توصیه های شهدای گرانقدر میهن اسلامی ایران

1- برادرانم را سفارش می‌کنم که همه توان خود را به کار برند در جمع کردن بین دل و زبان هنگام تلاوت قرآن و سایر اذکار در رکوع و سجود و دیگر حالات و به این قانع نباشند که فقط جسمشان در حضور خدا باشد و حضور قلب نداشته باشند. هر چه اعضای بدن خود را در غیر نماز از کارهای بیهوده باز دارند، در نماز هم همان‌قدر حضور قلب خواهند داشت.
2- از برادرانم می‌خواهم که با زبان و قلب خدا را یاد کنند. در مجالس و محافل، هنگام راه رفتن و به خصوص به وقت غذا خوردن و وضو ساختن، چه شیطان بر انسان ذاکر، هنگام غذا خوردن و وضو ساختن کمتر وارد می‌شود و وسوسه‌اش در نماز کم می‌شود.
3- برادران را به مداومت بر طهارت سفارش می‌کنم، سزاوار است که انسان همیشه با وضو باشد؛ چرا که وضو سلاح مومن است.
4- حتی‌المقدور رو به قبله بنشیند و در هر مجلسی که رو به قبله ننشیند معتقد باشد که فضیلتی از او فوت می‌شود. در هر مجلسی بر این باور باشد که گویا پیامبراکرم صلی‌الله علیه واله حضوردارد تا در گفتار و کردارش ادب را رعایت کند، و با وضو رو به قبله به خواب رود.
5- از نافعترین توصیه‌ها، شب زنده‌داری و تهجّد است که شیوه صالحان است؛ صالحان هیچ شبی را بی‌نماز نافله صبح نمی‌کنند؛ گاه در آغاز شب، گاه نیمه شب و گاه پایان شب.
6- دوست دارم هیچ روز و شبی بر برادرانم نگذرد مگر اینکه برگذشته متأسف باشند و در پیشگاه خدا بر اینکه به درجات عالی دست نیافته‌اند غبطه خورند.
7- یاد مرگ آدمی را در نیل به حقایق بندگی کمک می‌کند. از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله پرسیدند: آیا کسی با شهیدان محشور می‌شود؟ پیامبر پاسخ داد: بلی، کسی که هر روز بیست بار یاد مرگ کند. مرگ آرزوها را کوتاه و عمل را نیکو کند.