه دارد.
فقط به خاطر داشته باشید که حتما از تمامی داده های خود به طور منظم یک نسخه پشتیبان تهیه کنید و از راهکاری برای بازیابی داده های خود در یک دستگاه جدید استفاده نمایید.
4- ردیابی و مدیریت از راه دور را فعال نمایید.
پیش از اینکه گوشی یا دستگاه موبایل شما گم شده یا به سرقت رود، باید یک راهکار ردیابی و مدیریت از راه دور را برای آن تنظیم نمایید. اغلب این راهکارها به شما اجازه میدهند که موقعیت دستگاه را بر روی یک نقشه مشاهده کنید، هشدارهای صوتی برای کمک به پیدا کردن آن ارسال مینمایند و با نمایش یک پیغام تصویری به دیگران میگویند که چگونه آن را به شما بازگردانند. این راهکارها همچنین به شما اجازه میدهند که از راه دور موبایل خود را قفل کرده و یا داده های آن را پیش از دستیابی دیگران به آن، پاک کنید.
Apple برای iOS 4.2 و نسخه های پس از آن یک راهکار رایگان در این مورد ارائه کرده است. برای نسخه های قدیمیتر iOS نیز یک سرویس پولی به نام MobileMe توسط این شرکت عرضه شده بود. در مورد اندروید شما باید از یک برنامه متفرقه برای این کار استفاده نمایید. مایکروسافت نیز برای Windows Phone 7 اقدام به عرضه سرویس رایگان Windows Live for Mobile کرده است. همچنین RIM نیز سرویس رایگان BlackBerry Protect را به این منظور عرضه کرده است.
5- استفاده از Wi-Fi hotspot ها را محدود نمایید.
زمانی که شما از Wi-Fi hotspot هایی استفاده میکنید که رمزگذاری شده نیستند، تمامی ترافیک اینترنت شما از طریق بیسیم منتقل شده و به راحتی میتواند مورد نفوذ قرار گیرد. مهمترین سایتها وسرویسها مانند وب سایتهای بانکی، معمولا رمزگذاری (HTTPS/SSL) خود را پیاده سازی میکنند که از ترافیک آنها محافظت مینماید. ولی اغلب ارائه دهندگان سرویسهای ایمیل و بسیاری از سایتهای شبکه های اجتماعی این کار را انجام نمیدهند. در نتیجه شنود کنندگان احتمالا میتوانند کلمات عبور و ترافیک مربوط به این سایتها را جمع آوری نمایند.
نسل سوم، نسل چهارم و اغلب ارتباطات داده ای سلولی دیگر، معمولا توسط بستر ارتباطی رمزگذاری میشوند. علاوه بر این، استراق سمع بر روی این نوع از ارتباطات چندان معمول نیست. در نتیجه شما باید تا جایی که میتوانید سعی کنید از ارتباطات داده ای به جای Wi-Fi hotspot های ناامن استفاده نمایید.
اما در صورتیکه اصرار به استفاده از Wi-Fi hotspot ها دارید، از آنهایی استفاده کنید که رمزگذاری و احراز هویت 802.1x را فراهم می آورند.
6- از یک آنتی ویروس یا برنامه امنیتی استفاده نمایید.
ویروسها، بدافزارها و هک بر روی دستگاههای موبایل کم کم در حال تبدیل شدن به یک مساله بزرگ هستند. شما باید یک برنامه امنیتی نصب کنید تا بتوانید از آلودگی و نفوذ جلوگیری نمایید. اغلب راهکارهای آنتی ویروس، ویژگیهای دیگری را نیز در اختیار شما قرار میدهند که از آن جمله میتوان به حذف داده ها از راه دور، پشتیبان گیری و تعیین موقعیت مکانی دستگاه اشاره کرد.
شرکتهای AVG و NetQin برنامه های امنیتی رایگانی را برای اندروید عرضه کرده اند. شرکت LookOut نیز برنامه های رایگانی برای اندروید، BlackBerry و Windows Mobile ارائه کرده است. در میان برخی گزینه های تجاری نیز میتوان به McAfee WebSecure، Kaspersky Mobile Security و Trend Micro Mobile Security اشاره کرد.
|
شماره: | IRCAR201201126 |
تاریخ: 26/10/90
وقتی به بحث دوری از حملات هکرهای خرابکار میرسیم، زندگی آنلاین سخت میشود. شما حتما بارها این نکات را شنیده اید که «از یک آنتی ویروس کاملا به روز استفاده کنید»، «تمامی اصلاحیه های سیستم عامل و نرم افزارهای خود را اعمال نمایید» و «از ورود به سایتهای نامطمئن خودداری کنید». تمامی این نکات مهم هستند، ولی ما در اینجا به 8 نکته کوچک اشاره میکنیم که میتواند برای نجات شما از شر هکرها بسیار ارزشمند باشد.
1- از یک نرم افزار مدیریت کلمه عبور استفاده نمایید
نرم افزارهای مدیریت کلمه عبور به عنوان یک ابزار مهم برای مدیریت و ایجاد کلمات عبور قوی و یکتا برای حسابهای کاربری مختلف آنلاین ایجاد شده اند. این نرم افزارها به شما کمک میکنند تا از استفاده دوباره و چند باره از یک کلمه عبور خودداری نمایید (استفاده از یک کلمه عبور برای چند حساب کاربری، یک ضعف اساسی در اکوسیستم سرقت شناسه است) و از آنجایی که این نرم افزارها با مرورگرهای وب مجتمع میگردند، به طور خودکار فرمهای لاگین وب سایتها را ذخیره و تکمیل میکنند و به طور امن، زندگی آنلاین شما را سازماندهی مینمایند.
برخی از نرم افزارهای مدیریت کلمه عبور که توسط سایت امنیتی ZDNet توصیه شده اند عبارتند از: LastPass که دارای نسخه رایگان نیز میباشد، KeePass که یک نرم افزار رایگان است، 1Password، Stenagos، و Kaspersky Password Manager.
2- از مرورگر Google Chrome استفاده نمایید
به گزارش سایت امنیتی ZDNet به عقیده بسیاری از محققین امنیتی، امروزه Google Chrome امنترین مرورگر وب است. این مرورگر با استفاده از ویژگیهای امنیتی تکنیک sandboxing، مرور امن و اصلاحیه های بی سر و صدا و خودکار، در مقایسه با سایر مرورگرهای هم رده خود به بهترین گزینه تبدیل شده است. گروه امنیتی گوگل همچنین سرعت خوبی در ترمیم آسیب پذیریهای شناخته شده این مرورگر دارند.
3- از رمزگذاری کامل دیسک استفاده کنید
از رمزگذاری کامل دیسک برای محافظت از داده های محرمانه خود استفاده کنید. رمزگذاری کامل دیسک با استفاده از تکنیکهای ریاضی، داده ها را طوری دستکاری میکند که بدون در اختیار داشتن کلید صحیح، مفهوم نخواهد بود. این کار به طور مستقل از سیاستهای تنظیم شده سیستم عامل انجام میشود. یک سیستم عامل یا کامپیوتر دیگر نمیتواند مجوز دسترسی به داده ها را صادر کند، چرا که هیچ کامپیوتر یا نرم افزاری نمیتواند بدون دسترسی به کلید صحیح، درکی از داده ها داشته باشد. بدون رمزگذاری، یک نرم افزار میتواند به سادگی از کلمه عبور یک حساب عبور کرده و تمامی فایلهای کامپیوتر شما را بخواند.
4- به طور منظم از داده های خود پشتیبان گیری نمایید
اگر تا کنون کامپیوتر شما به طور ناگهانی از کار افتاده باشد یا اینکه لپ تاپ خود را گم کرده باشید، درد از دست دادن داده ها را میفهمید. عادت کنید که به طور منظم و خودکار محتویات سیستم خود را بر روی یک هارد دیسک خارجی ذخیره نمایید.
مایکروسافت در این صفحه به سوالات کاربران ویندوز در مورد پشتیبان گیری پاسخ داده است.
5- جاوا را از کار بیندازید
جاوای Oracle Sun بیشتر از هر نرم افزاری هدف مورد علاقه هکرها در کیتهای سوء استفاده است. برای حل این مساله یک گردش کاری بسیار ساده وجود دارد: بلافاصله جاوا را از سیستم خود حذف نمایید. البته این راهکار در صورتی توصیه میشود که ارتباط چندانی با سایتها و نرم افزارهایی که نیاز به جاوا دارند، نداشته باشید. حذف جاوا به طور قابل توجهی سطح حملات را کاهش خواهد داد و از شما محافظت خواهد کرد.
6- PDF Reader خود را به Adobe Reader X ارتقاء دهید
PDF Reader شرکت Adobe همچنان یک هدف بسیار ارزشمند برای گروههای هکری سازماندهی شده و ماهر است، بنابراین بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید که آخرین نسخه این نرم افزار را اجرا میکنید. Adobe Reader X و Adobe Acrobat X دارای مود محافظت شده هستند که یک تکنولوژی sandbox است که به عنوان یک بازدارنده مهم در برابر سوء استفاده های خرابکاران به شمار میرود.
مدیر امنیت Adobe در این مورد اظهار داشته است که تا کنون حتی یک مورد بدافزار نیز شناسایی نشده است که علیه یک نسخه نصب شده X، به طور موثر عمل کرده باشد. این مساله بسیار مهم است. به سرعت نرم افزار خود را به روز رسانی نمایید. اما اگر همچنان به نرم افزار Adobe اعتماد ندارید، میتوانید از یک محصول مشابه استفاده کنید.
7- احتیاط در شبکه های اجتماعی
شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و توئیتر به ابزارهای آنلاین تبدیل شده اند و همانطور که انتظار میرفت، به هدف مورد علاقه مجرمان سایبری نیز بدل شده اند. ما توصیه میکنیم که حتی الامکان از استفاده از این شبکه ها اجتناب نمایید، چرا که به هیچ عنوان محرمانگی داده ها و حریم خصوصی کاربران تضمین نمیگردد. اما در صورتی که به استفاده از این شبکه ها اصرار دارید، جانب احتیاط را کاملا رعایت نمایید.
از قرار دادن اطلاعات حساس بر روی این شبکه ها خودداری کنید، به امنیت ضعیف این شبکه ها توجه داشته باشید و از کلیک کردن بر روی ویدئوهای نامطمئن یا لینکهای مشکوک خودداری نمایید، چرا که همه این مسائل میتوانند باعث حملات هکرها گردند. باز هم تاکید میکنیم که جانب احتیاط را رعایت کنید.
8- نکات امنیتی اولیه را فراموش نکنید
اگر شما نکات امنیتی اولیه را فراموش کنید، هیچ یک از نکات بالا به کار نخواهد آمد. اطلاع رسانی خودکار ویندوز در مورد به روز رسانیها را فعال نمایید تا اطمینان حاصل کنید که اصلاحیه های سیستم عامل به موقع اعمال خواهند شد. از یک نرم افزار آنتی ویروس مشهور استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که این آنتی ویروس همیشه به روز باشد. اصلاحیه های امنیتی سایر نرم افزارهای خود را به موقع اعمال کنید. و در نهایت اینکه به کنترل پنل خود مراجعه کرده و نرم افزارهایی را که استفاده نمیکنید، حذف نمایید.
|
شماره: | IRCAR201108112 |
تاریخ: 08/06/90
نمیتوان از یک وب سایت بازدید کرد و امیدوار بود که آن وب سایت امن است. حتی وب سایتهای شناخته شده و معروف میتوانند مورد سوء استفاده قرار بگیرند و برای عرضه ویروسها و اشکال دیگری از بدافزارها استفاده شوند. هر زمانیکه یک صفحه وب از شما اطلاعات حساسی را میپرسد، شما باید قادر به تشخیص امنیت آن سایت باشید. توانایی شناسایی یک اتصال امن به صفحات وب بسیار مهم است.
سایت CNet در مقاله ای به معرفی تعدادی از سرویسهای رایگان برای بررسی امنیت یک سایت پرداخته است. اگرچه این سرویسها به طور صد در صد نتیجه قطعی به همراه ندارند، اما تا حدی میتوانند سایتهای امن و ناامن را برای کاربران تفکیک نمایند. این مقاله توضیح میدهد که چگونه میتوانید قبل از مشاهده یک وب سایت، امنیت آن را بررسی کنید.
مقدمه
آیا شما دچار سرقت هویت شدهاید؟ شما از هر سیستمی اعم از مکینتاش، ویندوز، لینوکس، iOS یا اندروید استفاده کنید، یک احتمال بسیار قوی وجود دارد که شخصی به منظور به دست آوردن اطلاعات شخصی شما، یک ایمیل یا یک پیغام متنی را برایتان ارسال کند. بهترین توصیه ای که میتوانیم پیشنهاد کنیم استفاده از یک مرورگر هوشمند است. این بدان معناست که شما باید همیشه قبل از وارد شدن به سیستم، آدرس URL سایت بانکی، سایت شبکه اجتماعی و سایت ایمیل خود را به دقت بررسی کنید. اکثر مرورگرها از جمله فایرفاکس، کروم و اینترنت اکسپلورر، اکنون حاوی یک تغییر رنگ در سمت چپ نوار ابزار هستند تا نشان دهند که سایت مورد نظر به عنوان یک سایت معتبر تایید شده است. این فکر خوبی است که همیشه آدرس را به صورت دستی در نوار آدرس تایپ کنیم و هرگز لینکها را از طریق ایمیل دنبال نکنیم. همچنین استفاده از HTTPS به جای HTTP یک ایده خوب است، اگرچه HTTPS از خطا و شکست محفوظ نیست.
سرویسهای بررسی آنلاین رایگان وبسایت
برخی از آنتی ویروسها امکاناتی برای حفاظت از شبکه را فراهم میکنند که امن بودن یک فایل یا یک وب سایت را بررسی میکنند. افزونه های مرورگر نیز عامه پسند هستند، زیرا به کاربران هشدار میدهند که این صفحه مضر است یا نه. اکثر مرورگرها هر سایت مضر یا دانلودهای ناامن را مسدود میکنند. اما در ادامه مطلب، شما با سرویسهای آنلاینی آشنا میشوید که امن بودن یک وب سایت یا میزبانی یک وب سایت از بدافزار را بررسی میکنند. این سرویسها را به bookmark یا favorite مرورگر خود اضافه کنید تا در آینده هر زمان که خواستید یک وب سایت را مشاهده کنید، ابتدا از این سرویسها برای بررسی امن بودن آن وب سایت استفاده کنید تا سیستم شما با مشکلی مواجه نشود و آسیب نبیند:
· Google Safe Browsing: این سرویسی است که توسط گوگل ارائه شده است. تنها آدرس URL را به جای کلمه Example در انتهای آدرس زیر وارد کنید.
http://google.com/safebrowsing/diagnostic?site= Example
مثال:
· HpHosts Online: استیو برن این سرویس را برای مشاهده اینکه سایت مورد نظر تحت عنوان بدافزار یا سایت سرقت هویت فهرست شده است یا نه، ایجاد کرده است.
· LinkScanner Online: اگر سایتی مضر باشد، کدهای مخربی در خودش پنهان کرده باشد یا مورد سوء استفاده قرار گرفته باشد، شما نیز میتوانید از این سرویس استفاده کنید.
· Norton Safe Web: سرویسی است که توسط شرکت امنیتی سایمانتک ارائه شده است تا امن بودن یا نبودن یک سایت را بررسی کند. لینکهای خطرناک در یک فایل فهرست شدهاند، ولی قابل کلیک کردن نمی باشند. کاربران میتوانند بررسیهای خودشان را اضافه کنند. اگر سایتی به عنوان سایت خوب یا مضر شناخته نشد، آنها میتوانند ارزیابی خودشان از آن سایت را به فایل اضافه کنند.
· sURL: یکی دیگر از سرویسهای رایگان از استیو برن است. اگر سایت به عنوان بدافزار شناخته شود یا در پایگاه داده HpHosts لیست شده باشد، شما نمیتوانید یک تغییر مسیر URL را ایجاد کنید.
بسیاری از مجموعه های امنیتی برای بررسی لینکهایی که شما بر روی آنها کلیک میکنید، با افزونه های مرورگر همراه هستند و این افزونه ها در مورد اسکن کردن نتیجه جستجو و اضافه کردن آیکونهایی برای نمایش امنیت یک لینک، نسبتا خوب کار میکنند. قبل از آنکه یک فایل را دانلود کنید، ممکن است بخواهید یکی از سرویسهای زیر را به عنوان افزونه به مرورگر خود اضافه نمایید:
· Dr.Web Link checker: این سرویس که به صورت رایگان در دسترس است، بر روی مرورگرهای فایرفاکس، اینترنت اکسپلورر و اپرا نصب میشود. تنها بر روی یک لینک دانلود کلیک راست کنید و اجازه دهید تا این سرویس بررسی کند که آیا فایلی را که میخواهید دانلود کنید امن است یا نه.
· Windows Internet Explorer 8: این مرورگر یک فیلتر صفحه هوشمند دارد که بررسی میکند آیا سایت مورد نظر یک سایت سرقت هویت است یا اینکه فایلی را که دانلود میکنید یک فایل مخرب است یا نه.
· AVG LinkScanner (download for Windows | Mac): یک افزونه رایگان است که با هر دو سیستم عامل ویندوز و مکینتاش سازگار است.
خلاصه
برای بررسی یک لینک چندین سرویس وجود دارد. برای شروع Google Safe Browsing سرویس خوبی است، ولی hphosts در مقایسه با آن اطلاعات جزئی بیشتری را در اختیار شما قرار میدهد. دو سرویس عالی دیگر Norton Safe Web از شرکت سایمانتک و Unmasked parasites است. افزونه AVG LinkScanner با هر دو سیستم عامل ویندوز و مکینتاش سازگار بوده و دانلود آن رایگان است. دو سرویس Mobilation Android app یا Lookout Mobile Security نیز لینکهای مخرب را بر روی دستگاههای اندورید مسدود میکنند و دانلود آنها رایگان است.
|