بر اساس گفته های استاد
از سال 2005 تلاش های مشکوک و در عین حال پرواضحی در رسانه های غربی و صهیونیستی با محوریت ضدیت با "محور مقاومت" شکل گرفت که راس آن و هدف غایی و نهایی آن جمهوری اسلامی بود و تمام فتنه ها به ایران ختم می شد، سران صهیونیسم جهانی همچون "موشه یعلون" رسما اعلام می کردند مراد ما از جنگ با حزب الله لبنان "33 روزه در سال 2006 " فتح اولین و مهمترین سنگر ایران است.
اما آنچه در این جستار به دنبال توضیح آن هستیم بحثی دیگر است و آن ارتباط انگلیس و علی الخصوص لندن به عنوان بهانه ای برای حمله مجدد به محور مقاومت(ایران،سوریه ،حزب الله).
اولین اخبار در این زمینه مانوری بود که در سال 2003 با همکاری اورژانس لندن و کادر متروی این شهر برای مقابله با حملات شیمیایی،میکروبی و بیولوژیک با عنوان عملیات "اوسیریس" انجام شد.
در این که اوسیریس خدای مرگ !!! مصریان و کابلیست های صهیونیست می باشد ، شکی نیست لیکن ارتباطش با متروی پایتخت یک کشور اروپایی است که ماجرا را پیچیده و در خور توجه می نماید.
براستی هدف از برگزاری چنین مانوری آن هم با چنین اسمی که هیچ ربطی نمی تواند به به یک کشور غربی داشته باشد چیست؟
در بمب گزاری های موسوم به 7/7 انگلیس ، دو لت بلر بهانه ای برای ادامه حضور در عراق یافت، و در آن برهه انجام چنین مانوری در این راستا و با همان هدف تحلیل شد.
پس از سال 2006 و شکست در جنگ 33 روزه و پس از آن ، شکست از حماس در غزه و به تعویق افتادن طرح خاورمیانه بزرگ آرام آرام پرده ها از نیات پلید صهیونیزم جهانی کنار رفت و بررسی ها نشان می داد که آنها به دنبال 11 سپتامبر دیگری برای توجیه اعمال پلیدشان هستند.
این حادثه باید چندین ویژگی داشته باشد: