سفارش تبلیغ
صبا ویژن
براى پاسبانى بس بود مدت زندگانى . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

نویسندگان وبلاگ -گروهی
کاربر(2)
لینک دلخواه نویسنده

دسته بندی موضوعی یادداشتها
 

صفحات اختصاصی
 
sitemap
آمار و اطلاعات

بازدید امروز :42
بازدید دیروز :41
کل بازدید :339226
تعداد کل یاداشته ها : 1567
103/8/23
2:42 ص

علت عمده ناخن جویدن در کودکان ترس و اضطراب است .
البته ممکن است روشی برای ابراز دلگیری ها، دلخوری ها، دلواپسی و یا جلب توجه هم باشد. هنگامی که کودک نمی تواند خشم خود را در مقابل ناکامی و محرومیت نشان دهد با جویدن ناخن آرامش پیدا می کند.

در هر صورت این رفتار به کودک آسیب وارد می کند و غالباً از دوران کودکی شروع می شود و شدت خود را در دوران ابتدایی و راهنمایی نشان می دهد و در نتیجه آثاری نظیر افت تحصیلی و یاعقب ماندگی اجتماعی برای کودک به همراه دارد و لازم است والدین و اولیای مدرسه بیشتر به آن توجه کنند.
با این همه ، ناخن جویدن یک اختلال محسوب می شود و از بین بردن آن در دوران کودکی آسانتر است، این مسأله ممکن است در بزرگسالی ادامه داشته باشد و به صورت عادت درآید.


توصیه هایی برای جلوگیری از ناخن جویدن کودکان
به دنبال علت ناخن جویدن کودک باشید.
هیچ گاه منتظر پاسخ کودکتان که چرا ناخن هایش را می جود نباشید و او را به خاطر انجام این عمل سرزنش نکنید، سعی کنید همیشه به دنبال علت باشید. توجه کنید کودکتان درچه موقعیت هایی این عمل را انجام می دهد. جست وجو کنید که چه مسأله ای باعث شده است آرامش و امنیت کودکتان را به هم بزند. آن را دریابید، این تلاش شما برای پی بردن به مشکل کودک و توجه به حل آن می تواند بزرگترین گام برای از بین بردن اختلال ناخن جویدن باشد.

کوتاه کردن ناخن
کوتاه کردن ناخن‌های بلند به کودکان در زمینه ترک این عادت بسیار کمک می کند. ناخن های کوتاه شده کمتر جویده می شوند، سعی کنید هرچند روز یک بار ناخن های کودک را بگیرید و سوهان بزنید.

کودک را برای ترک این کارتنبیه نکنید.
توجه کودک را از جویدن ناخن دور کنید. کودک باید احساس خوبی نسبت به خود پیدا کند و یا در واقع به او اعتماد به نفس بدهید. تنبیه و شرمنده کردن کودک نه تنها به هیچ وجه اثری در ترک این عادت نخواهد داشت، بلکه می تواند مشکل را تشدید کند. بویژه بچه های کوچکتر که نمی توانند دلیل این که انگشتانش بدمزه است را بفهمند و این راه حل نمی تواند به آنها کمک کند.

انگشتان کودک را به کار بگیرید.
سعی کنید حواس کودک را هنگام این عمل پرت کنید، از او کارهایی بخواهید که مجبور شود از انگشتانش استفاده کند مثل درست کردن یک کاردستی و یا کشیدن یک نقاشی .

با متخصص اعصاب وروان یا روانشناس مشکل را مطرح نمائید گاهی درمان داروئی نیز لازم میشود ، البته برای حل مشکلات زمینه ای .