سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هیچ شرفى برتر از اسلام نیست ، و نه عزتى ارجمندتر از پرهیزگارى و نه پناهگاهى نکوتر از خویشتندارى ، و نه پایمردیى پیروزتر از توبت و نه گنجى پرمایه‏تر از قناعت . و هیچ مال درویشى را چنان نزداید که آدمى به روزى روزانه بسنده نماید ، و آن که به روزى روزانه اکتفا کرد آسایش خود را فراهم آورد و در راحت و تن آسانى جاى کرد ، و دوستى دنیا کلید دشوارى است و بارگى گرفتارى ، و آز و خودبینى و رشک موجب بى‏پروا افتادن است در گناهان ، و درویشى فراهم کننده همه زشتیهاست در انسان . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

نویسندگان وبلاگ -گروهی
کاربر(2)
لینک دلخواه نویسنده

دسته بندی موضوعی یادداشتها
 

صفحات اختصاصی
 
sitemap
آمار و اطلاعات

بازدید امروز :27
بازدید دیروز :17
کل بازدید :339101
تعداد کل یاداشته ها : 1567
103/8/19
11:6 ع
عضو هیات مدیره انجمن علمی تخصصی باروری و ناباروری ایران در پایان با اشاره به مشکلات و پیچیدگی‌های این مرحله به ایسنا گفت:‌ امیدواریم در دهه آینده بتوانیم مردانی را که با مشکل ناباروری مواجهند با پیوند سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی به بیضه آنها درمان کنیم.
محققان دانشگاه تربیت مدرس موفق به درمان ناباروری مردان با پیوند سلول‌های اسپرماتوگونی به بافت بیضه و ورود این طرح به فاز اول مطالعات انسانی شدند.

دکتر منصوره موحدین، عضو هیات علمی گروه علوم تشریح دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس با اعلام این مطلب به خبرنگار «پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) خاطرنشان کرد: در این پروژه تحقیقاتی به منظور کمک به زوج‌هایی که به علت مردانه نابارور هستند، سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی را که نوعی سلول بنیادی بزرگسال است به بیضه مردان پیوند می‌زنیم.

وی با بیان اینکه حدود نیمی از ناباروری زوجین علت مردانه دارد، تصریح کرد: مطالعات زیادی از حدود 15 سال پیش تا کنون در زمینه درمان این نوع ناباروری‌ها که عموما به دلایلی مانند شیمی درمانی، رادیوتراپی و یا عدم نزول بیضه در هنگام تولد به وجود می‌آیند، صورت گرفته است؛ به گونه‌ ای که در این روش می‌توانیم سلول‌ها را از خود مردان نابارور گرفته و با انجام فعل و انفعالات آزمایشگاهی و درمان آنها، دوباره سلول‌ها را به بیمار برگردانیم.

موحدین در خصوص دیگر کاربردهای این سلول‌های بنیادی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از کاربردهای سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی، حفظ دام‌های ارزشمند است که از نظر علوم پایه و بیولوژی تولید مثل اهمیت بسیاری دارد.

این عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس درباره هدف از انجام این پروژه تحقیقاتی گفت: هدف اصلی این مطالعه درمان مردانی است که به دلایل مختلف نابارور شده‌اند. در حال حاضر با پشت سر گذاشتن مراحل اولیه و تحقیقات آزمایشگاهی و با موفقیت در مراحل مختلف تست‌های حیوانی بر روی موش، گوساله و گاو به مرحله اول مطالعات انسانی وارد شده‌ایم.

وی با ابراز امیدواری از ورود این طرح به مرحله کلینیک و درمان مردان نابارور در دهه آینده افزود: یکی از مراحل عمده از پیچیده این پروژه، بیوپسی (تکه برداری) از بیضه مردان است چرا که باید نمونه بسیار کوچکی را در محیط کشت آماده کرده و دوباره به بیمار پیوند بزنیم تا پس از گذشت مدتی بتواند بارور شود،‌ اما در این مرحله تنها تعداد محدودی سلول در اختیار داریم و باید با اصلاح روش‌های انجمادی بتوانیم ‌آ‌نها را مدت زیادی در آزمایشگاه نگه داریم.

عضو هیات مدیره انجمن علمی تخصصی باروری و ناباروری ایران در پایان با اشاره به مشکلات و پیچیدگی‌های این مرحله به ایسنا گفت:‌ امیدواریم در دهه آینده بتوانیم مردانی را که با مشکل ناباروری مواجهند با پیوند سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی به بیضه آنها درمان کنیم.

گفتنی است این پروژه تحقیقاتی با همکاری دکتر محمدرضا نوروزی، متخصص اورولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) به انجام رسیده است.